Γράφει ο
Παναγιώτης Καράμπελας
Σμηναγός ε.α.
Επίτιμος Πρόεδρος Συλλόγου Αποφοίτων ΣΤΥΑ (ΣΑΣ)
Εξαιτίας μιας τεχνηέντως συντηρούμενης αντιδημοκρατικής διαδικασίας ανάδειξης των μελών των ΔΣ των Ενώσεις Αποστράτων των Ε.Δ – που για διάφορους λόγους έχει σκοπίμως επιβληθεί – κρίνεται σκόπιμη η καταγραφή των διαχρονικών μεταβολών του σχετικού νομικού πλαισίου και των εκ τούτου συνεπειών, προς ενημέρωση.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Οι νόμοι επί των οποίων εδράζεται η οργάνωση και λειτουργία των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών των ΕΔ και ειδικότερα της Ενώσεως Αποστράτων της Π.Α. είναι ο Ν. 1171/72 και οι ενδιάμεσες τροποποιήσεις του με το Ν. 610/77 ΦΕΚ 154/14-6-1977, ο Ν. 163/80 ΦΕΚ 45/22-2-1980, ο Ν. 1911/90 ΦΕΚ. 166/11-12-1990, το ΦΕΚ 802/30-9-1991 με την Υπουργική απόφαση Φ.900/ΑΔ 712/73, το ΦΕΚ. 1142/2-9-2002 με την Υπουργική απόφαση. Φ. 454/ΑΔ.452352, καθώς και ο Ν. 2690, ΦΕΚ 445/9-3-1999 με τον κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις. Για λόγους διαχρονικής εξέλιξης θα πρέπει να αναφερθεί ότι με το Ν. 1171/72 καταργήθηκε ο προηγούμενος επί του ιδίου θέματος Ν. 1284/38 και όλες οι επακολουθήσασες τροποποιήσεις τούτου.
Με τον Ν. 1171/72, ο ΥΕΘΑ είχε την διακριτική εξουσία να διορίζει επταμελή Διοικητικά Συμβούλια των τριών Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών των ΕΔ (ΕΑΑΣ, ΕΑΑΝ, ΕΑΑΑ). Τα Παραρτήματα να διοικούνται από τριμελή έως πενταμελή τοπικά συμβούλια, οριζόμενα από το ΔΣ κάθε Ένωσης.
Ο Ν. 610/77 (ΦΕΚ. 164/14-6-1977) που, μετά την μεταπολίτευση, επέφερε τροποποιήσεις στο Ν. 1171/72, διατήρησε ή και επαύξησε τις (αντιδημοκρατικές) προβλέψεις του αρχικού νόμου. Τούτο μάλλον επιβλήθηκε, αφενός από το γεγονός των περί ¨σταγονιδίων¨ απόψεων του τότε ΥΕΘΑ Ε. Αβέρωφ, οπότε κρίθηκε σκόπιμη νέα – ωστόσο αντιδημοκρατική – διαδικασία παράτασης του διορισμού των διοικήσεων των Ενώσεων Αποστράτων ΕΔ,, αφετέρου γιατί τούτο συνέφερε και τους Ανώτατους ε.α Αξιωματικούς, που ως εισηγητές, αρέσκονταν να προεξάρχουν στα ΔΣ των Ενώσεων.
Με το Ν. 163/80, ΦΕΚ 45/22-2-1980 κυρώνεται ο Κανονισμός Οργάνωσης και Λειτουργίας της ΕΑΑΑ, σε εκτέλεση των προβλέψεων των Ν. 1171/72 και 610/77.
Ο Ν. 1911/90 (ΦΕΚ 166Α΄/11-12-90) με το άρθρο 14, που ακολούθησε, επέφερε τροποποίηση στο άρθρο 5 του Ν. 1171/72 και όριζε ότι οι Ενώσεις διοικούνται από 11μελή (και όχι επταμελή που ήταν πριν) διοικητικά συμβούλια, τα μέλη των οποίων αποτελούν οι πλειοψηφήσαντες, ύστερα από μυστική ψηφοφορία. Ο Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος είναι Ανώτατοι Αξ/κοί (Απτ/χος, Υπτ/χος). Ελλείψει υποψηφιοτήτων αυτών των βαθμών, τότε μπορεί να εκλεγούν Ταξ/χοι ή και Ανώτεροι Αξ/κοί. Επίσης τα Παραρτήματα να διοικούνται από τριμελή έως πενταμελή τοπικά συμβούλια, τα οποία θα διορίζονται από τα διοικητικά συμβούλια των Ενώσεων.
