Με δήλωσή του στο Reuters ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισημαίνει ποια είναι τα τέσσερα θέματα τα οποία εμποδίζουν προς το παρόν τη συμφωνία με τους δανειστές. Εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικό ,αύξηση ΦΠΑ και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας.
Στην δήλωσή του δεν αφήνει περιθώριο υποχώρησης επισημαίνοντας ότι προκειται για πολιτική διαφωνία με τους δανειστές.
Όλη η δήλωση Τσίπρα:
Η ελληνική κυβέρνηση εργάζεται σκληρά σε όλα τα επιμέρους πεδία διαπραγμάτευσης, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στην Αθήνα, προκειμένου να βρεθεί μια αμοιβαία επωφελής λύση, ένας έντιμος συμβιβασμός με τους εταίρους μας. Ένας συμβιβασμός που θα σέβεται τόσο τη πρόσφατη λαική εντολή όσο όμως και το πλαίσιο λειτουργίας της ευρωζώνης.
Τα σημεία σύγκλισης και επαφής των δύο πλευρών είναι ήδη πάρα πολλά και συγκροτούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η συμφωνία μας.
Σε σύγκριση με την αφετηρία έχει γίνει αξιόλογη πρόοδος σε σειρά θεμάτων που αφορούν την βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και την ενίσχυση της αυτονομίας του, την καταπολέμηση της διαφθοράς, την αποτελεσματικότητα των διοικητικών υπηρεσιών αλλά και για φορολογικές παρεμβάσεις που θα εξασφαλίσουν ένα κατάλληλο πρωτογενές πλεόνασμα για το τρέχον έτος δίχως να επιβαρύνουν την κοινωνική πλειοψηφία αλλά κατανέμοντας τα βάρη σε αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν υψηλή φοροδοτική ικανότητα.
Παραμένουν, βεβαίως, τέσσερα σημεία διαφωνίας στα πεδία των εργασιακών σχέσεων, στο ασφαλιστικό, στην αύξηση του ΦΠΑ αλλά και στη φιλοσοφία για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Θέλω να είμαι σαφής: Δεν πρόκειται εδώ για αδυναμία τεχνικής προσέγγισης αλλά για πολιτική διαφωνία, που, όμως, όλοι γνώριζαν εκ των προτέρων στο βαθμό που αναγνώριζαν και εξακολουθούν να αναγνωρίζουν ότι ο συμβιβασμός που επιδιώκουμε θα σέβεται τη σαφή εντολή του ελληνικού λαού έτσι όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές του Ιανουαρίου.
Παρά τις κακοφωνίες και τις αλλοπρόσαλλες διαρροές και δηλώσεις των τελευταίων ημερών από την άλλη πλευρά, παραμένω σταθερά αισιόδοξος για συμφωνία μέχρι το τέλος του μήνα. Γιατί γνωρίζω ότι η Ευρώπη έχει μάθει να ζει μέσα από τις διαφωνίες της, να συνθέτει προωθητικά και να προχωράει.
Είμαι πεπεισμένος ότι η Ευρώπη των δημοκρατικών παραδόσεων και του Διαφωτισμού δεν θα υποκύψει σε ακραίες φωνές κάποιων, δεν θα επιλέξει τον δρόμο ενός ανήθικου και στυγνού χρηματοδοτικού εκβιασμού, αλλά το δρόμο της γεφύρωσης των διαφορών, το δρόμο της σταθερότητας και του αμοιβαίου σεβασμού, πάνω απο όλα στη δημοκρατία, προς όφελος του κοινού ευρωπαϊκού μας μέλλοντος.