Γιατί όμως το Σοβιετικό Ναυτικό συνεχίζει να τροφοδοτεί τα πλοία του με μαζούτ; Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του συγκεκριμένου καυσίμου; Γιατί το Κουζνέτσοφ παράγει τόσο καπνό ;
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σήμερα, από όλα τα μεγάλα πλοία του ρωσικού ναυτικού μόνο τα αντιτορπιλικά κατηγορίας-Sovremenny και το αεροπλανοφόρο Κουζνέτσοφ χρησιμοποιούν μαζούτ. Προκαλεί εντύπωση πάντως, δεδομένης της μεγάλης φήμης και κύρους του αεροπλανοφόρου Κουζνέτσοφ, πως αυτό ακόμα λειτουργεί με αυτό το καύσιμο.
Ειδικότερα,το μαζούτ είναι ένα υλικό που τροφοδοτεί το πλοίο και είναι αρκετά τοξικό, κολλώδες και δεν είναι εύκολο να βγει από τα ρούχα. Ο όρος μαζούτ χρησιμοποιείται για μια πολύ βαριά μορφή πετρελαίου, που προκύπτει από την ανάμειξη παραγώγων του και μπορεί να ταξινομηθεί ως καύσιμο RMG ή RMK.
Χρησιμοποιούνταν για τα στρατιωτικά όσο και για τα εμπορικά σκάφη μέχρι τη δεκαετία του 1960 και του 1970, ενώ για να καεί έπρεπε συχνά πρώτα να θερμανθεί και να συμπιεστεί σε μια πολύπλοκη σειρά λεβήτων και σωλήνων.Η καύση του θα μπορούσε επίσης να παράγει μεγάλες ποσότητες θείου, με αποτέλεσμα αυτό το καύσιμο να είναι δαπανηρό για την προμήθεια σε χώρες με υψηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα καθώς έπρεπε να διέρχεται εξειδικευμένης επεξεργασίας προτού χρησιμοποιηθεί.
Για τους λόγους αυτούς, οι δυτικοί προώθησαν τις τουρμπίνες αερίου και σήμερα όλα τα πλοία του Ναυτικού των Η.Π.Α. τις χρησιμοποιούν, εκτός από εκείνα που τροφοδοτούνται από πυρηνική ενέργεια ή την κατηγορία Freedom, η οποία χρησιμοποιεί ηλεκτρικό σύστημα κίνησης.
Ωστόσο, το Σοβιετικό Πολεμικό Ναυτικό φαινόταν διστακτικό να κάνει την ανάλογη μετάβαση. Ενώ τα καταδρομικά κατηγορίας Slava που καθιερώθηκαν στη δεκαετία του 1970 χρησιμοποιούσαν τουρμπίνες αερίου, τα αντιτορπιλικά κατηγορίας Sovremenny που είχαν τεθεί την ίδια χρονική περίοδο σε υπηρεσία, είχαν σχεδιαστεί με κινητήρα μαζούτ, διότι η σοβιετική βιομηχανία ήταν ανίκανη να παράγει αρκετό αριθμό τουρμπίνων αερίου για όλα, ωστόσο αυτό δεν επηρέασε τα αντιτορπιλικά επόμενης γενιάς, κατηγορίας Udaloy, να τις ενσωματώσουν.
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί το αεροπλανοφόρο Κουζνέτσοφ συνέχισε να χρησιμοποιεί μαζούτ. Η πυρηνική ενέργεια ήταν μια επιλογή στο τραπέζι, καθώς η μεταγενέστερη κατηγορία αεροπλανοφόρων κατηγορίας Ουλιάνοφσκ, θα την χρησιμοποιούσε. Ένας πιθανός λόγος ήταν, ότι η κατηγοριοποίηση των αεροπλανοφόρων βασίστηκε εν μέρει στο σχήμα του πλοίου και στη διάταξη των παλαιότερων μοντέλων, όπως την κατηγορία Κιέβου, που ακόμα “έτρεχαν” με μαζούτ.
Επίσης, η μακρά και ταραγμένη διαδικασία κατασκευής του αεροπλανοφόρου, απλά ανέδειξε το πρόβλημα των καυσίμων. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ένα ρωσικό ειδησεογραφικό άρθρο της εποχής, που περιέγραφε ότι το Κουζνέτσοφ έχει μια «αδύναμη καρδιά» λόγω των κακών προτύπων της ναυπηγικής όταν ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του 1990 στα Ναυπηγεία του Νικολάεφ στο Mykolaiv της Μαύρης Θάλασσας.
Ενδεικτικά, λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι σωλήνες, δεν μπορούν όλοι οι λέβητες να λειτουργούν με πλήρη ισχύ συνεχώς και συχνά σπάνε. Μερικές φορές το πλοίο κινούνταν με ένα λέβητα, με ταχύτητα 4 κόμβων. Αυτά τα ίδια προβλήματα αξιοπιστίας ανάγκασε το ρωσικό ναυτικό να αποστείλει ρυμουλκά για να συνοδεύσει το Κουζνέτσοφ κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του 2016 στα σύνορα της Συρίας.
Αυτές οι τεχνικές δυσκολίες θεωρούνται ως ο πιθανός λόγος για την τόσο μεγάλη ποσότητα καπνού που παράγει το Κουζνέτσοφ. Ο αντιναύαρχος Πγιόρ Σβιατάσσοφ εξήγησε, λέγοντας ότι λόγω της ακατάλληλης ρύθμισης στους μηχανισμούς προθέρμανσης ή έγχυσης, δεν καίγεται το όλο το καύσιμο που εγχέεται, με αποτέλεσμα η ποσότητα που δεν καίγεται πλήρως, να βγάζει τον χαρακτηριστικό μαύρο καπνό.
Αυτό επίσης υποστηρίζεται από ορισμένους αναλυτές, οι οποίοι λένε ότι το χρώμα των καυσαερίων μπορεί να ταξινομηθεί ευρέως σε τρία χρώματα, δηλαδή γκρι για λάδι, λευκό για νερό και μαύρο για καύσιμα.
Άλλοι ειδικοί έχουν προχωρήσει σε περαιτέρω ανάλυση των πιθανών μηχανικών προβλημάτων που μπορεί να προκαλέσουν μαύρο καπνό, ακόμα και στα πλοία της κατηγορίας Sovremenny.
Ωστόσο, ορισμένοι Ρώσοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες επιχείρησαν να υποβαθμίσουν πλήρως το πρόβλημα. Ο ναύαρχος Ιβάν Βασιλιέεφ είπε στην εκπομπή «Τσαργκραντ» ότι ο μαύρος καπνός ήταν μια σκόπιμη κίνηση για να δείξουν στους Βρετανούς ότι το Κουζνέτσοφ ήταν εκεί, σύμφωνα με την «παράδοση του ναυτικού».
