Γράφει ο
Ευάγγελος Πνευματικός
Τελικά μετά από τις εκλογές του Ιανουαρίου, τις πεντάμηνες διαπραγματεύσεις με τις θεωρίες της δημιουργικής ασάφειας του κ. Βαρουφάκη και το δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου, ήρθε η συμφωνία με τους δανειστές στο συμβούλιο κορυφής των 19 κρατών της ευρωζώνης, στις 12 Ιουλίου. Η ιστορία έγραψε, ο κύβος ερρίφθει και άλλη μία προσπάθεια επίλυσης του δημοσιονομικού προβλήματος της Ελλάδος ξεκινάει. Μετά από μία εξάμηνη μάχη ενδιαφέρον έχει να καταγράψουμε τους νικητές και τους ηττημένους στο διεθνές διπλωματικό επίπεδο.
ΟΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ
Στην μεγάλη σκακιέρα νικητές είναι οι ΗΠΑ και η Αμερικανική παγκόσμια ισχύς. Η Αμερικανική διπλωματία και η υψηλή στρατηγική ακολουθώντας πιστά τις γεωπολιτικές θεωρίες (Mackinder, Spykman, Heartland, Rimland, Mahan, θαλάσσιες δυνάμεις, θεωρία των χερσονήσων κ.λ.π.) «έσπρωξαν» την λύση που ήθελαν δηλ. η Ελλάδα εντός Ευρωζώνης. Μέχρι και ο Guardian με τους FT υποστήριξαν την Ελλάδα. Το ανατολικό ζήτημα στην σκέψη των Ατλαντιστών έχει λυθεί οριστικά από το 1823 με το σχέδιο Κάνιγκ (διπλή ανάσχεση) , έχει επιβεβαιωθεί με τη συμφωνία της Γιάλτας και την «χαρτοπετσέτα» του Τσώρτσιλ, οπότε οι οποιεσδήποτε σκέψεις για GREXIT από την Γερμανία και διάλυση της Ελλάδος , απλώς συνθλίφτηκαν.
Η Ευρώπη είναι το μεγάλο ανάχωμα έναντι της Ρωσίας και το γεγονός ότι η τελευταία δείχνει επιθετική συμπεριφορά (Ουκρανία) δεν αφήνει αδιάφορους τους Αμερικανούς. Η δημιουργία ρήγματος στην ΝΑ Μεσόγειο είναι «red line». Έτσι «διαρρέουν» συνεχώς οι απόρρητες εκθέσεις του ΔΝΤ για το μη βιώσιμο χρέος της Ελλάδος και την ανάγκη «κουρέματος» ή απομείωσης. Το γεγονός ότι το ΔΝΤ παραμένει στο πρόγραμμα φανερώνει την πολιτική εποπτεία του νέου προγράμματος από τις ΗΠΑ. Η επίσκεψη Λιού στην Ευρώπη δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αλλά πρόκειται για ένα «ευγενικό» μασάζ.
Οι ΗΠΑ (λανθασμένα) έδωσαν ηγετικό ρόλο (χωροφύλακα) στην Γερμανία μετά την επέκταση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ανατολικά. Ευτυχώς για την ευημερία της Ευρώπης το κατάλαβαν και την κρίσιμη στιγμή κούνησαν το δάκτυλο στην Μέρκελ, υπενθυμίζοντας της ότι «έχουν γνώση οι φύλακες». Επίσης τα ενεργειακά, ο Ελληνοισραηλινός άξονας, η Αραβική άνοιξη που εξελίχθηκε σε χειμώνα, δεν άφησαν αδιάφορους τους Αμερικανούς.
Η Γαλλία τα κατάφερε περίφημα και κέρδισε πολλούς πόντους στην κατανομή ισχύος εντός Ευρώπης. Άδραξε την ευκαιρία, ερμήνευσε σωστά ως «αντιγερμανικό» το ΟΧΙ των Ελλήνων και κατέγραψε μία σπουδαία νίκη επί των Γερμανών. Ο Ολάντ τρίβει από χαρά τα χέρια του και αγκαλιάζει τον Τσίπρα λες και η Γαλλία κατέκτησε το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Η Γαλλία ηγήθηκε του άξονα Γαλλία – Ιταλία – Ελλάδα – Κύπρος και έδειξε στους Γερμανούς ότι αυτή έχει τον πρώτο λόγο στις υποθέσεις του Ευρωπαϊκού Νότου και όχι μόνο.
Η Ιταλία έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά, κατάλαβε γρήγορα ότι «αν καεί το σπίτι του γείτονα μετά θα καεί και το δικό μου», οπότε ο άξονας Κύπρος – Ελλάδα – Ιταλία – Γαλλία την έφερε στους νικητές. Ξέρει ότι η κατάρρευση της Ελλάδος θα της δημιουργήσει ένα «κενό» στο ανατολικό πλευρό της. Τα ενεργειακά (TAP) σίγουρα προσμετρήθηκαν στη σθεναρή αντίδραση του Ρέντσι στο GREXIT.
ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ
Η Γερμανία είναι ο μεγάλος χαμένος. Πήγε μέσω του σχεδίου GREXIT της Ελλάδος να διαλύσει την Ευρώπη, να αναθεωρήσει το ανατολικό ζήτημα, να «τρυπήσει» την γεωπολιτική κατάσταση στην ΝΑ Μεσόγειο και να πετύχει όσα δεν πέτυχε με δύο παγκόσμιους πολέμους. Μέργκελ, Σόιμπλε και Σούλτς τσαλακώθηκαν άγρια και τρέχουν να σωθούν, με διορθωτικές δηλώσεις. Μέχρι και ο Ντάισεμπλουμ στο τέλος άδειασε τη Γερμανία και είπε ότι «πάλεψε» για την αποφυγή του Grexit. Η νοοτροπία του κατακτητή Γερμανού δεν αλλάζει, αλλά φαίνεται ότι η Γερμανία υπερεκτίμησε τις ικανότητες της και την ηγεμονία που της παραχώρησαν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη. Μαζί με την Γερμανία έχασαν όλοι οι δορυφόροι της . Προσοχή θέλουν οι χώρες (γιουσουφάκια) της Ανατολικής Ευρώπης. Το buffer zone με την Ρωσία που έκτισαν οι ΗΠΑ μετά το 1990 φαίνεται ότι δεν δουλεύει σωστά. Άρα οι Αμερικανοί θα πρέπει να κάνουν διορθωτικές κινήσεις (ενίσχυση ρόλου Πολωνίας και Τσεχίας) .
Η Γερμανία έδειξε το αληθινό της πρόσωπο και θύμισε στην παγκόσμια κοινή γνώμη ποια είναι και πως καταλαβαίνει την «αλληλεγγύη». Η Γερμανική διανόηση κατακεραυνώνει την Μέρκελ, ότι κατέστρεψε το απαλό πρόσωπο της Γερμανίας . Βρήκε μία τραυματισμένη Ελλάδα και προσπάθησε να κάνει το μεγάλο άλμα (διάλυση ξανά της Ευρώπης) 70 χρόνια μετά τις εορταστικές εκδηλώσεις από τη λήξη του Β΄ΠΠ. Η Γερμανία υπόκειται καθημερινά τον χλευασμό και τον αποτροπιασμό της κοινής γνώμης.
Οι σκιτσογράφοι θα εμπνέονται για καιρό με την Μέργκελ και τον Σόιμπλε. Η Γερμανία εκτέθηκε και η Μέργκελ θα θυμάται σε όλη της τη ζωή τις 17 ώρες που πέρασε με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Οι πληγές της Γερμανίας στο διπλωματικό επίπεδο δεν θα κλείσουν εύκολα. Προσπάθησε πολύ για το 5+1 δηλ. de jure μέλος του ΣΑ, αλλά τώρα θα βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με την σκληρή μεριά της ιστορία της .
Η Ρωσία για μία ακόμα φορά απέδειξε τις κλειστοφοβικές τάσεις που έχει και την ανικανότητά της να ηγηθεί σε κρίσεις. Όπως «πούλησε» την μικρή Κύπρο έτσι έπραξε και με την Ελλάδα. Μαζί με την Γερμανία πόνταρε στο πτώμα της Ελλάδος και τα πιθανά κέρδη από την αποσύνθεσή της. Ούτε καν στην άρση του εμπάργκο των Ελληνικών γεωργικών προϊόντων δεν προχώρησε. Οπότε τώρα θα εισπράξει άλλο ένα όχι στα φιλόδοξα σχέδια της για ενεργειακή έξοδο προς τον νότο. Η συμφωνία κυρίων του Τσίπρα με τους Αμερικανούς (ακύρωση του Ρωσικού αγωγού), θα φέρει άλλο ένα φιάσκο στον Πούτιν, μετά τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη.
Τα παραπάνω θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τον Έλληνα πρωθυπουργό και τον ΥΠΕΞ στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος. Ο Τσίπρας θα είναι χρήσιμο να κάνει ταμείο με τους φίλους της Ελλάδος. Τα ακριβοπληρωμένα ταξίδια του Ήσυχου στην Λατινική Αμερική και το ξανθό γένος του Λαφαζάνη είναι μόνο λεκτικές κορώνες. Το ίδιο ισχύει και με τον ανιστόρητο Γερμανοδέσμιο Σαμαρά που απέκλεισε την κυκλοφορία σε όλη την Αθήνα για να υποδεχθεί το σφαγέα Σόιμπλε.
Το δίλλημα της «ουδετερότητας» για την Ελλάδα έχει λυθεί από τον Ελ. Βενιζέλο και τον Κων. Καραμανλή. Αν το καταλάβει ο Πρωθυπουργός τότε η Ελλάδα θα ξαναβρεί το σχέδιο Μάρσαλ που ψάχνει απεγνωσμένα από το 2010 και ο Ελληνικός λαός θα βρει την ελπίδα, την αισιοδοξία και τη δημιουργική του δύναμη .