Πρωτοβουλία για την δημιουργία «κοινού χώρου ασφάλειας» στην Ανατολική Μεσόγειο με δομές στα πρότυπα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) διατύπωσε από την Ρόδο όπου βρίσκεται για την 2η Διάσκεψη της Ρόδου για την Ασφάλεια και Σταθερότητα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, τονίζοντας την ανάγκη περεταίρω συνεργασίας με συγκεκριμένες, απτές ενέργειες για την εκτόνωση των πολλαπλών εστιών αστάθειας στην ευρύτερη περιοχή. Η τρομοκρατία και φλέγοντα «ανοικτά» ζητήματα όπως ο εμφύλιος στην Συρία και το Λιβυκό ζήτημα ήταν επίσης μεταξύ των θεμάτων στα οποία αναφέρθηκε ο Έλληνας ΥΠΕΞ. Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ Κοτζιά έχει ως εξής:
«Ευχαριστώ όλους εκείνους που αποδέχτηκαν την πρόσκλησή μας. Θα υπάρξουν καθυστερήσεις ορισμένων συναδέλφων λόγω της χθεσινής έκτακτης συνάντησης αραβικών κρατών στη Σαουδική Αραβία. Σήμερα συναντιόμαστε για δεύτερη φορά. Αποτελούμε έναν κοινό ιστορικό – γεωγραφικό χώρο με πολλά κοινά σημεία πολιτικής, ιστορίας, πολιτιστικές παραδόσεις. Χώρο τον οποίον πρέπει να κτίσουμε ως κοινό μας σπίτι.
Γνωρίζουμε όλοι μας, ότι πρόκειται για ένα χώρο ο οποίος αποτελεί σταυροδρόμι δυνατοτήτων και κινδύνων. Θετικών προοπτικών και υπόγειων αρνητικών γεγονότων. Πρόκειται για ένα χώρο με ιστορία και μεγάλο πλούτο. Καλά μορφωμένους πληθυσμούς. Μεγάλους πολιτισμούς. Αλλά και πολλαπλές δυνάμεις που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση και τον έλεγχό του.
Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να υπάρξει ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή. Όποιος επιδιώκει την υλοποίηση αυτών των αγαθών πρέπει να πολεμά την τρομοκρατία. Να υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών και τα συμφέροντα των λαών. Να προωθεί τη διεθνή συνεργασία στη βάση του διεθνούς δικαίου.
Σταθερότητα και ασφάλεια σημαίνει τερματισμό της πολιτικής της ανατροπής καθεστώτων που δεν συνοδεύεται από δίκαιες μεταρρυθμίσεις. Οφείλουμε να βοηθήσουμε στην εδραίωση της εθνικής κυβέρνησης της Λιβύης και την συμπερίληψη όλων των δυνάμεων σε αυτήν που αντιμάχονται το χάος και την τρομοκρατία.
Σταθερότητα και ασφάλεια σημαίνει να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, αλλά και στο Ιράκ. Να συμφωνήσουμε σε μια συνθήκη ειρήνης που θα επιτρέψει στον πληθυσμό της περιοχής να επιστρέψει στις εστίες του και να οικοδομήσει ένα μέλλον με προοπτική, προσδοκίες και ελπίδα για τον ίδιο και τα παιδιά του. Να υπάρξει ένα μεγάλο ορθολογικό πρόγραμμα ανοικοδόμησης αυτών των χωρών. Να σταθεροποιηθούν οι ζώνες αστάθειας και να λυθεί το κουρδικό ζήτημα με τρόπο ειρηνικό και διαρκή.
Σταθερότητα και ασφάλεια σημαίνει να αναγνωρίσουμε το μεγάλο έργο που προσφέρουν η Ιορδανία και ο Λίβανος με σκοπό να θεραπευθούν οι συνέπειες των πολέμων της περιοχής εις βάρος μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων. Σημαίνει την οικονομική ενίσχυση των δύο αυτών κρατών, ιδιαίτερα από την ΕΕ. Στόχος είναι όχι μόνο η περίθαλψη μεγάλων αριθμών προσφύγων, αλλά και η δημιουργία νέων οικονομικών, παραγωγικών υποδομών, καθώς και αγροτικών και βιομηχανικών ζωνών.
