Άρθρο του ΥΦΕΘΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΑΒΑΚΗ*
Εκτός από το «πρωτογενές πλεόνασμα» και την «έξοδο στις αγορές», γεγονότα που επιβεβαιώνουν πλέον τη σταθερή πορεία της χώρας προς την «κανονικότητα», όπως εύστοχα έχει λεχθεί, υπάρχουν και κάποιες μόνιμες σταθερές, πάνω στις οποίες πιστεύω ότι μπορούν να στηριχθούν πολλά, ιδιαίτερα στην κρίσιμη περίοδο που περνάμε και όπως φαίνεται δεν επηρεάστηκαν από τη κρίση. Αυτό μου το έμαθαν, με απλό τρόπο μέσα από τη καθημερινότητά τους, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τις συχνές επισκέψεις μου στις μονάδες εκστρατείας, στα εργοστάσια και στις μονάδες διοικητικής υποστήριξης. Πράγματι, οφείλω να ομολογήσω ότι κάθε φορά στις επισκέψεις μου αυτές και στην προσπάθειά μου να μεταφέρω μήνυμα αισιοδοξίας εισέπραττα τελικά εγώ ένα πιο ισχυρό μήνυμα επάρκειας, σιγουριάς, υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας.
Μια τέτοια περίπτωση, ευχάριστης έκπληξης, καταμεσής του κάμπου της Λάρισας, είχα την ευκαιρία να βιώσω στην επίσκεψή μου στο Στρατόπεδο-Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου Μαγνησίας, που είναι η έδρα της 1ης ΤΑΞΑΣ (Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού) και ιδίως στο 307 Τάγμα Συντηρήσεως Αεροπορικού Υλικού (ΤΣΥΑΥ), το στρατιωτικό εργοστάσιο που συντηρεί τα ιπτάμενα μέσα του Ελληνικού Στρατού.
Εκεί, γνώρισα για μια ακόμη φορά την άλλη όψη της Ελλάδας, αυτή του καθήκοντος, της δημιουργίας και της εφευρετικότητας. Ηξερα ότι πολλές φορές οι στρατιωτικές εφαρμογές αποτελούσαν την ατμομηχανή της τεχνολογίας, εκεί, όμως, διαπίστωσα ότι η νοημοσύνη, το μεράκι, το φιλότιμο και η αίσθηση του καθήκοντος είναι απαραίτητα για να λύσει κανείς τεχνικά προβλήματα με πρωτοποριακό και ευρηματικό τρόπο…
Κατά την άφιξη στο στρατόπεδο, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι τα παρατεταγμένα επιθετικά και μεταφορικά ελικόπτερα, το μέγεθος των εγκαταστάσεων υποστέγων συντήρησης, η τάξη, η καθαριότητα και η νοικοκυροσύνη. Στην ενημέρωση που έγινε από τα στελέχη της 1η ΤΑΞΑΣ διαπιστώθηκε η άρτια οργάνωση, η εκπαίδευση και η ετοιμότητα να αναλάβει αποστολές διεξαγωγής τακτικών επιχειρήσεων, αερομεταφορές στρατευμάτων, υλικών και εφοδίων, αεροδιακομιδές τραυματιών και εκτέλεση αναγνωρίσεων. Ολα αυτά είναι όμως λίγο-πολύ αναμενόμενα για έναν στρατιωτικό χώρο…
Ομως τι κρύβεται από πίσω; Κρύβονται οι άνθρωποι και το φρόνημα που τους διακατέχει. Αυτοί που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους υπερβαίνοντάς τον τις περισσότερες φορές, παράγοντας πρωτόγνωρα αποτελέσματα. Στα 24.000 τ.μ. οι 320 άνθρωποι του 307 ΤΣΥΑΥ (στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό) κάνουν θαύματα. Ας δούμε κάποια από αυτά, μέσα από το οδοιπορικό της επίσκεψής μου εκεί:
• Η ξενάγηση ξεκίνησε από το υπόστεγο εκτεταμένης συντήρησης των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A & DHA. Εδώ γίνεται μία συντήρηση σε βάθος, η οποία διαρκεί μεγάλο χρονικό διάστημα και πραγματοποιείται από 12 τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων και τμημάτων για ένα σύνολο εργασιών που φτάνει στις 5.000 εργατοώρες.
• Στη συνέχεια επισκέφθηκα το κτίριο ειδικών εργοστασιακών επισκευών των ηλεκτροοπτικών-σκοπευτικών συστημάτων TADS/PNVS των επιθετικών ελικοπτέρων AH-64A. Αυτό στελεχώνεται από εξειδικευμένο στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, ηλεκτρονικούς τεχνολόγους και μηχανολόγους μηχανικούς, οι οποίοι επισκευάζουν τα πλέον εξελιγμένα οπλικά συστήματα σε επίπεδο «στοιχείου κάρτας», επιτυγχάνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο οικονομία και αυτονομία στη συντήρηση.
• Μετά πήγα στα συνεργεία εργοστασιακής συντήρησης βάσης, όπου με τη γενική επισκευή της φιλοσοφίας Inspect Repair-Replace or Overhaul as Necessary (IROAN) το ελικόπτερο γίνεται κυριολεκτικά «φύλλο και φτερό», επισκευάζονται όλα τα συστήματά του, εκτελείται η αντιδιαβρωτική προστασία και χρώση, συναρμολογείται και στο τέλος ακολουθεί η απαραίτητη δοκιμαστική πτήση.
