Μια άγνωστη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας της Κωνσταντινούπολης του δεκάτου ενάτου αιώνα είχε φέρει στο φως τουρκική εφημερίδα με τον τίτλο, «Ünlü İstanbul kabadayıları», που σημαίνει «Οι φημισμένοι Καπανταήδες της Κωνσταντινούπολης».
Σημειώνεται ότι καπανταήδες ήταν οι αρχηγοί σπείρας των νταήδων την περίοδο της τουρκοκρατίας.
Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Sözcü, στη Κωνσταντινούπολη του δεκάτου ένατου αιώνα τέσσερις Ρωμιοί Καπανταήδες οι οποίοι όπως γράφει το nikosxeiladakis.gr είχαν κυριαρχήσει στον κόσμο της νύχτας ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων. Ήταν ατρόμητοι και επέβαλλαν παντού την κυριαρχία τους αψηφώντας και συχνά γελοιοποιώντας την αστυνομία και τους τζανταρμάδες του σουλτάνου.
Ακολουθούν οι πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες των Ρωμιών Καπανταήδων.
“Ο Κομψός Μανώλης” ή αλλιώς Şık Manol
Ο «κομψός» Μανώλης είχε γεννηθεί το 1890 στην Τοκάτη του Πόντου.
Του άρεσε να ντύνεται “κομψά σα κύριος και έτσι του έμεινε και το παρατσούκλι. Παρά το γεγονός ότι ήταν κοντός, είχε τρομερό θάρρος και όπως αναφέρεται ότι επρόκειτο για δεξιοτέχνη στην γροθιά και στο μαχαίρι.
Ήταν διαβόητος στην Κωνσταντινούπολη καθώς είχε γίνει κυριολεκτικά ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων.
“Kesik Nıkola”, δηλαδή ο «Κομμένος Νικόλας”
Ο Νικόλας γεννήθηκε το 1884 στην Κωνσταντινούπολη.
Πολύ γρήγορα είχε κυριαρχήσει στον κόσμο της νύχτας στην Πόλη και η ιδιαίτερη περιοχή της εξουσίας του ήταν το Unkapanı.
Ήταν φοβερός στους καβγάδες και είχε γίνει το φόβητρο των αντίπαλων του.
Σκοτώθηκε το 1922 σε ένα μεγάλο καβγά αφού είχε αφήσει όνομα για το… θάρρος του.
Ο Χρύσανθος, ο γενναίος
Ο τρίτος Ρωμιός Καπάνταης ήταν ο Χρύσανθος που γεννήθηκε το 1898. Από μικρός διακρίθηκε για την γενναιότητα του και είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων τζανταρμάδων.
Λέγεται πως μια φορά σε ηλικία 23 ετών τα είχε βάλει με 21 Τούρκους και τους είχε καθαρίσει όλους.
Δεν είναι γνωστό πως ακριβώς πέθανε.
Yamalı Yorgi, δηλαδή “ο Μπαλωμένος Γιώργης”
Γεννήθηκε το 1892 και αυτός στην Κωνσταντινούπολη. Αυτός ήταν γνωστός διότι χτυπούσε πλούσιους Τούρκους και έπαιρνε τα χρήματα τους.
Είχε αφήσει όνομα στη νύχτα και κανείς δεν τολμούσε να του εναντιωθεί. Λέγεται ότι σκοτώθηκε σε νεαρή ηλικία.
Τα ταραγμένα εκείνα χρόνια του δεκάτου ένατου αιώνα όταν κατέρρεε η Οθωμανική αυτοκρατορία σκορπώντας παντού το αίμα με τις φρικτές γενοκτονίες, αυτοί οι Ρωμιοί έγραψαν με το δικό τους τρόπο μια άλλη ιστορία όπου η λέξη ραγιάς δεν είχε κανένα νόημα.
Αντίθετα για αυτούς, όπως αναφέρεται οι Οθωμανοί Τούρκοι ήταν οι… ραγιάδες.
Πηγή: nikosxeiladakis.gr [Δημοσίευση 2016]