Το περιβάλλον μας πρέπει να γίνει πιο σταθερό και ασφαλές. Σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη της κάθε κοινωνίας εξαρτάται από το περιβάλλον που διαμορφώνεται από τις άλλες. Όταν ήμαστε ανάμεσα σε 5 μεγάλες συγκρούσεις και πολλαπλές τρομοκρατικές δράσεις, αυτό έχει το κόστος του, για τον τουρισμό, για τις επενδύσεις, για το πώς βλέπουν και αντιλαμβάνονται οι κοινωνίες μας το σήμερα και το αύριο, ιδιαίτερα οι νέες γενιές.
Από το αν θα επικρατήσει ο ενθουσιασμός και η θετική ενέργεια της κοινωνικής και πνευματικής ανάπτυξης, με ηθική και αισιοδοξία ή θα κυριαρχήσει η αποδιοργάνωση, η λύπη και η απαισιοδοξία. Αυτά τα συναισθήματα, όπως και η σταθερότητα θεσμών και κοινωνιών, διαμορφώνουν συνολικά έναν δείκτη προσδιορισμού της παραγωγικότητας μιας χώρας. Ταυτόχρονα, η συνεχής αστάθεια στην περιοχή, επιβάλλει να εργαστούμε από κοινού προκειμένου να προωθήσουμε μια θετική κοινή ατζέντα αντιμετώπισης των νέων προκλήσεων. Να συγκροτήσουμε ένα χώρο ασφάλειας και σταθερότητας.
Στο δεύτερο μέρος της συζήτησής μας θα σας προτείνω να δημιουργήσουμε μια κοινή ομάδα εργασίας προκειμένου να συστήσουμε έναν κοινό χώρο ασφάλειας με βάση την διεθνή εμπειρία και ιδιαίτερα εκείνη του ΟΑΣΕ. Ο ΟΑΣΕ είναι η μεγαλύτερη οργάνωση ασφάλειας στον κόσμο, με 57 κράτη μέλη και έχει να επιδείξει δεκάδες πρωτοβουλίες, διασκέψεις και νομικά θεμελιωμένες συμφωνίες. Ο κοινός χώρος που προτείνω να δημιουργήσουμε θα είναι ένας χώρος συνεργασίας και προώθησης ενός πολλαπλού συστήματος δικτύων διασύνδεσης περιοχών και κρατών, θέμα για το οποίο θα μιλήσουμε στο τρίτο σημείο της ημερήσιας διάταξης.
Δεν κάναμε ό,τι είχαμε συμφωνήσει πέρυσι, αλλά αρχίσαμε να υλοποιούμε τις αποφάσεις μας, όπως η κοινή επίσκεψη Υπουργών Εξωτερικών στο Λίβανο, η συνεργασία 5 ΑΕΙ, ο συντονισμός της διασποράς μας, η προωθούμενη συνεργασία στις μεταφορές, ιδιαίτερα για τη δημιουργία δικτύου Λιμένων.
Η περιοχή μας βρίσκεται ενώπιον μεγάλων προκλήσεων. Καμιά χώρα δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει μόνη της. Αλλά μόνο σε συνεργασία. Μεταξύ μας. Με την ΕΕ. Με άλλες περιφερειακές οργανώσεις.
Ο κοινός μας χώρος, χρειάζεται να γίνει όσο το δυνατό πιο ασφαλής και σταθερός. Ενάντια στις τάσεις αστάθειας και τους πολέμους στην ευρύτερη περιοχή. Στα κύματα αστάθειας, πρέπει να αντιτάξουμε κύματα σταθερότητας, μέσα από την πολιτική μας και τη συνολική κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.
Προτείνω, πρώτον, να συγκροτήσουμε μια ομάδα εργασίας από υψηλόβαθμούς διπλωμάτες μας, η οποία να μελετήσει τη διεθνή εμπειρία από οργανισμούς ασφάλειας, ιδιαίτερα τη ΔΑΣΕ και εν συνεχεία, τον ΟΑΣΕ. Πώς αυτοί δημιουργήθηκαν, σε ποια πεδία αναπτύχθηκαν. Ποια μέθοδος ακολουθήθηκε και τι διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε.
Το σχέδιό μας είναι αρχικά να συγκροτήσουμε μια δομή ασφάλειας για την Ανατολική Μεσόγειο και στη συνέχεια, να επιδιώξουμε την επέκτασή της προς ανατολικότερα και νοτιότερα. Αυτό το «καθήκον» να αποτελέσει και το κύριο αντικείμενο της συνάντησής μας τον επόμενο χρόνο. Προκειμένου να υλοποιηθεί ο πιο πάνω στόχος, θα χρειαστεί να κάνουμε πιο εντατική και ευρεία την ανταλλαγή πληροφοριών και πιο συχνή τη μεταξύ μας ενημέρωση.
