Γράφει ο Νίκος Κοτζιάς
Εδώ και δύο χρόνια κτυπώ τις καμπάνες ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα μετεξελίσσεται σε γεωπολιτική για τον ελληνισμό συνολικά, καθώς και για τα κράτη της Ελλάδας και της Κύπρου. Την μεν Ελλάδα την μετέτρεψαν σε αποικία χρέους, η δε Κύπρο υφίσταται το καθεστώς της τριπλής αποικιοποίησης: τα υπολείμματα από την βρετανική αποικιοκρατία με τις δύο βάσεις που κατέχει ακόμα και σήμερα το ΗΒ. Η κατοχή της Β.Κύπρου από τον τούρκικο στρατό. Η αποικιοποίηση μέσω του χρέους από την τρόικα με επικεφαλής τη Γερμανία.
Η Γερμανία θεωρεί ότι βρήκε ελεύθερο χώρο για να προελάσει στη Μέση Ανατολή και να ελέγξει γεωοικονομικά το αβύθιστο αεροπλανοφόρο, την Μεγαλόνησο. Να πατήσει πόδι εκεί που δεν μπόρεσε να φτάσει ο χιτλερισμός. Πρόθεση που με ακρίβεια είναι καταγραμμένη στο βιβλίο του Hiltebrandt για τη γεωπολιτική «τη μάχη στη Μεσόγειο» του 1940 (έκδοση πανεπιστημίου Κολωνίας). Να γίνει παίκτης στην περιοχή των πετρελαίων και να εξυπηρετήσει τον παραδοσιακό της σύμμαχο την Τουρκία.
Η Γερμανία αποκτά μέσω της κρίσης της Κύπρου γεωπολιτικά πλεονεκτήματα. Σχεδιάζει να βάλει χέρι στα ενεργειακά αποθέματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, να αποκτήσει «επιτέλους» άμεσο έλεγχο σε πρώτες ύλες όπως ονειρεύεται εδώ και έναν αιώνα. Σχεδιάζει, επίσης, να συμμετάσχει ενεργά στην επιβολή ενός νέου σχεδίου «λύσης» του κυπριακού με το οποίο θα υπονομευτεί η σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία. Στέλνει δε, ταυτόχρονα, μήνυμα προειδοποίησης προς όλες τις πλευρές, πριν από όλα στον Ευρωπαϊκό Νότο, για το πόσο αμείλικτη θα είναι στην προώθηση των συμφερόντων της ιδιαίτερα εντός της ΕΕ.
Αθήνα και Λευκωσία έχουν τις κύριες ευθύνες για την κατάσταση της Κύπρου που δεν κατανόησαν το γεωπολιτικό παιχνίδι του Βερολίνου που το προωθεί με τον συνήθη ιστορικό αυταρχισμό του. Η Αθήνα επέδειξε για άλλη μια φορά ότι πρώτιστη μέριμνα της είναι να σώσει τους τραπεζίτες και όχι την κοινωνία. Θυμίζω ότι οι κυβερνώντες την Αθήνα, πανηγύρισαν ξεδιάντροπα για το PSI με το οποίο δημιουργήθηκε το συγκεκριμένο πρόβλημα κουρέματος ελληνικών ομολόγων στα χέρια τραπεζών που δρουν στην Κύπρο χωρίς δυνατότητα ανακεφαλαιοποίησης. Δημιούργησαν το έδαφος πάνω στο οποίο γεννήθηκε το «κυπριακό χρέος», δηλαδή, το χρέος των τραπεζών της Κύπρου.
Ούτε η Αθήνα, αλλά ούτε και ο τότε Πρόεδρος της Κύπρου κατάλαβαν τις επιπτώσεις που είχε αυτή τους η πράξη. Σχεδόν μόνος μου κατήγγειλα ότι με το PSI θα μετατραπεί και η Κύπρος σε αποικία χρέους και θα υπάρξει πρόβλημα επιβίωσης της νήσου. Ότι το χρέος που κατασκεύασε το PSI της κυβέρνησης Παπαδήμου-Βενιζέλου θα ήταν ο μοχλός για να υπονομευτεί η ίδια η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και εξακολουθούν και σήμερα να μην θέλουν να καταλάβουν ή να παριστάνουν ότι δεν κατάλαβαν, ότι όπως η χούντα των Αθηνών μετέφερε τη λογική των πραξικοπημάτων στην Κύπρο, απαρχή του ιστορικού δράματος της Μεγαλονήσου, έτσι και το 2012-3 μετέφεραν το ελληνικό χρέος στην Κύπρο. Μόνο που και στις δύο περιπτώσεις οι πληρωμές και οι πληγές της Κύπρου ήταν πολλαπλάσιες εκείνων στην Αθήνα.
Το δράμα της Κύπρου σήμερα, είναι δράμα του ελληνισμού. Αποτέλεσμα έλλειψης στρατηγικής καθώς και πολιτικών ηγεσιών με γνώση, διαίσθηση, αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα. Ο μόνος τρόπος υπέρβασης της κρίσης είναι η απαλλαγή της Ελλάδας και της Κύπρου από τις ακολουθούμενες πολιτικές. Η ουσιαστική αλλαγή της πολιτικής σκηνής και στις δύο χώρες. Ο τερματισμός της στάσης του νεοραγιαδισμού που επιδεικνύουν οι κυρίαρχες ομάδες σε Ελλάδα και Μεγαλόνησο. Απαιτείται δε, η τιμωρία των ενόχων, και για το έγκλημα του 1974, και για το σημερινό έγκλημα.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα Επίκαιρα