Η απίστευτη ιστορία ενός άρματος του βρετανικού Βρετανικού Βασιλικού Σώματος Αρμάτων και του πληρώματός του, από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έρχεται στο φως πολλές δεκαετίες μετά το πέρας του πολέμου αυτού.
(Άρμα Mk IV Male σε επίδειξη σήμερα)
Ήταν Ιούλιος του 1917 όταν ο λοχαγός Ντόναλντ Ρίτσαρντσον και το πλήρωμα του άρματος Mkl IV με την ονομασία “Fray Bentos”, παγιδεύτηκε μόλις 3 μ. πριν τις γερμανικές γραμμές. Ήταν το μόνο από τα οκτώ άρματα που συμμετείχε στην επίθεση που δεν καταστράφηκε από το γερμανικό πυροβολικό.
(Βίντεο από επίκαιρα εποχής)
Παρέμεινε παγιδευμένο επί τρεις ολόκληρε ημέρες, αντιμετωπίζοντας συνεχείς γερμανικές επιθέσεις, αλλά και τον βομβαρδισμό του βρετανικού πυροβολικού, το οποίο βομβάρδιζε τις γερμανικές γραμμές. Το πλήρωμα του άρματος, οπλισμένο με ένα τυφέκιο και με περίστροφα, κατάφερε, τελικά, να ξεφύγει, εκτός ενός άνδρα, που σκοτώθηκε.
Ο λοχαγός Ρίτσαρντσον, ο ανθυπολοχαγός Χιλ και το πλήρωμά τους, είχαν εφορμήσει κατά των Γερμανών, υποστηρίζοντας το φίλιο πεζικό. Το άρμα τους όμως έπεσε σε έναν κρατήρα οβίδας και έπεσε στο ένα πλευρό. Έτσι το άρμα αδυνατούσε να χρησιμοποιήσει τα όπλα του, ενώ αρκετοί από το πλήρωμα τραυματίστηκαν. Τα άρματα Mk I – Mk IV, έφεραν τον οπλισμό τους στα πλευρά.
Οι Γερμανοί,αφού απέκρουσαν τελικά τη βρετανική επίθεση, επιχείρησαν, με κάθε τρόπο να καταστρέψουν το ακινητοποιημένο άρμα. Σε κάποια φάση, ένας Γερμανός κατάφερε να ανεβεί στο άρμα και να ρίξει μια χειροβομβίδα στο εσωτερικό του. Ένα μέλος του πληρώματος όμως κατάφερε να την πετάξει έξω, πριν εκραγεί.
Αμυνόμενοι και με τα δόντια ακόμα, κυριολεκτικά και μοιραζόμενοι τα ελάχιστα τρόφιμα και το νερό που υπήρχε εντός του άρματος, οι άνδρες του πληρώματος κατάφεραν να επιβιώσουν την επί 72 ώρες, χωρίς καμία επικοινωνία με τις φίλιες δυνάμεις, οι οποίες θεωρώντας τους νεκρούς, άρχισαν να βομβαρδίζουν τις γερμανικές θέσεις.
Ήταν σίγουρο πως αν παρέμεναν εντός του άρματος, όλοι οι άνδρες του πληρώματος, θα κομματιάζονταν, τελικά, από φίλια πυρά. Αυτό ήταν δε που ενοχλούσε περισσότερο, αφού, όπως έλεγαν, δεν άντεχαν να ξέρουν πως θα τους σκότωναν οι ίδιοι οι συμπολεμιστές τους.
Έτσι έλαβαν την απόφαση να εγκαταλείψουν το άρμα. Όταν νύχτωσε, ένας-ένας, σύρθηκαν έξω από το άρμα και έρποντας, κατάφεραν, τελικά, να φτάσουν στις φίλιες γραμμές, οι επτά, από τους οκτώ, άνδρες του πληρώματος, όλοι τους τραυματισμένοι.
Όλοι τους παρασημοφορήθηκαν, δύο με τον Στρατιωτικό Σταυρό, τέσσερις με το Στρατιωτικό Μετάλλιο και δύο με το Μετάλλιο Διακεκριμένων Πράξεων. Την ιστορία τους είχε αναφέρει, για πρώτη φορά ο βρετανικός Τύπος, τον Ιανουάριο του 1918. Από τότε όμως η ιστορία τους ξεχάστηκε, μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, που βρετανική ομάδα φίλων του Σώματος Αρμάτων, την επανέφεραν τη δημοσιότητα.
Τα άρματα της οικογένειας Mk I – Mk IV,ήταν τα πρώτα βρετανικά άρματα μάχης που τέθηκαν σε υπηρεσία με τον Βρετανικό στρατό. Τα Mk I πολέμησαν για πρώτη φορά στον Σομ, το 1916. Τα εξελιγμένα Mk IV έλαβαν μέρος για πρώτη φορά στη μάχη της Μεσινέ, το καλοκαίρι του 1917. Στη μάχη αυτή σημειώθηκε και το περιστατικό με το “Fray Bentos”. Τα άρματα του τύπου συμμετείχαν στην πρώτη μαζική επίθεση αρμάτων στην ιστορία, στο Καμπρέ, τον Οκτώβριο του 1917.
(Άρμα Mk IV Male)
Τα άρματα του τύπου διακρίνονταν σε δύο υποτύπους, Male και Female, με τα πρώτα να είναι οπλισμένα με δύο πυροβόλα των 6 λιβρών (57χλσ.) και τρία πολυβόλα και τα δεύτερα με πέντε πολυβόλα. Είχαν βάρος 29 και 27 τόνους, αντίστοιχα. Αμφότερα είχαν πλήρωμα οκτώ ανδρών, μέγιστη ταχύτητα 6,4 χιλιόμετρα την ώρα και αυτονομία μόλις 56 χλμ. Η μέγιστη θωράκιση έφτανε τα 12 χλστ.
Πηγή: Daily Mail
Απόδοση-επιμέλεια: On Alert