Το πρωί της Πέμπτης μια από τις πιο σκοτεινές φιγούρες της χουντικής επταετίας, ο αρχιβασανιστής Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, έφυγε απο τη ζωή.
Ο Θεοφιλογιαννάκος και οι άνδρες του έδειραν και βασάνισαν εκατοντάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια της χούντας. Αυτό που τον έκανε ιδιαίτερα απεχθή στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων ήταν ότι ο ίδιος ξυλοκόπησε κι βασάνισε συνάδελφούς του αξιωματικούς, όπως ο στρατηγός Καλαμάκης, ο ναύαρχος Εγκολφόπουλος, ο ηρωικός ταγματάρχης Σπύρος Μουστακλής, ο Γιάννης Παπαδονικολάκης, ο Αλέξανδρος Παπαδόγγονας κ.α.
Αρχικά φοίτησε στη Σχολή Αεροπορίας (σημερινή Σχολή Ικάρων), όμως τον έδιωξαν λόγω ανικανότητας: ο ίδιος στην απολογία του υποστήριξε ότι ο πραγματικός λόγος αποπομπής του ήταν το γεγονός ότι η Αεροπορία ελεγχόταν από κομμουνιστές.
Τελικά αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού. Ήταν μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του ΑΣΠΙΔΑ, όμως με την στάση του περισσότερο βοήθησε την υπεράσπιση (κατηγόρησε συνάδελφούς του αξιωματικούς ότι είναι κομμουνιστές επειδή διάβαζαν Τα Νέα και υποστήριζαν τον Ανδρέα Παπανδρέου). Συμμετείχε ενεργά στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ως λοχαγός Πεζικού, ενώ το 1968 έγινε υποδιοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ, για να γίνει διοικητής το 1970. Επί χούντας προήχθη αρχικά σε ταγματάρχη και έπειτα σε αντισυνταγματάρχη.
Προφυλακίστηκε στα τέλη του 1974 και στις δίκες της χούντας το 1975 καταδικάστηκε για διάφορα αδικήματα (βαρεία σωματική βλάβη, κατάχρηση εξουσίας, ηθική αυτουργία σε απλή σωματική βλάβη κτλ) και συνολικά έμεινε στη φυλακή για 18 χρόνια, μέχρι το Σεπτέμβριο του 1992