Αναρωτήθηκες πότέ τι θερμοκρασίες ανεβάζει ένα πυροσβεστικό αεροσκάφος που πετάει πάνω από τις φλόγες; Πώς είναι να πετάς πάνω από ένα φλεγόμενο δάσος και να γίνεσαι η «ελπίδα» για πολλούς ώστε να μην χάσουν το σπίτι τους; Τι άλλες μάχες δίνουν τα πληρώματα των πυροσβεστικών αεροσκαφών;
Το Onalert.gr πήγε στην Αεροπορική βάση Ελευσίνας και μίλησε με τους αφανείς ήρωες των πυροσβεστικών επιχειρήσεων από αέρος. Δείτε τι μας είπαν:
Της Εύης Σπανού
“Ακούμε στην αναφορά ότι έπεσε αεροπλάνο. Παγώσαμε. Κοιταχτήκαμε για να εξακριβώσουμε ποιοι συνάδελφοί μας βρίσκονταν στο αεροπλάνο που έπεσε. Οι υπόλοιποι συνέχισαν την πυρόσβεση, ενώ εμείς κατευθυνθήκαμε πάνω από το φλεγόμενο “Καναντέρ”. Στις 09:09 έπεσε και στις 09:11 βρισκόμασταν ακριβώς από πάνω ρίχνοντας νερό. Αναρωτηθήκαμε τι συνέβαινε στους συναδέλφους μας”. Κρύος ιδρώτας διαπέρασε όλους. Με αυτά τα λόγια περιγράφουν τη στιγμή που έμαθαν για την πτώση του αεροσκάφους στα Δερβενοχώρια.
Το πλήρωμα αμέσως βγήκε από το αεροπλάνο και επικοινώνησε με τη διοίκηση της 355 ΜΤΜ αναφέροντας “Επισμηναγός Ταξιάρχης Παπαμάρκος, είμαστε καλά!” Ανακούφιση!
Περάσαμε την πύλη της 355 ΜΤΜ και κατευθυνθήκαμε προς την αυλή. Εκεί μας περίμενε το προσωπικό της μοίρας.
Με μάτια συνεσταλμένα, ο Γκουντής Ευστάθιος, Ανθυποσμηναγός και συγκυβερνήτης ενός από τα Καναντέρ, τα οποία συμμετείχαν στην αεροπυρόσβεση της φωτιάς στα Δερβενοχώρια περιέγραψε τα λίγα λεπτά αγωνίας και τρόμου. Φορούσε τη στολή του, τη φόρμα αεροπορίας ενώ στο χέρι κρατούσε τα γυαλιά του. Με βραχνή φωνή, αργά, άρχισε να περιγράφει με λεπτομέρεια εκείνο το πρωινό. Κομπιάζει. Πίνει λίγο νερό και συνεχίζει με περισσότερη αγωνία. Σαν να το ζει για δεύτερη φορά.
Στεφάνη Δερβενοχωρίων. Η ώρα είναι 22:30 και η φωτιά έχει ήδη ξεσπάσει ενώ σιγά σιγά εξαπλώνεται στις γύρω περιοχές. Στις 5 τα ξημερώματα, οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας βρίσκονται ήδη στην 355 ΜΤΜ, ενώ στις 05:35 βρίσκονταν ήδη από τη φλεγόμενη περιοχή.
“Λόγω της χαμηλής ορατότητας από φως και καπνούς, αφού καιγόταν τεράστια έκταση, κάναμε εποπτεία και πήγαμε να πάρουμε νερό. Με την πρώτη ευκαιρία επιχειρήσαμε κατάσβεση, όμως το έδαφος από ανατολικά ήταν δύσβατο λόγω ύπαρξης χαράδρων, στις οποίες δε μπορούσαμε να πλησιάσουμε μέσα λόγω του όγκου του αεροπλάνου”, ανέφερε στο Onalert.gr ο Γκουντής Ευστάθιος.
Υψίστης σημασίας για την επιτυχή κατάσβεση μιας φωτιάς είναι η επικοινωνία πυροσβεστών εδάφους και των αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας που επιχειρούν εναέρια κατάσβεση. Κύριο μέλημα και των δύο είναι να σώσουν τις ανθρώπινες ζωές, ύστερα τις περιουσίες και τέλος την έκταση που καίγεται, για παράδειγμα, το δάσος.