Με το ΦΕΚ 802/30-9-1991 (Υπουργική Απόφαση Αριθ. Φ.900/ΑΔ 712/73/13-9-91), έχοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 14 του Ν. 1911/90 με το οποίο τροποποιήθηκε το άρθρο 5 του Ν. 1171/72, καθώς και πρόταση του τότε Α/ΓΕΑ, ορίζονται ειδικότερα θέματα που αφορούν στην εκλογή του Δ.Σ. της ΕΑΑΑ. Με την παρ. 10γ(1) το ΔΣ της ΕΑΑΑ είναι 11μελές και αποτελείται από δύο (2) Ιπταμένους απόστρατους, έναν (1) Τεχνικό Α¨, έναν (1) Οικονομικό, έναν(1) Δικαστικό, δύο (2) των σωμάτων Αεράμυνας – Εφοδιασμού – Διοικητικού – Υγειονομικού και δύο (2) από την κατηγορία των εξ Ανθστών αποστράτων Αξιωματικών!!!
Το ΔΣ ΕΑΑΑ το 1992, με αφορμή την ανάδειξη, πλέον, των ΔΣ με εκλογές (Ν. 1911/90) και όχι με διορισμό από τον ΥΕΘΑ, έκανε ένα βήμα περαιτέρω εκδημοκρατισμού της διοίκησης του συνόλου των δομικών της τμημάτων (Κεντρικής Διοίκησης και Παραρτημάτων). Έτσι με απόφασή του όρισε την ταυτόχρονη, με τις εκλογές για ανάδειξη του ΔΣ της ΕΑΑΑ (Κεντρική Διοίκηση), να αναδεικνύονται και τα ΔΣ των Παραρτημάτων (περιφέρεια), αποτελούμενα από πέντε (5) άτομα, εφόσον υπήρχε αντίστοιχος αριθμός υποψηφιοτήτων. Διαφορετικά αυτά θα διορίζονταν από την ΕΑΑΑ, μέσα από κατάλογο των διαμενόντων-εγγεγραμμένων μελών της περιοχής.
Με βάση τις διατάξεις του άρθρου 5 του ΝΔ 1171/72, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του Ν. 1911/90, και με βάση το έγγραφο Φ. 800/ ΑΔ. 928741/Σ.775/29-4-02/ΓΕΑ/Δ3, με το ΦΕΚ. 1142/2-9-2002 νομοθετείται Υπουργική Απόφαση υπ. Αριθμ. Φ.454/ΑΔ 452352 ¨Ρύθμιση Θεμάτων που αφορούν στην Εκλογή του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας¨. Κατά την απόφαση αυτή το Διοικητικό Συμβούλιο είναι 11μελές και αποτελείται από τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο, το Διευθύνοντα Σύμβουλο, επτά (7)μέλη και Γραμματέα. Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος είναι και πάλι Ανώτατοι Αξιωματικοί. Οι θέσεις των υπολοίπων εννέα (9) τακτικών μελών καλύπτονται από τους πλειοψηφήσαντες κατά τις εκλογές για την ανάδειξη του Δ.Σ. υποψηφίους, ανεξάρτητα βαθμού, ειδικότητας ή προέλευσης. Παράλληλα, με την ως άνω απόφαση καταργείται και η προτελευταία ανωτέρω απόφαση Αριθ. Φ.900/ΑΔ 712/73/13-9-91 (ΦΕΚ 802/30-9-1991), με το ίδιο θέμα.
ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Το νομικό πλαίσιο με το οποίο λειτουργεί η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών της Π.Α, είναι εν μέρει δημοκρατικό, καθότι με τον περιορισμό εκλογής για τις θέσεις Προέδρου και Αντιπροέδρου Αξιωματικών ε.α. με Ανώτατο βαθμό, ουσιαστικά καταστρατηγείται το συνταγματικό δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους ε.α. Αξιωματικούς των υπολοίπων βαθμών και ιδιαίτερα στους εκ παραγωγικών σχολών Υπαξιωματικών. Ως εκ των σκοπιμοτήτων της έκδοσής του Ν. 1171/72, από ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς – που το βασικό του πλαίσιο ισχύει ακόμη – ο νόμος αυτός θεωρείται εύλογα ως εντελώς αντιδημοκρατικός, αναχρονιστικός και έντονα μονομερώς ιδιοτελής.
