Στο πρακτορείο ειδήσεων Sputnik σχολιάζουν Ρώσοι αναλυτές, τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις προτάσεις του υπουργού Άμυνας, Πάνου Καμμένου σχετικά με τη δημιουργία νέων βάσεων του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα αλλά και το κατά πόσο είναι εφικτό αυτό.
Η πίεση που θα ασκήσει η Ουάσιγκτον στην Αθήνα θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα στη στάση που θα κρατήσει η κυβέρνηση Τσίπρα απέναντι στην πρόταση Καμμένου για νέες νατοϊκές βάσεις καθώς ο πρωθυπουργός προσπαθεί να σταθεροποιήσει τις σχέσεις με τη Μόσχα εκτιμά ο Μιχαήλ Νεϊζμακόφ, επικεφαλής Αναλυτής του Οργανισμού Πολιτικής και Οικονομικής Επικοινωνίας.
Από την πλευρά του, ο Φεντόρ Ιγνατιάδης, εκδότης και πρόεδρος του Ελληνορωσικού συλλόγου «Διάλογος», θεωρεί πως το να προχωρήσει ένα τέτοιο σχέδιο στην Ελλάδα, ειδικά μετά τις έντονες διαμαρτυρίες για τις βάσεις του ΝΑΤΟ τη δεκαετία του ’80 αλλά, είναι πολύ δύσκολο και χρονοβόρο.
Ο Μιχαήλ Νεϊζμακόφ, Επικεφαλής Αναλυτής του Οργανισμού Πολιτικής και Οικονομικής Επικοινωνίας δηλώνει πως δεν υπάρχει τίποτα καινούριο σχετικά με τη συνεργασία του ΝΑΤΟ και της Ελλάδας και στην ιδέα της επέκτασης αυτής της συνεργασίας. Η Ελλάδα ποτέ δεν απέκρυψε τα κίνητρά της, υπήρξαν, μάλιστα, στιγμές που η Αθήνα συζήτησε τη δυνατότητα επέκτασης της συνθήκης για τις στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ στην Κρήτη όχι για ένα χρόνο αλλά κατευθείαν για 10 χρόνια.
Εκείνη την εποχή, τα τοπικά ΜΜΕ, επικαλούμενα κυβερνητικές πηγές, έγραψαν ότι ένα τέτοιο βήμα θα επέτρεπε την προσέλκυση περισσότερων επενδύσεων στη χώρα με την επέκταση των στρατιωτικών υποδομών.
Λαμβάνοντας υπόψιν πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, θεωρούν πως τέτοιες προτάσεις, υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι ευκαιρία να αντλήσουν κεφάλαια από την Αμερική για την κατασκευή νέων στρατιωτικών εγκαταστάσεων, για επενδύσεις σε παλιές (εγκαταστάσεις), έτσι ώστε η Ελλάδα να βγάλει κάτι από αυτή τη συμφωνία.
Σε παγκόσμιο επίπεδο μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι συχνά οι στρατιωτικές βάσεις σε ορισμένες περιφέρειες αποτελούν μια σημαντική, για τη διαμόρφωση του προϋπολογισμού, επιχείρηση. Ο Τσίπρας παίζει ταυτόχρονα σε πολλά πεδία: προσπαθεί να εδραιώσει τις επαφές με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ίδια στιγμή το επιτελείο του προσπαθεί να σταθεροποιήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία μετά το περιστατικό το καλοκαίρι.
Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, έχει συγκεκριμένες υποχρεώσεις απέναντι στη συμμαχία. Πολλά πράγματα θα εξαρτηθούν από το πόσο έντονη θα είναι η πίεση που ασκείται από την Ουάσινγκτον.
Εάν είναι σημαντικό για τις ΗΠΑ να «προωθήσουν» τα συμφέροντά τους η Ελλάδα φυσικά θα πρέπει να συναινέσει. Για τον Τσίπρα, είναι σημαντικό να διατηρήσει την επαφή με τη Ρωσία, καθώς υπολογίζει σε επενδύσεις από τη ρωσική πλευρά, διότι θα προσπαθήσει να «διορθώσει» την ανισορροπία. Οι διαπραγματεύσεις το χειμώνα αποτελούν ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Από την άλλη, ο Φεντόρ Ιγνατιάδης, εκδότης, πρόεδρος του Ελληνορωσικού συλλόγου «Διάλογος» σχολιάζει λέγοντας πως όλα αυτά γίνονται σε επίπεδο παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων και η ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμη έτοιμη, δεν συμφωνεί με τη δημιουργία νέων βάσεων του ΝΑΤΟ στη χώρα. Στη δεκαετία του ’80 γίνονταν πορείες διαμαρτυρίας με αίτημα το κλείσιμο των βάσεων στη χώρα- οι βάσεις έκλεισαν, μόνο μία ναυτική παρέμεινε στην Κρήτη. Οι υπόλοιπες έκλεισαν. Επομένως, ένα τέτοιο αίτημα δεν θα περάσει τόσο εύκολα, ειδικά με τη λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση.
Ακόμη και στην ίδια την κυβέρνηση υπάρχουν ιδεολογικά — προσανατολισμένα «χαμηλόβαθμα στελέχη» που θα διαφωνήσουν με τους χειρισμούς της κυβέρνησης που πλέον δεν αντανακλούν είτε την αριστερή είτε τη δεξιά ιδεολογία, αλλά απλά εξυπηρετούν μια κοινωνική ή πολιτική τάξη.
Είμαι πολύ δύσπιστος για το αν αυτό θα πραγματοποιηθεί. Την ίδια άποψη συμμερίζεται και η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν ενεργό πολιτική θέση. Είναι μακρύς ακόμη ο δρόμος, είναι απαραίτητο να υπάρξει συνεργασία εντός του Κοινοβουλίου, να γίνει δουλειά για την οπτική της κοινής γνώμης, αυτό δεν γίνεται να επιλυθεί τόσο γρήγορα.
Στην ιδανική περίπτωση, φυσικά, οι βάσεις θα πρέπει να βρίσκονται πιο κοντά στα σημεία επιχειρήσεων και το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να ενισχύσει τις θέσεις του στα Βαλκάνια.
Η πολιτική κατάσταση μεταβάλλεται ταχύτατα. Υπάρχουν ανοικτά ζητήματα με το Κοσσυφοπέδιο και την αποκαλούμενη Βόρεια Μακεδονία. Αλλά η πορεία προς την υλοποίηση αυτού του σχεδίου είναι μακρά και η κοινή γνώμη θα απαντήσει διφορούμενα.