Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Αβίγκντορ Λίμπερμαν εκφράζοντας τη λύπη του για τη συμφωνία της Γενεύης για τα πυρηνικά του Ιράν ρωτήθηκε για μια ενδεχόμενη ισραηλινή στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράν. Ο Λίμπερμαν, ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος Ισραέλ Μπεϊτένου τόνισε ότι «όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι». Μόνο που στην πράξη η επιλογή του στρατιωτικού χτυπήματος στο Ιράν μόνο από το Ισραήλ δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.
Το αμερικανικό think tank Stratfor σε μία ανάλυσή του είχε εξετάσει τα σχέδια για ένα χτύπημα στο Ιράν.Είτε μόνο από το Ισραήλ,είτε σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, κάτι που μετά από τη συμφωνία της Γενεύης απομακρύνεται ως επιλογή.
Οι αναλυτές του Stratfor ,υποστήριζαν ότι μια “μονομερής” επίθεση δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή του Ισραήλ,που θα θέλει να κάνει την επίθεση μαζί με τις ΗΠΑ. Κι αυτό οφείλεται στις μεγαλύτερες στρατιωτικές επιλογές που είναι διαθέσιμες (συμπεριλαμβανομένου του βομβαρδιστικού B-2 που είναι εξοπλισμένο με την Massive Ordnance Penetrator), αλλά και στο γεγονός ότι με τις ΗΠΑ θα υπήρχε καλύτερη ανταπόκριση στα αντίποινα του Ιράν και κυρίως σ΄ ένα ενδεχόμενο κλείσιμο στα Στενά του Ορμούζ.
Το Ισραήλ που είχε “διαγνώσει” την αμερικανική απροθυμία για στρατιωτικό χτύπημα στο Ιράν επεξεργαζόταν εδώ και πάρα πολλούς μήνες το σχέδιο δράσης για να επιτεθεί στο Ιράν μόνο του.
Αυτό περιλαμβάνει μαζικούς βομβαρδισμούς από αεροσκάφη τα οποία όμως θα πρέπει να ανεφοδιάζονται από ιπτάμενα τάνκερ.
“Το Ισραήλ έχει περίπου 100 F-16, αεροσκάφη που έχουν μεγαλύτερη ακτίνα δράσης άλλες εκδόσεις F-16 μοντέλα λόγω των σύμμορφων δεξαμενών καυσίμων”,αναφέρει το Stratfor το οποίο επισημαίνει και την χρησιμότητα των F 15 που διαθέτει το Ισραήλ.
Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν σχετικά με τον αριθμό των αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού που η ισραηλινή πολεμική αεροπορία διαθέτει. Ο αριθμός κυμαίνεται από οκτώ έως 13 αεροπλάνα. Αυτά τα αεροσκάφη θα είναι αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχία των βομβαρδισμών ,αφού μόνο έτσι τα βομβαρδιστικά μπορούν να πετάξουν μέχρι τους στόχους και να επιστρέψουν στις βάσεις τους.Συνεπώς το πόσα ιπτάμενα τάνκερ θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ισραήλ θα κρίνει και τη μαζικότητα των βομβαρδισμών. Τα ιπτάμενα τάνκερ δεν θα μπορούν να συνοδεύσουν τα ισραηλινά βομβαρδιστικά σ΄ όλη τη πτήση τους προς το Ιράν,ααφού θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
Να υπενθυμίσουμε ότι το Ισραήλ κάνει διαρκώς στο Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα ασκήσεις με αεροσκάφη του που απογειωνονται από βάσεις του και πετούν μέχρι τους “στόχους” στην Ελλάδα ,ανεφοδιαζόμενα από ιπτάμενα τάνκερ. Κανονική προσομείωση που σε κάποιες περιπτώσεις ξεπέρασε τα όρια.
Ποιες είναι οι διαδρομές
“Επί του παρόντος, η ισραηλινή αεροπορία έχει τρεις κύριες διαδρομές για τους στόχους της στο Ιράν”,αναφέρει η ανάλυση του Stratfor.
“ Κάθε επιλογή έχει διαφορετικό επιχειρησιακό και πολιτικό κίνδυνο. Μερικές από τις χώρες από τις οποίες θα πετάξουν τα ισραηλινά αεροσκάφη έχουν αποτελεσματική αεράμυνα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν σοβαρή απειλή για τα αεροσκάφη του Ισραήλ. Όλες αυτές οι χώρες θα αντιμετωπίσουν σημαντικά διπλωματικά προβλήματα με το Ιράν – και ενδεχομένως με τον υπόλοιπο ισλαμικό κόσμο – αν επιτρέψουν στα ισραηλινά αεροσκάφη να πετάξουν στον εναέριο χώρο τους”, υποστηρίζει η ανάλυση.
