Οι κάτοικοι του Λονδίνου ήταν συνηθισμένοι στους βομβαρδισμούς και τις φρικαλεότητες από τις συστηματικές επιθέσεις της περιόδου 1940 -41. Έκτοτε, οι βομβαρδισμοί είχαν γίνει πιο σποραδικοί, με σύντομες επιδρομές κατά το 1943 και το Φεβρουάριο του 1944. Αυτές είναι γνωστές ως οι αιφνιδιαστικές επιθέσεις ή mini-blitz ή baby-blitz. Οι mini-blitz επιθέσεις δεν άγγιζαν σε καμία περίπτωση την κλίμακα του κυρίως κύματος Blitz που είχε προηγηθεί (1940-1941), αλλά εξακολουθούσαν να σπείρουν το θάνατο και την καταστροφή στην βρετανική μητρόπολη.
Μετά την απόβαση στη Νορμανδία ήταν διάχυτη η προσδοκία ότι ο πόλεμος θα τελείωνε σύντομα. Διέρρεαν φήμες για κάποιο μυστικό υπέρ-όπλο του Χίτλερ, αλλά λίγοι έδιναν βάση σε αυτές τις διαδόσεις που αντιμετωπίζονταν ως αστείο από τους Βρετανούς πολίτες και ακόμη λιγότεροι πίστευαν ότι πλέον απειλούνταν σοβαρά. Ο καιρός εκείνη την περίοδο ήταν βαρύς παρά την έλευση του καλοκαιριού, βαριά ήταν και η διάθεση των Λονδρέζων που μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια πολέμου, στέρησης, είχαν κουραστεί και περίμεναν με ανυπομονησία την λήξη των εχθροπραξιών. Το γκρίζο χρώμα του καλοκαιριού ενίσχυε αυτή τη διάθεση. Οι Λονδρέζοι ήταν καταβεβλημένοι, αλλά δεν είχαν ιδέα ότι σύντομα θα βρίσκονταν και πάλι άμεσα στο στόχαστρο της γερμανικής πολεμικής μηχανής. Θεωρούσαν ότι το μέρος του πολέμου που αφορούσε το εσωτερικό της χώρας τους είχε τελειώσει.
Την νύχτα της 13ης Ιουνίου του 1944 οι Λονδρέζοι άκουσαν ένα παράξενο ήχο στον ουρανό. Ο ήχος περιγράφτηκε από τους μάρτυρες σαν μια μοτοσικλέτα χωρίς σιγαστήρα ή τον ήχο κάποιου κακοσυντηρημένου ατμοκίνητου τρένου που ανεβαίνει σε λόφο. Ορισμένοι σκέφτηκα ότι ήταν φλεγόμενα εχθρικά αεροσκάφη που διέσχιζαν τον ουρανό. Ήταν ελάχιστοι αυτοί που γνώριζαν ότι η επερχόμενη απειλή ήταν το πρώτο από τα γερμανικά όπλα Vengeance ή αλλιώς «Diver» όπως τα είχε επονομάσει η βρετανική κατασκοπεία. Επί ένα χρόνο ο συμμαχικός στρατός είχε θέσει ως στρατηγικό στόχο την καταστροφή των σημείων εκτόξευσης των ιπτάμενων βομβών V1 στη Βόρεια Γαλλία. Πεντακόσιες από αυτές ήταν στραμμένες προς το Λονδίνο απειλώντας να το αφανίσουν. Με τις V-1, ο Χίτλερ πίστευε πως θα μπορούσε να καταφέρει αποφασιστικό πλήγμα στους συμμάχους. Οι συμμαχικές επιχειρήσεις στέφθηκαν θεωρητικά με επιτυχία, καθώς πέτυχαν να αναβάλλουν την εκτόξευση του νέου όπλου για περίπου έξι μήνες. Η επιτυχία αυτή ήταν πύρρεια για τους Συμμάχους, καθώς είχε στοιχίσει τη ζωή σε 2000 αεροπόρους.