Δεύτερον, στην ευρύτερη περιοχή μας, υπάρχουν πολλαπλές εστίες αστάθειας. Χρειάζεται να εκπονήσουμε ένα δικό μας σχέδιο, ενταγμένο στις αποφάσεις του ΟΗΕ και με συνδρομή των περιφερειακών αραβικών και ευρωπαϊκών Οργανισμών, προκειμένου να καταπολεμηθούν οι αιτίες που φέρνουν αυτή την αστάθεια:
– Η τρομοκρατία
– Ο αυταρχισμός στις σχέσεις μεταξύ κρατών
– Ο ιδεολογικός, θρησκευτικός, κοσμοθεωρητικός φανατισμός
– Οι εξωτερικές παρεμβάσεις.
Σπάνια γίνεται συζήτηση για αυτό τον τελευταίο παράγοντα. Αλλά όταν οι κοινωνίες νιώθουν ότι κάποιοι αποφασίζουν για αυτές χωρίς αυτές, τότε είναι σχετικά πιο «εύκολο» να εκδηλωθούν ακόμα πιο έντονα τα προαναφερθέντα αρνητικά φαινόμενα.
Γνωρίζετε όλοι σας ότι συχνά υπογραμμίζω ότι ένα θεμελιακό πρόβλημα στην περιοχή μας είναι ότι άλλοι είναι εκείνοι που αποφασίζουν τους πολέμους και άλλοι τους πληρώνουν, ή τουλάχιστον, υφίστανται με διαφορετικό τρόπο τις αρνητικές επιπτώσεις τους. Υπάρχουν, έξω από την περιοχή μας, ισχυρές δυνάμεις, μεγάλες και περιφερειακές, που τροφοδοτούν αυτές τις εντάσεις και πολέμους. H συνέπεια είναι να μην διαφαίνεται ο τερματισμός τους.
Η περιοχή μας, ήταν μια περιοχή στην οποία συνυπήρξαν, συχνά πολυπολιτισμικές ή/και πολυθρησκευτικές κοινωνίες, αυτές ήταν πραγματικότητα στην περιοχή μας, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή. Και σίγουρα θα επιβίωναν, αν δεν υπήρχε παρέμβαση και επεμβάσεις από τις χώρες που τώρα κουνάνε το δάκτυλό τους σε πολλά κράτη της περιοχής.
Διότι ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν υπήρχαν δημοκρατικοί θεσμοί ανάλογοι σε πληρότητα με εκείνους στη Δύση, οι κοινωνίες αυτές ήταν ανοικτές κοινωνίες με σεβασμό στη διαφορετικότητα. Και αυτό δεν πρέπει να χαθεί. Η περιοχή μας είχε και έχει μεγάλη προσφορά ως κοιτίδα ανάπτυξης πολιτισμών, γέννησης των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, μήτρα της δημοκρατίας.
Σας καλώ στη δεύτερη διάσκεψη για τη Θρησκευτική και Πολιτιστική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή, που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στις 1-2 Νοέμβρη, το φθινόπωρο φέτος. Τα προβλήματα της περιοχής δεν μπορούν να λυθούν από έξω. Τέτοιου είδους προσπάθειες πάντα αποτυγχάνουν. Αντίθετα επιτυχία γνώρισαν πολιτικές που την κυριότητά τους είχαν οι ίδιοι οι πολίτες και οι θεσμοί των χωρών μας.
Οι δικοί μας πολίτες και θεσμοί πρέπει να οργανώσουν τη συνεργασία, το διάλογο, την σύμπραξη. Δικές τους πρέπει να είναι οι επιλογές. Επιλογές των οποίων η υλοποίηση και η προώθηση μπορούν να διευκολυνθούν από τρίτους. Επιλογές που μπορούν να υποστηριχθούν υλικά και πνευματικά από τρίτους. Δεν μπορεί όμως να γίνει το αντίστροφο.
