Σαν σήμερα, στις 17 Δεκεμβρίου 1939, ένα πλοίο θρύλος, το γερμανικό θωρηκτό τσέπης «Admiral Greaft Spee», αυτοβυθίστηκε, στα ανοιχτά του Μοντεβιδέο Ουρουγουάης.
Το θωρηκτό τσέπης “Admiral Graft Spee” ήταν το τρίτο, βελτιωμένο σκάφος της κλάσης “Deutscland”, Τα πλοία της κλάσης σχεδιάστηκαν ως επιδρομικά,ως πλοία, δηλαδή, προορισμένα να ενεργούν, για μεγάλο χρονικό διάστημα, μακριά από τις βάσεις τους. Τα σκάφη αποτελούσαν μια πρωτότυπη σχεδίαση που συνδύαζε τον βαρύ οπλισμό ενός θωρηκτού με την ταχύτητα ενός καταδρομικού. Η λογική πίσω από την σχεδίασή τους οριζόταν από τη φράση : “ταχύτερο από οτιδήποτε βαρύτερο και βαρύτερο από οτιδήποτε ταχύτερο”.
Το “Admiral Graft Spee” καθελκύστηκε το 1932 και εντάχθηκε σε υπηρεσία το 1936. Είχε μήκος 186 και πλάτος 21,65 μ. Το πλήρες εκτόπισμά του ήταν 16.280 t. Η μεγάλη καινοτομία του έγκειτο στο σύστημα πρόωσής του, το οποίο αποτελείτο από οκτώ μηχανές ντίζελ της MAN, ισχύος 52.050 Ίππων. Το σκάφος μπορούσε να αναπτύξει μέγιστη ταχύτητα 29,5 κόμβων. Χάρη στη χαμηλή κατανάλωση καυσίμου, χαρακτηριστικό των κινητήρων ντίζελ, το σκάφος είχε ακτίνα δράσης, με οικονομική ταχύτητα 20 κόμβων, 16.500 χλμ.
Ήταν οπλισμένο με έξι πυροβόλα των 280mm σε δύο τρίδυμους πύργους, έναν πρωραίο και έναν πρυμναίο, με οκτώ πυροβόλα των 150mm. Διέθετε επίσης αντιαεροπορικά πυροβόλα των 105 και 88mm και οκτώ τορπιλοβλητικούς σωλήνες των 533mm. Διέθετε καταπέλτη, ο οποίος εξυπηρετούσε δύο υδροπλάνα Arado Ar 296. Η θωράκισή του έφτανε τα 140mm στους κύριους πύργους και τα 80mmστη θωρηκτή ζώνη.
Το “Admiral Graft Spee” έλαβε μέρος, για πρώτη φορά, σε επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου. Αργότερα συμμετείχε και στην επιχείρηση προσάρτησης τους βαλτικού λιμανιού Μέμελ στη Γερμανία. Το 1938 ανέλαβε τη διακυβέρνησή του ο πλοίαρχος Χανς Βίλελμ Λάνγκζντορφ, ο οποίος συνέδεσε, δια παντός το όνομά του με το πλοίο.
Με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το “Admiral Graft Spee” βρισκόταν ήδη στον Ατλαντικό και αμέσως ανέλαβε δράση. Μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου 1939 είχε βυθίσει εννέα πλοία, συνολικού εκτοπίσματος 50.000 t. Οι Βρετανοί είχαν εξαρχής ανησυχήσει για τη δράση του και είχαν αποστείλει ομάδες δίωξης εναντίον του. Τελικά το εντόπισαν έξω από τις ακτές της Αργεντινής, όχι μακριά από την είσοδο του πορθμού του Ρίβερ Πλέιτ.
Στις 13 Δεκεμβρίου το “Admiral Graft Spee” βρέθηκε αντιμέτωπο με μια βρετανική μοίρα, αποτελούμενη από το βαρύ καταδρομικό “Exeter” και τα ελαφρά “Ajax” “Achilles”, υπό τον υποναύαρχο Χάργουντ. Στη σύγκρουση που σημειώθηκε, το “Admiral Graft Spee” προκάλεσε σοβαρές ζημιές στα βρετανικά πλοία, αλλά δέχτηκε και αυτό πλήγματα και υποχρεώθηκε να καταφύγει στο Μοντεβιδέο της ουδέτερης Ουρουγουάης, όπου, βάσει του διεθνούς δικαίου, μπορούσε να παραμένει για 24 ώρες.
Οι Βρετανοί για να κερδίσουν χρόνο, καθώς δεν διέθεταν άλλες δυνάμεις στην περιοχή, διέδωσαν τη φήμη πως είχε συγκεντρωθεί κατά του “Admiral Graft Spee” ένας μεγάλος αριθμός βαρέων πολεμικών. Ο Γερμανός πλοίαρχος, πιστεύοντας τις φήμες, αποφάσισε να αυτοβυθίσει το πλοίο του, αφού πρώτα αποβίβασε το πλήρωμά του και τους αιχμαλώτους από τα πλοία που είχε βυθίσει και στους οποίους είχε συμπεριφερθεί, κυριολεκτικά, ιπποτικά.
Στις 17 Δεκεμβρίου, 1939, το “Admiral Graft Spee” αναπαύθηκε στον αφιλόξενο βυθό. Ο πλοίαρχος Λάνγκζντορφ, τρεις ημέρες αργότερα, αυτοκτόνησε.