Στα τέλη Απριλίου ο Σύλλογος Συζύγων Θανόντων ΑΞ.Ι.Α σε συνεργασία με φορείς εργαζομένων και συνταξιούχων ζήτησε συνάντηση με τους πολιτικούς αρχηγούς, μεταξύ αυτών και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό κ. Τσίπρα Αλέξη. Αντί για συνάντηση έλαβαν από τη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού μία απάντηση η οποία την ουσία φαίνεται να επαναλαμβάνει τι αναφέρουν το άρθρο 12 του ν.4387/2016 (συντάξεις χηρείας), και το άρθρο 4 του ιδίου νόμου (ποιοι εξαιρούνται από τον ΕΦΚΑ) σύμφωνα με το σύλλογο AΞ.Ι.Α.
Ο Σταύρος Παναγιωτίδης, Προϊστάμενος του Γραφείου Κοινωνικών Πολιτικών Πρωθυπουργού, στη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού φαίνεται να απάντησε τα εξής δείτε αναλυτικά:
Οι παλαιές συντάξεις χηρείας δεν επηρεάζονται με τους ίδιους όρους που θα καταβληθούν και οι συντάξεις για θανάτους που επήλθαν μέχρι την 12/05/2016. Ούτε καταργούνται ούτε περικόπτονται.
Η σύνταξη του θανόντος καταμερίζεται στον επιζώντα σύζυγο και στα ορφανά παιδιά ως εξής: το 50% της σύνταξης σε αυτόν, από 25% σε κάθε παιδί. Όλης της σύνταξης, της εθνικής συμπεριλαμβανομένης, παρά τα αντίθετα υποβολιμαία ψεύδη.
Η σύνταξη καταβάλλεται ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, εφόσον υπάρχουν ανήλικα παιδιά, χωρίς διακοπή μέχρι την ενηλικίωση των τελευταίων ή μέχρι το 24ο έτος, εφόσον σπουδάζουν.
Χωρίς διακοπή και ανεξαρτήτως ηλικίας καταβάλλεται και σε δικαιούχους με αναπηρία άνω του 67%.
Δικαιούχοι συντάξεων χηρείας που έχουν συμπληρώσει το 52ο έτος λαμβάνουν σύνταξη για τρία έτη, η οποία επαναχορηγείται με την συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας. Για το ενδιάμεσο διάστημα προβλέπεται καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών από το Δημόσιο για δύο χρόνια.
Νεότεροι δικαιούχοι, κάτω των 52 ετών, λαμβάνουν σύνταξη για τρία έτη και μετά έχουν και αυτοί επιδότηση των ασφαλιστικών τους εισφορών, για να μπορέσουν να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Ειδικότερα για το θέμα της επιστολής σας και σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα σημειώνουμε τα παρακάτω.
Στο με αριθμό 4 άρθρο του ν. 4387/2016 αναφέρονται αποκλειστικά οι περιπτώσεις των υπαλλήλων – λειτουργών του Δημοσίου και των στρατιωτικών που υπάγονται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης. Με την ρητή διάταξη της παραγράφου 3 του αυτού άρθρου εξαιρούνται του συνόλου των διατάξεων του νόμου 4387/2016 (συνεπώς και όσες αναφέρονται στο άρθρο 12 που αφορά στη σύνταξη λόγω θανάτου) πρόσωπα που «δικαιούνται σύνταξη λόγω ανικανότητας ή λόγω θανάτου που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα ταύτης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.δ. 169/2007, σε συνδυασμό και με αυτές του Π.δ. 168/2007.
Τα ανωτέρω πρόσωπα εξακολουθούν να υπάγονται στο ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου και οι συντάξεις τους ρυθμίζονται με βάση τις ισχύουσες συνταξιοδοτικές διατάξεις του Δημοσίου κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και καταβάλλονται από το Δημόσιο. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής έχουν εφαρμογή και για τα πρόσωπα στα οποία μεταβιβάστηκε ή μεταβιβάζεται η σύνταξη των υπαγόμενων σε αυτές προσώπων.
Συνεπώς, ήδη στον νόμο 4387/2016 προβλέπεται η εξαίρεση για τις οικογένειες των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων των οποίων ο θάνατος επήλθε εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα αυτής σύμφωνα με τις διατάξεις π.δ. του 169/2007 και δεν απαιτείται κάποια νέα νομοθετική ρύθμιση.
Είμαστε σε συνεχή και ανοικτή επικοινωνία με τα στελέχη της Εθνικής Άμυνας για ανάλογα ζητήματα.
Με εκτίμηση,
Σταύρος Παναγιωτίδης, Προϊστάμενος Γραφείου Κοινωνικών Πολιτικών Πρωθυπουργού, Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού.
Η απάντηση αυτή δεν ικανοποίησε το σύλλογο ΑΞ.Ι.Α και τους φορείς εργαζομένων και συνταξιούχων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι υπάρχουν ερωτήματα που βασανίζουν ακόμα και δεν έχουν επιλυθεί. Ακόμα, υπενθυμίζουμε ότι ο σύλλογος έχει επανανειλλημένως τονίσει
το αντισυνταγματικό πλαίσιο που διέπει τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν.4387/2016, αναφορικά με τις συντάξεις χηρείας στη χώρα μας.
‘Όπως έχει ήδη αναφέρει το onalert.gr τα ερωτήματα τα οποία ταλανίζουν ακόμα είναι τα εξής:
Αν ζούσε ο/η σύζυγος δεν θα έπαιρνε την αναλογούσα σύνταξη; Η σύνταξη δεν είναι ανταποδοτική και συνταγματικά κατοχυρωμένη; Τι θα γίνουν οι εισφορές των 25, 30 και 35 χρόνων ασφάλισης;
Πόσο λογικό είναι να δικαιούται σύνταξη κάποιος/α που είναι 55 ετών και 1 ημέρα και να μην δικαιούται κάποιος/α άλλος/η που είναι 55 ετών παρά 1 ημέρα;
Πόσο λογικό είναι μία χήρα άνω των 55 ετών με τα ελάχιστα απαιτούμενα χρόνια γάμου να δικαιούται σύνταξης και μία άλλη μικρότερη των 55 ετών που ήταν παντρεμένη, πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να μην δικαιούται;
Πόσο εύκολο είναι να βρουν εργασία μεσήλικες όταν δεν βρίσκουν νεαρά άτομα με περγαμηνές; Ακόμα και αν βρεθεί εργασία, θ’ αποκτήσει ποτέ ο/η σύζυγος δικαίωμα σύνταξης ή θα «κλαπούν» για δεύτερη φορά οι ασφαλιστικές/συνταξιοδοτικές εισφορές;
Θα σωθεί άραγε η οικονομία μ’ ένα μέτρο, που θα έχει μικρό δημοσιονομικό όφελος κι αυτό από το 2020 και μετά; Περισσότερα ΕΔΩ.