Tα περιστέρια χρησιμοποιήθηκαν από την εποχή των Φαραώ έως τον πόλεμο του Βιετνάμ, ως φορείς μηνυμάτων σε μεγάλες αποστάσεις.
Τον 5ο π.Χ. αιώνα, εμφανίζεται η πρώτη φιλολογική αναφορά για τη χρήση των περιστεριών ως τηλεπικοινωνιακού μέσου, από τον Αιλιανό για τον ολυμπιονίκη Ταυροσθένη. Ο Αιλιανός παραθέτει ένα από τα λίγα στοιχεία που έχουμε για τη χρήση στην Ελλάδα ταχυδρομικών περιστεριών. Στην Ολυμπία το 500 π.Χ. διεξήχθηκαν Ολυμπιακοί Αγώνες, στους οποίους πήρε μέρος και ο αθλητής Ταυροσθένης από την Αίγινα. Αυτός είχε πάρει μαζί του περιστερά που έτρεφε νεοσσούς. Μετά τη νίκη του στους αγώνες άφησε το περιστέρι ελεύθερο αφού έδεσε στο ένα του πόδι μια κόκκινη ταινία, σύμβολο της νίκης του στους αγώνες. Ο Αιλιανός μας λέει ότι το περιστέρι χρειάστηκε μια ώρα περίπου (με σημερινά μέτρα) για να διασχίσει την απόσταση Ολυμπία-Αίγινα και να φέρει την είδηση της νίκης.
Η ταχύτητα που αναπτύσσει το περιστέρι είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτήν ενός έφιππου αγγελιαφόρου και επιπλέον, το περιστέρι πετά σχεδόν σε ευθεία γραμμή.
Τη βελτιωμένη «τεχνική» των ταχυδρομικών περιστεριών έφεραν αργότερα στην Ευρώπη οι Σταυροφόροι εντυπωσιασμένοι από τα αποτελέσματα των ταχυδρομικών πτήσεων των περιστεριών. Αλλά οι ταχυδρομικές περιστερές προσέφεραν πολύ σημαντικές υπηρεσίες κατά την πολιορκία του Παρισιού από τους Γερμανούς το 1870 αλλά και μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Κατά την περίοδο 1915-1940, στον Ελληνικό Στρατό προβλεπόταν σε κάθε Απόσπασμα Τηλεγραφητών ή Λόχο Διαβιβάσεων ένας περιστερώνας.
Το 1924, από το Υπουργείο Στρατιωτικών εκδόθηκε εγχειρίδιο για τα «Μέσα Συνδέσμων», όπου υπάρχει ειδικό κεφάλαιο με τίτλο «Ταξιδιώτιδες Περιστεραί».
Το 1931 εκδόθηκε το εγχειρίδιο έκδοσης «Διδασκαλία επί της οργάνωσης και λειτουργίας των Στρατιωτικών Περιστερώνων» του Υπουργείου Στρατιωτικών.
Κατά την περίοδο της προετοιμασίας της Χώρας για τον Β΄ ΠΠ (1938-1940), είχαν παραγγελθεί μαζί με τα λοιπά υλικά ΔΒ και 50 ζεύγη αγγελιαφόρων περιστερών. Ακολούθως, παρατίθεται τμήμα διαταγής που εκδόθηκε από το 3ο Γραφείο του Α΄ Σώματος Στρατού με τίτλο «Ανεφοδιασμός κινητών περιστερεώνων», που περιέχει ενδιαφέροντα στοιχεία για τη χρήση των ταχυδρομικών περιστεριών το 1939.