Για αυτό λέμε: όχι παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις οποιουδήποτε κράτους που οδηγούν συχνά σε εντάσεις. Προώθηση κουλτούρας συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα. Αν αυτό δεν είναι άμεσα δυνατό, διαμόρφωση δικτύων συνεργασίας και άμεσων μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης σε πολλαπλούς τομείς. Οι δράσεις μας και η περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας μας στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο, στον ΟΗΕ, στην ΕΕ και στη συνεργασία που διατηρούν μεταξύ τους οι αραβικές χώρες, στους θεσμούς αυτής της συνεργασίας. Κινητήρια δύναμή μας είναι το όραμα που μπορούμε να διαμορφώσουμε από κοινού για μια Ανατολική Μεσόγειο ασφαλή και σταθερή. Περιοχή ανάπτυξης συνεργειών και ειρήνης.
Την αστάθεια την φέρνει, επίσης, μια πολιτική που στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, «επιτρέπει» να καταστρατηγείται το πρώτο και θεμελιακό δικαίωμα, αυτό στην ανθρώπινη ζωή. Όταν στο όνομα ενός καλύτερου μέλλοντος, αφαιρείται κάθε αναπνοή μέλλοντος. Η άρνηση στο δικαίωμα ζωής για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, συνοδεύεται από την καταστροφή των συνθηκών, όρων και προϋποθέσεων ζωής εκατομμυρίων που μένουν χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι, ακόμα και τροφή. Που αδυνατούν στις πάτριες περιοχές τους να υπερασπιστούν τις οικογένειές τους και οποιοδήποτε μέλλον για τα παιδιά τους. Που αναγκάζονται να καταφύγουν στην προσφυγιά και στην οικονομική μετανάστευση.
Η μετανάστευση και η προσφυγιά περνά μέσα από την περιοχή μας, χωρίς να την έχει ως αφετηρία και αιτία. Είναι προϊόν συγκρούσεων, πολέμων, οικονομικής και κοινωνικής παρακμής. Οι ροές μετανάστευσης και προσφυγιάς απαιτείται να ελεγχθούν ήδη από τις περιοχές προέλευσής τους. Οι μετακινήσεις/ροές εκατομμυρίων ανθρώπων υπό άθλιες συνθήκες, δίνουν τη δυνατότητα ανάπτυξης του πλέον άθλιου εγκλήματος, αυτού του Human Trafficking.
Όλα αυτά, δημιουργούν συνθήκες αναβίωσης του ρατσισμού, του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας. Και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε από κοινού μαζί με το σύνολο των κοινωνιών μας. Οφείλουμε να βρούμε προοπτικές μέλλοντος για τις κοινωνίες μας. Να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα και θετικά. Διαφορετικά η τρομοκρατία και ο φανατισμός θα καταλάβουν τον νου και τις καρδιές των ανθρώπων, ιδιαίτερα των νέων. Οφείλουμε να δώσουμε στους νέους προοπτική και ελπίδα, όραμα, αξίες και αρχές.
Το ζήτημα της ασφάλειας, αφορά ιδιαίτερα το πρόβλημα της ασφάλειας στις θαλάσσιες μεταφορές. Σας θυμίζω ότι πάνω από το 33% του παγκοσμίου εμπορίου και 40% της παγκόσμιας κατανάλωσης σε ενέργεια περνά μέσα από τις θάλασσές μας. Στην περίοδο που διανύουμε, η ανατολική Μεσόγειος, όπως και η περιοχή του Kόλπου, έχει γίνει το επίκεντρο νέων δυνατοτήτων εξόρυξης και προώθησης/μεταφοράς ενέργειας. Η περιοχή μας, ταυτόχρονα, διαθέτει όλες τις δυνατότητες να αναπτύξει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε πρόκειται για τον ήλιο, είτε για τον άνεμο, ακόμα και με την αξιοποίηση των θαλάσσιων υδάτων.
Προκειμένου να λειτουργήσουν όλα αυτά παραγωγικά, απαιτείται ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και του δίκαιου της θαλάσσης από όλες τις πλευρές, ενώ συγχρόνως, δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον ανιστόρητο νομικό αναθεωρητισμό. Η ασφάλεια των θαλασσών, δεν πρέπει να γίνεται περιοριστικά κατανοητή ως ασφάλεια από ένοπλες επιθέσεις ή την πειρατεία και μόνο. Σημαντική πλευρά αυτής της ασφάλειας είναι η προστασία του περιβάλλοντος από οικολογικές καταστροφές, η προάσπιση της θαλάσσιας ζωής. Ένα ανάλογο ζήτημα είναι εκείνο της ασφάλειας των υδάτων, ιδιαίτερα των πόσιμων.