Η πρώτη διαδρομή προβλέπει πτήση πάνω από το βορρά στην ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Κύπρου και Συρίας, και στη συνέχεια προχωρώντας προς ανατολάς κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας μέσα από το βόρειο Ιράκ και τελικά στο Ιράν. Αυτή η διαδρομή παρακάμπτει την αεράμυνα της Συρίας που είνα “στημένη” για να καλύψει την δυτική πλευρά της εναντίον του Ισραήλ .
Η δεύτερη διαδρομή είναι η συντομότερη και περιλαμβάνει πτήσεις πάνω από την Ιορδανία και το Ιράκ . Λόγω της μικρότερης απόστασης, η πιθανότητα η Ιορδανία να επιτρέψει τη διέλευση είναι σοβαρή,όχι όμως σίγουρη ενώ και η ανυπαρξία ιρακινής αεράμυνας κάνει το δρομολόγιο ελκυστικό.
Ωστόσο, το Ιράκ έχει ραντάρ επιτήρησης και θα μπορούσε να προειδοποιήσει το Ιράν για την επίθεση.
Η τρίτη διαδρομή είναι βόρεια της Σαουδικής Αραβίας, πάνω από τον Περσικό Κόλπο. Ενώ οι μονάδες της αντιαεροπορικής άμυνας της Σαουδικής Αραβίας και οι αεροπορικές βάσεις είναι προσανατολισμένες προς τον Περσικό Κόλπο και τις πόλεις στο νότο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι Ισραηλινοί θα εντοπιστούν, ειδικά από την αεροπορική βάση του Tabuk. Είναι αβέβαιο πώς θα αντιδράσει το Ριάντ σε αυτό το σενάριο.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν στις επιλογές που περιγράφονται παραπάνω έχουν αλλάξει και αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, η πρώτη διαδρομή ήταν πολύ πιο “βιώσιμη” το 2007, όταν οι τουρκοισραηλινές σχέσεις ήταν ομαλές.
Καθώς ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται μια άλλη διαδρομή μπορεί να επιλεγεί.
Η δράση των αντικαθεστωτικών ανταρτών έχει επηρεάσει σημαντικά την αεράμυνα της Συρίας.
Αν επιβεβαιωθούν αυτές οι εκτιμήσεις τότε η ισραηλινή πολεμική αεροπορία θα είναι σε θέση να πετάξει πάνω από τη Συρία, χωρίς μεγάλο κίνδυνο για τα αεροσκάφη της. Η επιλογή αυτή θα επιτρέψει στο Ισραήλ να αποφύγει τους κινδύνους της πτήσης πάνω από τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία ή την Τουρκία, διατηρώντας παράλληλα μια άμεση διαδρομή προς το Ιράν.
Ποιοι είναι οι στόχοι
Σύμφωνα με τις αμερκανικές εκτιμήσεις το Ισραήλ θα ήθελε να χτυπήσει τέσσερις μεγάλες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
• Νατάνζ και Φόρντο , Αράκ και Ισφαχάν.
Ιρανική Αεράμυνα
Η αντιαεροπορική άμυνα του Ιράν μπορεί να είναι παλιάς γενιάς – το 2010, η Ρωσία αρνήθηκε να πουλήσει στο Ιράν τους πιο προηγμένους S-300 – αλλά δεν είναι καθόλου αμελητέα, λένε στρατιωτικοί αναλυτές.
Θα μπορούσε να αναγκάσει τα ισραηλινά μαχητικά αεροπλάνα να ελιχθούν και να ρίξουν τα πυρομαχικά τους, πριν φτάσουν ακόμα στους στόχους τους. Το Ιράν θα μπορούσε επίσης να αντεπιτεθεί με πυραύλους που θα μπορούσαν να πλήξουν το Ισραήλ, ανοίγοντας ένα νέο πολέμο στη Μέση Ανατολή. Κάποιοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι οι συνέπειες θα είναι χειρότερες, αν το Ιράν αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι αν οι ισραηλινές βόμβες είναι σε θέση να διεισδύσουν στην εγκατάσταση Νατάνζ, που πιστεύεται ότι βρίσκεται προστατευμένη κάτω από 30 πόδια οπλισμένου σκυροδέματος.Όπως και η εγκατάσταση στο Φόρντο, η οποία είναι χτισμένη σε ένα βουνό.
Το Ισραήλ έχει αμερικανικής κατασκευής βόμβες GBU-28-5000 λιβρών «Bunker Buster»που μπορούν να πλήξουν οχυρωμένους στόχους, αν και δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό θα φθάσουν οι ζημιές.
Διαβάστε ακόμη:
Οργή Ισραήλ για τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν – «Δικαίωμά μας η αυτοάμυνα»
Ρωσία: «Όλοι κερδισμένοι από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν»