Με τον τρόπο αυτό το κάθε ελικόπτερο επανέρχεται σε αξιόπιστη κατάσταση και παρατείνεται η ζωή του, διατηρώντας όλα τα πτητικά χαρακτηριστικά του καινούργιου. Μέσα από επιτυχή πιλοτικά προγράμματα εργοστασιακής συντήρησης επιτυγχάνεται να μειωθεί η μετακύλιση έργου σε εξωτερικούς επισκευαστικούς οίκους και να εξοικονομηθούν σημαντικοί χρηματικοί πόροι για την υπηρεσία.
Ανάμεσα στα πιλοτικά προγράμματα που «τρέχουν» αυτή τη στιγμή και αποφέρουν οικονομικό όφελος 1.200.000 ευρώ κάθε χρόνο, αναφέρω ενδεικτικά τον προσομοιωτή πτήσεων ελικοπτέρων και τη γενική επισκευή των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων ΑΒ-212 του Πολεμικού Ναυτικού. Αρχικά το 307 ΤΣΥΑΥ ζήτησε συνεργασία για την κατασκευή του προσομοιωτή με εγχώριο ΑΕΙ, το οποίο ζήτησε 300.000 ευρώ για να το εντάξει σε πρόγραμμα. Επειτα απ’ αυτό, το στρατιωτικό εργοστάσιο ξεκίνησε μόνο του και κατάφερε να κατασκευάσει δύο προσομοιωτές πτήσεων με κόστος μόλις 25.000 € για το καθένα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να εξασφαλισθεί υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης στα στελέχη της Αεροπορίας Στρατού με μηδενικό συγκριτικά κόστος. Το εξίσου μεγάλης σημασίας πιλοτικό εγχείρημα, η διακλαδική συνεργασία και γενική επισκευή (Overhaul) του ανθυποβρυχιακού ελικοπτέρου ΑΒ-212, προέκυψε από την ανάγκη του Πολεμικού Ναυτικού να συντηρήσει και να διατηρήσει σε επιχειρησιακή χρήση τον στόλο των συγκεκριμένων ελικοπτέρων με την πλέον συμφέρουσα λύση. Το κόστος εργασιών μέχρι τότε στοίχιζε στο Πολεμικό Ναυτικό 550.000 ευρώ και ο απαιτούμενος χρόνος έφτανε τους 18 μήνες. Το 307 ΤΣΥΑΥ ανέλαβε και ολοκλήρωσε επιτυχώς την εργοστασιακή επισκευή του ελικοπτέρου ΑΒ-212 ΠΝ 26 σε 12 μήνες και με συνολικό κόστος εργασίας υποπολλαπλάσιο αυτού που θα απαιτείτο σε περίπτωση που αυτή η επισκευή διεξαγόταν σε άλλους επισκευαστικούς φορείς.
Επειδή το οικονομικό όφελος για την υπηρεσία ήταν μεγάλο, έχει ήδη ξεκινήσει η επισκευή του δεύτερου ελικοπτέρου, με την εκτίμηση ότι το κόστος θα συμπιεστεί ακόμη περισσότερο. Το ανεκτίμητο όμως πάνω απ’ όλα όφελος, είναι η εξασφάλιση αυτονομίας σε αυτούς τους τομείς και η απεξάρτηση από τους εξωτερικούς φορείς. Το διακλαδικό όραμα, η ανάπτυξη και η αλληλοϋποστήριξη δηλαδή των τριών κλάδων των Ενόπλων μας Δυνάμεων με την αξιοποίηση της τεχνογνωσίας του προσωπικού τους, των τεχνικών υποδομών και των τεχνολογικών δυνατοτήτων τους, οδηγούν σε οικονομία κλίμακος προσφέροντας το καλύτερο αποτέλεσμα. Η απόφαση που πήραμε (ΦΕΚ Β 2808/5 Νοε/2013) για την τιμολόγηση, των παρερχομένων υπηρεσιών από τον ένα κλάδο των Ε.Δ. σε άλλο, με έκπτωση 50%, ενισχύει και προάγει αυτό το όραμα. Στο τέλος της επίσκεψης συνάντησα το Σωματείο των εργαζομένων τεχνικών πολιτικών υπαλλήλων.
Το εγκάρδιο κλίμα, η προθυμία και το μεράκι που έχουν για το αντικείμενο της δουλειάς τους, ξένο προς τη στενή συντεχνιακή αντίληψη, φάνηκε απ’αυτό που μου ζήτησαν: Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να προσέξει αυτή τη μονάδα ως κόρη οφθαλμού γιατί πάνω απ’ όλα είναι η δουλειά τους που τόσο έχουν αγαπήσει. Οι Ενοπλες Δυνάμεις μας είναι παράγων που εγγυάται την απαραίτητη ομοψυχία και ενότητα που χρειαζόμαστε, για να πορευτούμε στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια! Η περίπτωση του Στεφανοβικείου είναι ενδεικτική πολλών παρόμοιων περιπτώσεων. Αποτελεί χαρακτηριστική ευκαιρία ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας για το ποιοι είμαστε και τι μπορούμε να καταφέρουμε, ιδιαίτερα όταν περνάμε δύσκολες στιγμές…
* Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση της Καθημερινής