Τον Καβάφη χρησιμοποίησε ο Γιώργος Παπανδρέου στην ομιλία του για να περιγράψει το αδιέξοδο του ΝΑΤΟ στην αναζήτηση αντιπάλου. «Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους»…απήγγειλε. Την απάντηση προσπαθεί να τη δώσει στη δήλωση που έκανε από τη Λισαβόνα:
Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου τι χρειαζόμαστε το ΝΑΤΟ; Ακριβώς αυτό το ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει το νέο στρατηγικό δόγμα που αξιολογεί τις πολύ διαφορετικές πια απειλές που έχει η ανθρωπότητα, που έχουν οι χώρες μας. Θέματα όπως, τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η κλιματική αλλαγή; Τι σημαίνει για την ασφάλειά μας η μεγάλη ροή προσφύγων; Οι ανισότητες που υπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές; Η έξαρση του φονταμενταλισμού, οι ακραίες πολιτικές θέσεις – κινήματα ανά τον κόσμο; Όλα αυτά δημιουργούν ένα νέο πλαίσιο που αλλάζουν την υφή του ΝΑΤΟ, ώστε να μπορεί να στηρίξει μια πιο δίκαιη κοινωνία και μια πιο δημοκρατική λειτουργία σε παγκόσμιο επίπεδο. Πάντα στο πλαίσιο των υποχρεώσεων του ΟΗΕ. Και θέλω να εξάρω και τη σημασία της συνάντησης που έχουμε εδώ, στη Σύνοδο Κορυφής της Λισσαβόνας με τη Ρωσία, όπου πιστεύω ότι ξεπερνάμε πια κάποια ταμπού του ψυχρού πολέμου και επιτέλους, αυτή η συνεργασία θα είναι μια σημαντική συνεργασία για τη συλλογική ασφάλεια ευρύτερα της Ευρώπης, αλλά βεβαίως και του πλανήτη μας.