Γράφει ο
Αριστείδης Γιαννόπουλος*
Μετά από παντελή απουσία από τα διεκδικητικά δρώμενα οι ενώσεις αποστράτων στρατιωτικών ΝΠΔΔ, οι επονομαζόμενες θεσμικές, συμμετείχαν στην οργάνωση των μεγαλειωδών συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας αποστράτων και εν ενεργεία στρατιωτικών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η ξαφνική αυτή μεταστροφή δημιούργησε πολλά ερωτήματα και απορίες.
Τι προηγήθηκε της απόφασης για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ποιος ήταν ο απώτερος σκοπός; Πως έγινε και οι μέχρι χτες εθιμοτυπικές δραστηριότητες αυτών των ενώσεων άλλαξαν και πήραν τους δρόμους του αγώνα;
Εδώ και τρία χρόνια που η χώρα στενάζει από τις διαταγές της τρόϊκας οι υποτιθέμενοι εκπρόσωποι των αποστράτων το μόνο που έκαναν ήταν μια επίσκεψη στο πρωθυπουργό μετά το πέρας της οποίας δήλωσαν εγγράφως ότι συμμετέχουμε αναλογικά στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της οικονομίας της χώρας, θέση απόλυτα ταυτισμένη με τις κυβερνητικές επιλογές. Πώς να εξηγηθεί η εγκατάλειψη των εν ενεργεία συναδέλφων στις αυθαίρετες διώξεις, όταν μάλιστα οι ίδιοι τους προέτρεπαν.
Πέραν των άλλων πρόκειται βέβαια για μια πράξη που δεν συνάδει με την στρατιωτική ηθική και τιμή. Κανένας πολεμιστής δεν εγκαταλείπεται μόνος στη τύχη του,
Και ύστερα απ’ όλα αυτά πώς να πειστούν οι στρατιωτικοί για τις αγνές προθέσεις γιατί στις σημερινές συνθήκες αγωνιστική συμπεριφορά προϋποθέτει και σύγκρουση με τη κυβέρνηση και τις πολιτικές της. Και αφού η συμπεριφορά τους δεν είναι συγκρουσιακή γιατί σήκωσαν τις σημαίες του αγώνα;
Απάντηση στο γρίφο γιατί δηλαδή μπήκαν στον αγώνα έδωσαν οι ίδιοι στη συνέντευξη τύπου στα Χανιά. Είπαν ότι προβληματίζονται να προσχωρήσουν στο κόμμα ΣΕΕ ή να φτιάξουν καινούργιο. Δικαιολόγησαν βέβαια τις προθέσεις τους, με το επιχείρημα ότι «αυτοί που μας οδήγησαν στο τούνελ δεν μπορούν να μας βγάλουν» και γι’ αυτό χρειάζεται νέος κομματικός σχηματισμός.
Βλέπουμε λοιπόν τους νέους επίδοξους σωτήρες να χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθοδολογίες με τα κυβερνητικά κόμματα, κινήσεις εντυπωσιασμού, παραπλάνηση των αγανακτισμένων συναδέλφων, υποσχέσεις, άκαπνη κριτική στις οικονομικές συνταγές φτωχοποίησης, αθέτηση υπόσχεσης για στήριξη διωκομένων συναδέλφων.
Άρα η συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις με αγωνιστική φρασεολογία δεν απέβλεπε παρά στη μελλοντική άντληση ψηφοφόρων από την τεράστια δεξαμενή των στρατιωτικών για το υπό εκκόλαψη κόμμα τους.
Αλλά ας μη τρέφουν αυταπάτες. Οι στρατιωτικοί δεν έχουν ανάγκη από άλλους σωτήρες. Έχουν αποκτήσει αρκετή πείρα και δεν πρόκειται να πέσουν στις νέες παγίδες που τους στήνουν. Μαζί με όλο τον Ελληνικό λαό βρίσκονται στο σταυρό του μαρτυρίου και από κει μια απάντηση υπάρχει: «Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο»!
*ΚΕΘΑ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Συστάσεις» σε αποστράτους να «μην μιλάνε»,στοχοποίηση όσων τους αγνοούν!
«Ποιος Σύνδεσμος,ποιοι στρατιωτικοί»…Ένα άρθρο για τον Σύνδεσμο Εθνικής Ενότητας
Φράγκος: «Ούτε πρόεδρος κόμματος τώρα,ούτε πρόεδρος του ΠΑΟΚ»! Συνέντευξη