Το 1914 θεσπίστηκε με Νόμο, το δικαίωμα της Κυβέρνησης να επιστρατεύσει τους υπάλληλους των ΤΤΤ (Τηλεφωνία–Τηλεγραφία–Ταχυδρομεία, ο προκάτοχος του σημερινού ΟΤΕ και ΕΛΤΑ). Αυτοί, ως επιστρατευμένοι θα εξακολουθούσαν να εκτελούν την υπηρεσία που είχαν και στην πολιτική τους ζωή αλλά θα υπάγονταν στους Στρατιωτικούς Νόμους και Κανονισμούς.
Τον Ιούλιο του 1926 εγκρίθηκε ο πρώτος μεταπολεμικός οργανισμός του Στρατού δια Νομοθετικού Διατάγματος. Σε αυτόν ορίζετο ότι, κάθε Μεραρχία Ιππικού περιελάμβανε και μία Ίλη Τηλεγραφητών. Για τις μη Μεραρχιακές Μονάδες προβλεπόταν ένα Σύνταγμα Τηλεγραφητών. Οι ανεξάρτητες Ίλες Τηλεγραφητών υπήχθησαν υπό τα Συντάγματα Ιππικού των Μεραρχιών Ιππικού.
Με τον οργανισμό του 1935 συγκροτήθηκε ένα επί πλέον Τάγμα Τηλεγραφητών στην Θεσσαλονίκη.
Το 1936, έγινε αναδιοργάνωση τού Γενικού Επιτελείου Στρατού. Ο αριθμός των γραφείων τού ΓΕΣ αυξήθηκε σε 8, με νέα κατανομή αρμοδιοτήτων. Από αυτά το 2ο Γραφείο/Τμήμα Δ, ήταν αρμόδιο για την Κρυπτογραφία και το 3ο Γραφείο/Τμήμα Δ, τις Διαβιβάσεις
Στις παραμονές τού Ελληνοϊταλικού Πολέμου, στο Μηχανικό υπάγονταν:
α. Ένα Σύνταγμα Τηλεγραφητών (Έδρα Αθήνα).
β. Ένα Τάγμα Τηλεγραφητών (Έδρα Θεσσαλονίκη).
2. Εξεδίκευση – Εκπαίδευση
Το 1921 απεστάλησαν Αξιωματικοί στο εργοστάσιο της εταιρείας ΜΑΡΚΟΝΙ στην Αγγλία για εκπαίδευση και παραλαβή σταθμών ασυρμάτου συντηρούμενων κυμάτων που λειτουργούσαν με λυχνίες.
Το 1923 συγκροτήθηκε η πρώτη Σχολή Ασυρματιστών στην Αθήνα.
Την 6η Φεβρουαρίου 1926 με Ν.Δ. καθορίστηκε αριθμός προβλεπομένων σχολών που θα λειτουργούσαν για εκπαίδευση στελεχών. Μια από αυτές ήταν και η Σχολή Εφαρμογής Μηχανικού με έδρα την Αθήνα. Αποτελούταν από 3 τμήματα εκ των οποίων τα 2 αφορούσαν την εκπαίδευση σε θέματα Διαβιβάσεων:
- α. Το τμήμα ηλεκτρολογίας και μηχανολογίας όπου εκπαιδεύονταν στις Διαβιβάσεις κατόπιν διαγωνισμού Αξκοι του Μηχανικού, από βαθμό Υπολοχαγού μέχρι και Τχη.
- β. Το τμήμα εκπαίδευσης στα μέσα συνδέσμου και Διαβιβάσεων. Σε αυτήν τη σχολή εκπαιδεύονταν Αξκοι των μάχιμων όπλων στην τακτική και την τεχνική χρησιμοποίηση των μέσων συνδέσμων και διαβιβάσεων. Φοιτούσαν κατώτεροι Αξκοι οριζόμενοι με δγη του Υπουργού κατόπιν πρότασης των Σωματαρχών. Η διάρκεια φοιτήσεως ήταν 3μηνη.
.
Τηλεπικοινωνιακός και λοιπός εξοπλισμός
α. Το 1925 έγινε η πρώτη παραγγελία 73 σταθμών ασυρμάτου τύπου TELEFUNKEN ισχύος 8-200 WATT.
β. Μέχρι το 1936 το υπάρχον υλικό ΔΒ ανταποκρινόταν στις ανάγκες των 3 Σωμάτων Στρατού και μιας Μεραρχίας Ιππικού, με μειωμένη όμως σύνθεση σε ό,τι αφορά τους ασυρμάτους και τα οπτικά μηχανήματα. Τα υπάρχοντα τηλέφωνα εκστρατείας ήταν λίγα. Τον Απρίλιο του 1939, το ποσοστό ελλείψεων σε υλικό ΔΒ ανερχόταν στο 70% .
Έτη 1936-1940
- Το ταμείο εθνικής άμυνας διέθεσε το ποσόν των 278.856.325 δραχμών για την αγορά υλικών ΜΗΧ. Από αυτά τα χρήματα αγοράστηκαν και 235 ασύρματοι, 415 μηχανήματα οπτικού τηλεγράφου, 1.520 μαγνητικά τηλέφωνα, 5.200.000 μέτρα τηλεφωνικού καλωδίου και 170 τόνοι χάλκινου σύρματος.