Προτείνω να αναπτύξουμε μια θετική ατζέντα συνεργασίας με επίκεντρο τη θάλασσα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ασφάλεια και τις μεταφορές, αλλά σε τομείς καινοτομίας που μπορούν να δώσουν ώθηση στην οικονομία μας, όπως είναι η υδατοκαλλιέργεια, η ιχθυοκαλλιέργεια, ο παράκτιος τουρισμός και η κρουαζιέρα, η θαλάσσια βιοτεχνολογία. Νομίζω ότι θα ήταν χρήσιμο αν προωθούσαμε τη συγκρότηση ενός δικτύου από τα ινστιτούτα μας για την θαλάσσια κατάρτιση και έρευνα, τα οποία σε συνεργασία με τα αντίστοιχα τμήματα πανεπιστημίων –που θα συμπεριλαμβάνουν κατευθύνσεις από βιοτεχνολογία μέχρι ναυτιλία- θα προωθούσαν θαλάσσιες υποθέσεις.
Ανάλογα θα μπορούσε να προωθηθεί η συνεργασία των κέντρων ανάλυσης των Υπουργείων Εξωτερικών καθώς και των αρμόδιων Υπουργείων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Το ζήτημα της ασφάλειας, αφορά, ασφαλώς και την καταπολέμηση των δικτύων του οργανωμένου εγκλήματος και των ναρκωτικών που διακινούνται μεταξύ και μέσω των χωρών μας.
Δυστυχώς, οι τεχνικές που χρησιμοποιεί το οργανωμένο έγκλημα, οι μορφές οργάνωσης και οι σύγχρονες τεχνολογίες που αξιοποιεί, υπερβαίνουν τις δυνατότητες ορισμένων κρατών, ιδιαίτερα εκείνων που δεν έχουν τις απαιτούμενες χωρητικότητες και δυσλειτουργούν. Η ασφάλεια, βέβαια, δεν πρέπει να γίνεται κατανοητή μόνο ως στοιχείο αρνητικής ατζέντας. Πιστεύω βαθιά, ότι η ασφάλεια των κοινωνιών συνδέεται με την ανάπτυξή τους, τη δικαιοσύνη και δικαιότητά τους.
Συνδέεται με την ανάπτυξη μιας θετικής ατζέντας. Ιδιαίτερο ρόλο, τέταρτο, στην ανάπτυξη αυτής της ατζέντας θα παίξει η πιο συστηματική ανταλλαγή τεχνογνωσίας, αλλά και ιδεών γενικότερα, συνεργασίας στις ερευνητικές δραστηριότητες. Οι ανταλλαγές μαθητών, φοιτητών, διδασκόντων και ερευνητών.
Μια ιδέα θα ήταν να προσφέρουμε έναν μικρό αριθμό υποτροφιών για την υλοποίηση των πιο πάνω. Ακόμα σημαντικότερο η διαμόρφωση ενός κοινού πανεπιστημιακού ερευνητικού προγράμματος για την περιοχή μας, την οικονομία της, τις κοινωνίες ή και την ιστορία.
Μια ακόμα ιδέα θα ήταν να σχεδιάσουμε και να πραγματοποιήσουμε ένα κοινό φόρουμ για τη μετανάστευση. Ανάλογα θα πρέπει να πράξουμε και για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, ιδιαίτερα με εκείνα τα εγκληματικά δίκτυα που προάγουν την διακίνηση μεταναστών. Να αναλύσουμε τρόπους αποτροπής του εμπορίου ανθρώπων, όπλων, ναρκωτικών. Εξάλλου μη ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα κυκλώματα συνδέονται συχνά με την τρομοκρατία και την χρηματοδοτούν, όπως είναι το λαθρεμπόριο αρχαιοτήτων και πετρελαίου από την DAESH (ISIS).
Στα ίδια πλαίσια, θέλω να επαναφέρω την ιδέα για την πιο εντατική και σχεδιασμένη συνεργασία στον τομέα του πολιτισμού και ειδικότερα στον κινηματογράφο και τη μουσική. Θα μπορούσαμε να στηρίξουμε τον στόχο της Αιγύπτου για μια κινηματογραφική εβδομάδα με έργα από τις χώρες μας συνολικά. Ίσως θα βοηθούσε και ένα φεστιβάλ μουσικής ανατολικής μεσογείου. Από την πείρα μου γνωρίζω, ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για κοινές δράσεις, σε όλες τις χώρες της περιοχής μας για την προστασία των μνημείων.
