Η δημοτικότητα του Κοζλόβσκι τη δεκαετία του 1940 ήταν το ίδιο μεγάλη, ίσως και μεγαλύτερη από αυτή των σημερινών αστέρων της ποπ και της ροκ. Τις θαυμάστριες του Κοζλόβσκι τις αποκαλούσαν «Κοζλοβίστκι». Όπως και τις θαυμάστριες του Λέμεσεφ, ενός άλλου διάσημου τενόρου της εποχής, «Λεμεσίστκι». Επρόκειτο κατά κύριο λόγο για κοπέλες από φτωχές οικογένειες που ζούσαν στα κτίρια μαζικής διαβίωσης «κομμουνάλκι» («κοινόβια). Όταν άκουγαν λοιπόν τον τραγουδιστή της όπερας, για τις κοπέλες αυτό αντιπροσώπευε ό,τι πιο υπέροχο μπορεί να υπάρξει στη ζωή. Για να κυριολεκτήσουμε, ήταν ένας έρωτας που θα κράταγε όλη τους τη ζωή.
Οι φανατικές θαυμάστριες περίμεναν τους τραγουδιστές στο δρόμο, δίπλα από το σπίτι τους, πολιορκούσαν τα καμαρίνια. Δεν έχαναν ούτε μια συναυλία, ούτε μια παράσταση. Κάποιες από αυτές, ορισμένες φορές ξεκαθάριζαν τους λογαριασμούς μεταξύ τους και δεν δίσταζαν … να πιαστούν ακόμη και στα χέρια! Υπήρξαν περιστατικά που θαυμάστριες αυτοκτονούσαν από την αγάπη τους στον αστέρα, η οποία έμενε χωρίς ανταπόκριση. Τα πάντα έμοιαζαν με τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο της σόου-μπίζνες. Σήμερα που πλέον οι τραγουδιστές δεν βρίσκονται στον κόσμο τούτο, οι «Κοζλοβίστκι» και «Λεμεσίστκι» που ζουν ακόμη συναντώνται στο νεκροταφείο Νοβοντέβιτσι, στους τάφους των ειδώλων τους.
ΠΗΓΗ: Η Ρωσία Τώρα