- Παραγγέλθηκαν επίσης στην Ιταλία 5.000.000 μέτρα τηλεφωνικού καλωδίου, αλλά δεν παρελήφθη ποτέ λόγω της κήρυξης του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.
Tηλεφωνικά δίκτυα οχυρών
Τα τηλεφωνικά δίκτυα περιελάμβαναν δίκτυα μέσα στα οχυρά όσο και έξω από αυτά. Τα κυκλώματα του δικτύου μέσα στα οχυρά στερεώνονταν στα τοιχώματα των υπογείων στοών και ήταν μέχρι 10 ζευγών. Τα υπόγεια τμήματα των τηλεφωνικών δικτύων που χρησιμοποιήθηκαν έξω από τα οχυρά εισήρχοντο σε φρεάτια των 2 μ. και ήταν 10 ζευγών. Κάθε 500 περίπου μέτρα κατασκευάσθηκαν φρεάτια επισκευής, με οποία μπορούσε να γίνει εύκολος εντοπισμός βλαβών. Για την ένδειξη της θέσης της όδευσης του καλωδίου τοποθετήθηκαν σε ορισμένες αποστάσεις αριθμημένοι τριγωνικοί πάσαλου πακτωμένοι στο έδαφος. Τα υπόγεια καλώδια έφθαναν σε απόσταση 2 χλμ μακριά από το οχυρό και στην συνέχεια το καλώδιο συνέχιζε εναέριο. Τα εναέρια κυκλώματα χρησιμοποιούσαν χάλκινο σύρμα πάχους 2,5 χιλ και εγκαθίσταντο σε στύλους ύψους 6,5 μέτρων. Τα τηλέφωνα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τύπου «ΛΟΡΕΝΣ» χωρίς δίσκο κλήσης.
Για τα οχυρά αγοράστηκαν 1.216.000 μέτρα υπόγειο τηλεφωνικό καλώδιο για σύνδεση μεταξύ τους, ενώ για εσωτερική καλωδίωση 70.000 μέτρα. Στον παρακάτω πίνακα, που αφορά δαπάνες κατασκευών και αγορές υλικών για το δίκτυο ΔΒ των οχυρών και της προκάλυψης, φαίνονται οι πιστώσεις που δόθηκαν για να ενισχυθούν τα οχυρά με υλικό ΔΒ.
Οι ΔΒ των οχυρών
Οπτικοί σταθμοί.
Οπτικοί σταθμοί εγκαταστάθηκαν σε κάθε οχυρό για επικοινωνία με πλευρικό ή πίσω σύνδεσμο. Η προστασία αυτών επιδιώχθηκε με την τοποθέτησή τους σε παρατηρητήρια, από τα οποία ήταν δυνατή η εκπλήρωση της αποστολής τους. Συνολικά εγκαταστάθηκαν 96 οπτικά μηχανήματα σε όλα τα οχυρά.
Τηλεφωνικά κέντρα οχυρών
Τα τηλεφωνικά κέντρα των οχυρών εγκαταστάθηκαν σε θαλάμους διαστάσεων 1,5μ.χ2,4μ. για τηλεφωνικό κέντρο Δριας 5 διευθύνσεων, 2,00μ. χ 2,4μ. για τηλεφωνικό κέντρο Λόχου 10 διευθύνσεων και 3,00μ.χ 2,4μ. για τηλεφωνικό κέντρο Συγκροτήματος 10 διευθύνσεων. Κάθε κέντρο περιελάμβανε σιδερένιο κρεβάτι, τραπέζι εργασίας και κάθισμα. Έκλεινε με στεγανή χαλύβδινη πόρτα.
Ασύρματη επικοινωνία οχυρών
Οι Σ/Α των οχυρών εγκαταστάθηκαν σε θαλάμους διαστάσεων 5μ.χ2,4μ. σε 2 διαμερίσματα, από τα οποία το ένα στέγαζε τη γεννήτρια παραγωγής ρεύματος και το άλλο τη συσκευή ασυρμάτου. Η θέση του θαλάμου του σταθμού επιλέγετο κοντά στην στοά καθόδου ενός επιφανειακού σκέπαστρου, ώστε το μήκος της καθόδου της κεραίας να έχει το μικρότερο δυνατόν ανάπτυγμα.
Φωναγωγοί σωλήνες.
Επικουρικά, για τη συμπλήρωση του τηλεφωνικού συνδέσμου μεταξύ των ενεργών σκεπάστρων και των αμέσων ηγητόρων τους και για εξοικονόμηση τηλεφώνων χρησιμοποιήθηκαν φωναγωγοί σωλήνες, με πολύ καλά αποτελέσματα. Αυτοί απαρτίζονταν από ορειχάλκινους σωλήνες διαμέτρου 1,5 ίντσας και στηρίζονταν στα τοιχώματα των ενεργών σκεπάστρων. Στα άκρα τους υπήρχαν επιστόμια με σφυρίχτρες για την κλήση των ανταποκριτών. Οι εν λόγω σφυρίχτρες είχαν διαφόρους τόνους για εύκολη αναγνώριση του καλούντος.