Η ημέρα της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ εορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Ιουλίου στις ΗΠΑ έπειτα από την επικύρωση της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Η σύνταξη της διακήρυξης ανήκει στους Τόμας Τζέφερσον και Βενιαμίν Φραγκλίνο και αποτελεί σύμβολο της ανεξαρτητοποίησης των δεκατριών Πολιτειών της Αμερικής από την καταπιεστική αποικιοκρατία των Βρετανών. Η διακήρυξη εγκρίθηκε στις 2 Αυγούστου 1776 από τον Κογκρέσο, ωστόσο συμβολικά εορτάζεται στις 4 Ιουλίου και θεωρείται η ιδρυτική πράξη που γέννησε το κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής(ΗΠΑ).
Τόμας Τζέφερσον
Καταπιεσμένοι οι ‘’άποικοι’’ της Βρετανίας
Οι ΗΠΑ πριν την ίδρυση της ως κράτος ήταν ουσιαστικά αποικίες του Βασιλείου της Βρετανίας. Περιοριστικοί όροι στο εμπόριο, στην ελευθερία της έκφρασης, στην πολιτική ήταν μερικά μόνο από όλα όσα καταπίεζαν τους ‘’αποίκους’’. Επιπλέον, η Βρετανία ακολουθούσε την ίδια πρακτική που επέβαλλε σε όλες τις αποικίες της δηλαδή: Η κάθε περιοχή είχε τους δικούς της κυβερνητικούς υπαλλήλους και διαφορετική φορολογία από εκείνη που ίσχυε για την Βρετανία.
Βενιαμίν Φραγκλίνος
Ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Γ΄ είχε, μάλιστα, θεσπίσει τους «πέντε αφόρητους Νόμους» στις αποικίες της Αμερικής (1774), γεγονός το οποίο συνέβαλλε στην ωρίμανσης της ιδέα της ανεξαρτητοποίησης των καταπιεσμένων αποίκων.
Η αρχή της επανάστασης
Η πρώτη πραγματικά αποφασιστική κίνηση έγινε στις 7 Ιουνίου του 1776 στη Φιλαδέλφεια. Εκεί, ενώπιον του Κογκρέσου, διαβάστηκε ένα ψήφισμα από τον Ρίτσαρντ Χένρι Λη (Richard Henry Lee), αντιπρόσωπο της πολιτείας της Βιρτζίνια, το οποίο, σε γενικές γραμμές, διακήρυττε την αποφασιστικότητα των «δεκατριών ηνωμένων αποικιών» να αποκτήσουν αυτοτέλεια απαλλασσόμενες εξ ολοκλήρου, όπως θα έπρεπε να ισχύει, από την υποταγή στη Μεγάλη Βρετανία, σύμφωνα με πληροφορίες των κρατικών αρχείων των ΗΠΑ. (archives.gov)
Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας
Το ψήφισμα αυτό δημιουργήθηκε με αφορμή την επιβολή των «πέντε αφόρητων Νόμων» και την απόρριψη των αιτημάτων της Επιτροπής που είχε συσταθεί για την ελάφρυνση τους από τον Γεώργιο Γ΄ (1775). Μια κίνηση ανεξαρτητοποίησης από τις ηνωμένες αποικίες είχε ήδη κιόλας αρχίσει να παίρνει μορφή τακτικού στρατού, ενώ παράλληλα εμφανίστηκαν τα πρώτα ανεξάρτητα «αποικιακά» ταχυδρομικά γραφεία.
Το ψήφισμα του Λη αντιπροσωπεύει ουσιαστικά την έκφραση της θέλησης των περισσότερων αποίκων για την πλήρη ανεξαρτητοποίηση των Αποικιών. Η γνωστοποίηση του ψηφίσματος αυτού οδήγησε τον Βασιλιά Γεώργιο, να διαπραγματευτεί την αγορά μισθοφόρων από τη Γερμανία, ώστε να ενισχύσει τον Αγγλικό στρατό, καθώς ο αριθμός των στρατιωτών δεν ήταν ικανοποιητικός
Η Γερμανία παραχώρησε 30.000 μισθοφόρους από την Έσση (ομόσπονδο κρατίδιο της κεντρικής Γερμανίας) προς 7 λίρες έκαστος. Οι μισθοφόροι στάλθηκαν στις αποικίες, ωστόσο οι περισσότεροι από τους μισούς το έσκασαν πριν καν εμπλακούν σε επιχειρήσεις.
Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας
Η συμβολή του Τόμας Πέιν
Παράλληλα, ο Τόμας Πέιν (Thomas Paine) εξέδωσε τον Ιανουάριο του 1776 το βιβλίο του «Κοινός Νους» (Common Sense). Το κείμενο του απαριθμούσε τους λόγους και τις αιτίες για τους οποίους οι αποικίες όφειλαν να γίνουν ανεξάρτητο κράτος. Ο ‘’Κοινός Νους’’ πούλησε χιλιάδες αντίτυπα καθώς εξηγούσε στους «άποικους» την αναγκαιότητα ανεξαρτητοποίησης και δημιούργησε ένα κλίμα συνειδητοποίησης.
Τόμας Πέιν
Μετά την ανάγνωση του ψηφίσματος του Λη στο Κογκρέσο, δημιουργείται από αυτό στις 11 Ιουνίου μια Επιτροπή, αποτελούμενη από τους Τόμας Τζέφερσον, Τζων Άνταμς (John Adams), Βενιαμίν Φραγκλίνο, Ρότζερ Σέρμαν και Ρόμπερτ Λίβιγκστον για να επεξεργαστεί ένα σχέδιο διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Ο Τζέφερσον, κατά προτροπή της Επιτροπής, αποσύρεται σε ένα σπίτι στις παρυφές της Φιλαδέλφειας και αρχίζει να συντάσσει την πρώτη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας (12 έως 27 Ιουνίου). Στις 28 Ιουνίου είναι έτοιμο το προσχέδιο της Διακήρυξης το οποίο και διαβάζεται στο Κογκρέσο, όπου μετά από συζητήσεις και αντεγκλήσεις υφίσταται αρκετές τροποποιήσεις. Στις 4 Ιουλίου 1776 το τελικό σχέδιο της Διακήρυξης εγκρίνεται από το Κογκρέσο. Ο Τζων Χάνκοκ, Πρόεδρος του Κογκρέσου, δίνει στις 5 Ιουλίου του 1776 εντολή στον τυπογράφο Ντάνλαπ να τυπώσει το κείμενο.
Στις 19 Ιουλίου το Κογκρέσο διατάσσει την επισημοποίηση του εγγράφου της Διακήρυξης. Το επισημοποιημένο έγγραφο τυπώνεται στις 18 Ιανουαρίου 1777 στη Βοστώνη και διανέμεται σε όλες τις Πολιτείες.
Η χειρόγραφη Διακήρυξη
Η αρχική περγαμηνή ήταν χειρόγραφα από τον γραφέα, Timothy Matlack, ήταν από δέρμα ζώου επεξεργασμένο με ασβέστη με στόχο να δημιουργήσει μια ισχυρή, μακράς διαρκείας γραφής η οποία αντιπροσωπεύει την διαχρονικότητα της διακήρυξης. Με τα χρόνια έχει ξεθωριάσει με άσχημο τρόπομ καθώς κάθε φορά που το έγγραφο χρησιμοποιούταν έπρεπε να ξετυλίγεται και να τυλίγεται. Σήμερα, το έγγραφο διατηρείται κάτω από τις πιο απαιτητικές δυνατόν αρχειακό συνθήκες. Εκτίθεται μαζί με το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων, τα Εθνικά Αρχεία της Ουάσινγκτον.
Gerald Ford
Η παραπάνω τοιχογραφία απεικονίζει τους πατέρες της Διακήρυξης. Είναι μία από τις δύο τοιχογραφίες που ζωγράφισε ο Barry Faulkner το 1936. Η τοιχογραφία δείχνει την παρουσίαση του «Συντάγματος».
Η εικόνα από το Λευκό Οίκο
Τα πλήθη στο National Mall (Εθνικό Πάρκο) παρακολουθούν τα πυροτεχνήματα με φόντο το μνημείο του Ουάσινγκτον.
Με πληροφορίες από: Wikipedia, Κρατικά αρχεία των ΗΠΑ (archives.gov), whitehouse.gov