Στην οικονομία, νομίζω ότι πρέπει να οργανώσουμε μια συνάντηση ανάμεσα στους αρμόδιους για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. Προτείνω να επιλέξουμε τρεις κλάδους για στενότερη συνεργασία:
– Ο τουρισμός
– Οι μεταφορές
– Και ένας κλάδος βιομηχανίας, είτε νέας τεχνολογίας, είτε που υπάρχει δυναμική από παλαιότερα, είτε και τα δύο, όπως είναι η φαρμακοβιομηχανία. Θα μπορούσε να συμφωνηθεί και ένας οδικός χάρτης ενθάρρυνσης της συνεργασίας μεταξύ μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Προκύπτει το ερώτημα, πώς θα γίνουν όλα αυτά; Η απάντηση είναι με σχέδιο και συνεργασία. Πρέπει να πυκνώσουμε τις επαφές των αρμόδιων διευθύνσεων των υπουργείων μας και να συντονιστούν με τα πιο εξειδικευμένα υπουργεία. Ας επαναφέρουμε τη σκέψη για μια διευθύνουσα ομάδα που θα αναλάβει να συναντηθεί αμέσως μετά το καλοκαίρι και θα σχεδιάσει με ακρίβεια όλες αυτές τις δράσεις και θα τις προγραμματίσει. Μπορεί να μην μπορούν ή να μην θέλουν να συμμετάσχουν όλοι σε όλα, αλλά σίγουρα η ομάδα αυτή μπορεί να διερευνήσει ποιος ενδιαφέρεται και είναι σε θέση να αναλάβει ποια δράση, ή έστω να συμμετάσχει σε αυτή.
Το πνεύμα της Ρόδου, όπως το αποκάλεσε πρώτος ο υπουργός εξωτερικών του Λιβάνου, κ. Bassil, είναι το πνεύμα συγκρότησης μιας θετικής ατζέντας για την περιοχή μας και την συνεργασία που αναπτύσσουμε, μια σφαιρική αντίληψη για την ασφάλεια και την προστασία / σεβασμό των συνόρων. Είναι το θετικό πνεύμα στην ανάπτυξη του διαλόγου και στις δημιουργικές πρωτοβουλίες που μπορούμε να αναλάβουμε. Το πνεύμα της δημιουργικές ειρηνικής συνύπαρξης πολιτισμών και θρησκειών. Η σφυρηλάτηση σχέσεων αδελφοσύνης μεταξύ των λαών μας, αλλά και της νεολαίας.
Το πνεύμα της Ρόδου είναι η αναβίωση των χιλιάδων ετών συνεργασίας και ανταλλαγής αγαθών, πολιτισμών, ιδεών ανάμεσα στις χώρες μας, είναι η έκφραση της ιστορικής ενότητας της ΝΑ Ευρώπης με την Βόρεια Αφρική και τις ανατολικές πλευρές της Μεσογείου, της χερσονήσου των Βαλκανίων και της Ιταλίας με τα κράτη του Κόλπου.
Την τελευταία φορά που ήμουν στην Σαουδική Αραβία ξεναγήθηκα στο νέο αρχαιολογικό Μουσείο στο οποίο υπάρχουν πλήθος αντικειμένων, από το εμπόριο ανάμεσα στις περιοχές του κόλπου και τις πόλεις της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά και της εποχής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Δείγμα των δεσμών μας και το πώς η άνθηση των δύο περιοχών έγινε μέσα από τη στενή επαφή και σε ένα βαθμό συνεργασία. Και αν αυτό ήταν δυνατό πριν 4-5.000 χρόνια, σήμερα επιβάλλεται.
Για την υλοποίηση αυτού του πνεύματος χρειάζεται η δραστηριοποίηση της ομάδας διεύθυνσης, το να ορίσουμε στα Υπουργεία Εξωτερικών μας ένα σύνδεσμο που θα αποτελέσει το δίκτυο προώθησης των αποφάσεών και προσανατολισμών μας καθώς και θα σχεδιάσει θεματικές συναντήσεις που θα στηρίξουν την Τρίτη συνάντησή μας στη Ρόδο, προτείνω στα τέλη Αυγούστου του 2018″.
(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)