Τελικά η πρώτη V1 έπληξε το Ανατολικό Λονδίνο στις 04:25π.μ. της 13ης Ιουνίου 1944. Θα χτυπήσει την σιδηροδρομική γέφυρα του Γκρόουβ (Grove Road). Η γέφυρα υπέστη σοβαρές ζημιές, όπως και η σιδηροδρομική γραμμή. Ένας σημαντικός αριθμός κατοικιών καταστράφηκαν ολοσχερώς και έξι άνθρωποι σκοτώθηκαν. Το Λονδίνο μόλις είχε πάρει την πρώτη γεύση από ένα γερμανικό V1 και τί αυτό μπορούσε να επιφέρει. Η ιπτάμενη βόμβα με το παρατσούκλι “Grove Road V1” ήταν μια από τους πέντε που χτύπησαν εκείνη τη νύχτα, σε μια δοκιμαστική άσκηση που πραγματοποίησαν οι Γερμανοί επί πραγματικών στόχων για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας του πρωτοδοκιμαζόμενου αυτού όπλου.
(φωτογραφία: Ανατολικό Λονδίνο, μετά την επίθεση της 13ης Ιούνη, 1944)
Από γερμανικές πηγές γνωρίζουμε ότι στη βόρεια Γαλλία, στη γερμανική βάση εκτοξεύσεων, οι τεχνικές δυσκολίες ήταν πολλές. Αν και 54 εξέδρες ήταν στημένες, ο επικεφαλής συνταγματάρχης ειχε εισηγηθεί την αναβολή του εγχειρήματος, αλλά με το φόβο των κυρώσεων από τους ανωτέρους του, οι τεχνικοί δούλευαν υπεράνθρωπα. Ξημερώματα, 3.30 το πρωί, 13 Ιουνίου, έγινε η πυροδότηση. Μόλις 10 βόμβες μπόρεσαν να απογειωθούν. Οι πέντε έσκασαν στον αέρα.
Μία έπεσε στη θάλασσα, τρεις σε χωράφια. Η δέκατη έπεσε στην ανυποψίαστη αγγλική πρωτεύουσα και σκότωσε έξι ανθρώπους. Ο Χίτλερ απειλούσε πως θα πάρει κεφάλια.
Δουλεύοντας ασταμάτητα, οι άνθρωποί του ήταν έτοιμοι στις 15 Ιουνίου. Οι δοκιμαστικές εκτοξεύσεις πέτυχαν. Στις 16, πυροδοτήθηκαν 244 ιπτάμενες βόμβες. Εκατό έπεσαν στη θάλασσα κι άλλες 71 στα χωράφια. Όμως, οι 73 που έπεσαν στο Λονδίνο, προκάλεσαν ανυπολόγιστες καταστροφές. Αλλά οι V-1 ήταν ανίκανες να αντιστρέψουν την πορεία του πολέμου. Η γοργή προέλαση των συμμάχων ανάγκασε τους Γερμανούς να αποσύρουν τους εκτοξευτήρες.
Το Λονδίνο βρέθηκε εκτός βολής. Ο Βέρνερ φον Μπράουν επανήλθε στις 8 Σεπτεμβρίου με τις υπερηχητικές V-2. Ήταν πια αργά. Η ανακάλυψη ήρθε με μερικά χρόνια καθυστέρηση.
Δείτε το συναρπαστικό ΒΙΝΤΕΟ
Πηγές: flyingbombsandrockets.com, skaipatras.gr
Μετάφραση/Επιμέλεια: OnAlert
Διαβάστε Επίσης:
Απόβαση Νορμανδίας: Συνάντηση κορυφής 70 χρόνια μετα
Ποιος κέρδισε το Β΄Παγκόσμιο; Οι ΗΠΑ ή η Σοβιετική Ένωση
Ο τελευταίος Έλληνας που πολέμησε στην Νορμανδία κάνει μάθημα ιστορίας στους Χρυσαυγίτες