Τα αεροσκάφη της 355 ΜΤΜ είναι Canadair CL-215 και CL-415. Τα CL-215 είναι Καναδικής κατασκευής της εταιρίας Bombardier Aerospace (Canadair). Το Bombardier (πρώην Canadair) CL-415 (SuperScooper) είναι Καναδικό αμφίβιο αεροσκάφος, ειδικά σχεδιασμένο για ρόλους αεροπυρόσβεσης. Είναι το μόνο αεροσκάφος σχεδιασμένο και κατασκευασμένο αποκλειστικά για αυτόν τον ρόλο και βασίζεται στο CL-215 της ίδιας εταιρίας. Πετάνε με πλήρωμα δύο ατόμων (Κυβερνήτης, Συγκυβερνήτης), και εκτελούν επιχειρήσεις αεροπυρόσβεσης, αλλά και Αεροναυαγωσωστικές Επιχειρήσεις (S.A.R) κάτι για το οποίο είναι λιγότερο γνωστά καθώς και μεταφορά προσωπικού και φορτίων.
Έχουν δύο δεξαμενές χωρητικότητας περίπου 5.500 λίτρων νερού καθώς και μια δεξαμενή αφρογόνου υλικού. Η πλήρωση των δεξαμενών νερού γίνεται συνήθως με υδροληψία από λίμνες και θάλασσα και διαρκεί περίπου 10 δευτερόλεπτα. Φέρουν ειδική πλευστή «άγκυρα» ως αμφίβια α/φ καθώς και βάρκα για τις αεροναυαγωσωστικές επιχειρήσεις. Στις επιχειρήσεις αυτές το πλήρωμα συμπληρώνουν ειδικά εκπαιδευμένοι μηχανικοί-διασώστες.
Κατά την θερινή περίοδο, τα αεροσκάφη μοιράζονται στα κλιμάκια της 355 Μοίρας, που βρίσκονται, στην Νέα Αγχίαλο – Βόλος (111 ΠΜ), στην Ανδραβίδα (117 ΠΜ), στην Σάμο, και στο Ακτίο- Πρέβεζα (131 ΣΜ) καθώς και ένας μικρός αριθμός παραμένει στην 355, στο Αεροδρόμιο της Ελευσίνας.
«Έχοντας ολοκληρώσει 3 ώρες προσπαθειών, επιστρέψαμε στη βάση μας για ανεφοδιασμό και με την ολοκλήρωσή του, βρεθήκαμε και πάλι στον αέρα. Εμείς πετούσαμε με το νούμερο 2 της μοίρας. Κάναμε υδροληψία και ρίξαμε. Παράλληλα τα παρακολουθούσαμε κατά την επιστροφή τους καθώς ήταν σαν «κομβόι», 6 αεροπλάνα κι εμείς το 7ο για να κάνουμε υδροληψία.”
“Οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας βρίσκονται σε ετοιμότητα χειμώνα και καλοκαίρι”, μας δήλωσε ο Επισμηναγός Κασιγεωργόπουλος Θωμάς. Η εκπαίδευσή τους αρχίζει μέσα Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στα τέλη Μαΐου και διακρίνεται σε αυτή των κυβερνητών και των συγκυβερνητών. Οι αξιωματικοί που έρχονται είτε από τη Σχολή Ικάρων είτε από άλλες μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας, υποχρεούνται να εκπαιδευτούν ως συγκυβερνήτες, την εκπαίδευση των οποίων αναλαμβάνουν οι “εκπαιδευτές”, οι πιο έμπειροι χειριστές της Μοίρας. Μετά από κάποια χρόνια στο σώμα, εκπαιδεύονται σαν κυβερνήτες.
Στην αρχή, γίνονται κάποια θεωρητικά μαθήματα όσον αφορά στο αεροσκάφος και τα χαρακτηριστικά του, την αποστολή, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες ενώ στη συνέχεια σειρά έχουν οι εκπαιδευτικές πτήσεις. Οι πρώτες πτήσεις αφορούν στα χαρακτηριστικά του αεροσκάφους ενώ οι επόμενες σχετίζονται με τη αποστολή. Τρεις μήνες περίπου χρειάζονται για να μπορέσει κάποιος επαρκώς να εκτελέσει τα καθήκοντα του συγκυβερνήτη.
Παράλληλα, εκπαιδεύονται και οι “δοκιμαστές”. Είναι εκείνοι που δοκιμάζουν τα αεροσκάφη μετά από κάποια βλάβη ή μετά τις ετήσιες επιθεωρήσεις, κάνοντας μια πτήση υψηλών απαιτήσεων, καθώς ελέγχουν εξ’ ολοκλήρου το αεροσκάφος και την ικανότητά του να πετάξει με ασφάλεια.
Καλοκαίρι 2007. Όλη η Ελλάδα “καίγεται”. Οι περιουσίες των ανθρώπων καταστρέφονται Τα Canadair της 355 ΜΤΜ απογειώνονται συνεχώς από τις βάσεις τους με σκοπό να σβήσουν τις φλόγες. Οι αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας, μίλησαν στον Onalert.gr γι’ αυτή τους την εμπειρία και το μέγεθος της καταστροφής που αντίκρυσαν για πρώτη φορά στη ζωή τους.
“Η πιο δύσκολη στιγμή που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής στην καριέρα μου, ήταν το καλοκαίρι του 2007, λόγω του πλήθους των πυρκαγιών. Απογειωνόμασταν από τη βάση με σκοπό να φτάσουμε στο σημείο της πυρκαγιάς και βλέπαμε στη διαδρομή 3 με 4 πυρκαγιές, οι οποίες δεν είχαν ακόμα καταγραφεί”, μας εκμυστηρεύτηκε ο διοικητής της 355 ΜΤΜ, Δημόπουλος Δημήτριος.
Οι περιοχές οι οποίες επλήγησαν, αφορούσαν τους νομούς Μεσσηνίας, Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαΐας, Λακωνίας, Αργολίδος, Κορινθίας, Αττικής και Ευβοίας, Φθιώτιδος με το νομό Ηλείας να δέχεται το πιο εκτεταμένο και φονικό πλήγμα.
“Εκείνες τις ημέρες επιχειρούσα πυρόσβεση στην Αρχαία Ολυμπία, όταν άκουσα από τα ΜΜΕ ότι καιγόταν το χωριό μου, ο Θεολόγος, στο νομό Ευβοίας”, δήλωσε ο Σμηναγός Μιχελής Γεώργιος. “Αμέσως προσπάθησα να επικοινωνήσω με τους συγγενείς μου να μάθω λεπτομέρειες σχετικά με την έκταση των πυρκαγιών και την εκκένωση που είχε ακουστεί, όμως μάταια. Η επικοινωνία λόγω των καταστροφών ήταν αδύνατη.
Τις επόμενες μέρες, κατάφερα να πετάξω πάνω από το χωριό μου και να εκτιμήσω ο ίδιος την κατάσταση. Το συναίσθημα είναι απερίγραπτο. Νιώθεις ένα βάρος, καθώς θέλεις αλλά δε μπορείς να βοηθήσεις.”
Στενή συνεργασία της 355 ΜΤΜ υπάρχει με το Πυροσβεστικό Σώμα. Ο επιχειρησιακός έλεγχος των αεροσκαφών ανήκει στο Πυροσβεστικό Σώμα. Αποφασίζει, δηλαδή, τον αριθμό των αεροπλάνων που θα συμμετάσχουν σε μια αεροπυρόσβεση, καθώς και την ακριβή τους τοποθεσία, μιας και έχουν τη γενικότερη εικόνα των πυρκαγιών που βρίσκονται σε εξέλιξη και τις τοποθεσίες που υπάρχει απαίτηση για βοήθεια από αέρος.
Κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης, υπάρχουν πυροσβέστες στο έδαφος που παλεύουν για να σβήσουν τη φωτιά. Είναι άμεση απαίτηση και ανάγκη η επικοινωνία μέσω ασυρμάτων με τους πυροσβέστες, αφού μας δίνουν τις απαραίτητες συντεταγμένες των σημείων που πλήττονται από την πυρκαγιά.
Προϋπόθεση για να γίνει ρίψη νερού είναι να μην υπάρχουν άνθρωποι σε μεγάλη απόσταση, πράγμα που μπορούν οι πυροσβέστες και μόνο να επιβεβαιώσουν. “Η ρίψη νερού είναι επικίνδυνη, καθώς οι 6 τόνοι που πέφτουν με δύναμη, μπορεί και να προκαλέσουν κάποιο ατύχημα, αν τύχει και βρίσκονται ανθρώπινες ζωές κοντά.”