Τον τελευταίο καιρό παρατηρούνται κάποιες ενορχηστρωμένες κινήσεις-εξαγγελίες από τον Πρόεδρο του ΔΣ της ΕΑΑΑ, οι οποίες εμπλουτίζονται και με ταυτόχρονες-ταυτόσημες σχετικές δημοσιεύσεις στην εφημερίδα της ΕΑΑΑ ¨ΗΧΩ ΤΩΝ ΑΙΘΕΡΩΝ¨, αλλά ¨συμπτωματικά¨ και με σχετική επιστολή την οποία έστειλαν στο ΔΣ της ΕΑΑΑ Ανώτατοι Απόστρατοι (Ι) Αξιωματικοί της ΠΑ, οι οποίοι ¨συμπτωματικά¨ και πάλι, είναι της ιδίας περίπου ηλικίας και διαδοχικών σειρών της ΣΙ, διαμαρτυρόμενοι για τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι εκλογές ανάδειξης των μελών του ΔΣ της ΕΑΑΑ και των παραρτημάτων της.
Με την επιστολή αυτή, ζητούν την ανατροπή των ισχυουσών διαδικασιών και την απόλυτη εφαρμογή του δυστυχώς ακόμη ισχύοντος χουντικού-αντιδημοκρατικού Ν. 1171/72 και επάνοδο, στην κατά την άποψή τους ¨νομιμότητα¨ του Ν, 1171/72, όπου και οι άλλες δύο Ενώσεις, η εκλογή των μελών του ΔΣ γίνεται με βάση κάποιες ιδιαιτερότητες ειδικότητες-σώματα (ΕΛΑΣ-Λιμενικό)! Με άλλα λόγια, το ΓΕΑ είχε παρανομήσει, κατά τους υπόψη κυρίους, όταν το 2002 είχε κάνει σχετικές με την ανάδειξη του ΔΣ της ΕΑΑΑ και των παραρτημάτων της εισηγήσεις (Φ. 800/ ΑΔ. 928741/Σ.775/29-4-02/ΓΕΑ/Δ3), με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί η Υπουργική Απόφαση υπ. Αριθμ. Φ.454/ΑΔ 452352. Πέραν της επισήμανσης και εισήγησης αυτής, επιτίθενται ανεπιτυχώς και ανοίκεια, με πνεύμα στρατιωτικής νοοτροπίας (ανωτέρου προς κατώτερο!!) κατά του προέδρου του Συλλόγου Αποφοίτων ΣΤΥΑ (ΣΑΣ), για να καταλήξουν στο στόχο τους θεωρώντας συλλήβδην τους αποφοίτους της ΣΤΥΑ ως συντεχνία!!. Εννοούν ότι με μεθοδεύσεις και διαιώνιση των αντιδημοκρατικών διαδικασιών, θα μπορούν και σήμερα ως Ανώτατοι ε.α., πλέον, να συνεχίσουν να διοικούν τις Ενώσεις Απόστρατων Αξιωματικών, έστω και χωρίς τη βούληση της πλειοψηφίας των μελών των. Ωστόσο, όλοι τους αδιαφορούν προκλητικά, ιδιαίτερα για τις διασπαστικές-διχαστικές συνέπειες, που μια τέτοια αναχρονιστική-αντιδημοκρατική επιδίωξη, πολύ πιθανόν, θα προκαλέσει, με ό,τι τούτο συνεπάγεται. Ακόμη και για την συνέχεια της ύπαρξης της ΕΑΑΑ με την σημερινή της υπόσταση.
Παραβλέπουν, επίσης, το γεγονός ότι μεταξύ Ιπταμένων και Τεχνικών έχει διαμορφωθεί μια άτυπη, ιδιαίτερη σχέση εξαιτίας των υπηρεσιακών αρμοδιοτήτων τους. Όταν ο τεχνικός ήταν εκείνος, που με υψηλό επαγγελματικό επίπεδο λειτουργίας, διασφάλιζε την ασφαλή πτήση και επιστροφή του ιπταμένου και του αεροσκάφους. Αρνούνται ή αποφεύγουν προκλητικά να ¨πιστώσουν¨ στους τεχνικούς την αγωνία τους να τους δουν να προσγειώνονται ασφαλείς και να πάνε στις οικογένειές τους. Ξεχνούν, όταν σχεδόν όλοι τους ως κατώτεροι και ανώτεροι Αξιωματικοί, συνήθως οι σχέσεις αυτές δεν περιορίζονταν μόνο μέσα στα υπηρεσιακά όρια, αλλά και εκτός υπηρεσίας με ανθρώπινες και οικογενειακές σχέσεις, που πολλές φορές αποτελούσαν χώρο χαράς, κεφιού, αλλά και ανείπωτης λύπης και αληθινού πόνου σε περιπτώσεις αεροπορικών ατυχημάτων και απώλειας συναδέλφων τους. Ανάλογες, ως εκ τούτου και οι απόψεις-συμπεριφορές των έναντι και των υπολοίπων μη ΑΣΕΙ προελεύσεων προσωπικού, με τους οποίους συνεργάστηκαν σε διάφορες επιτελικές θέσεις και υπηρέτησαν με ανάλογο επαγγελματισμό, ευσυνειδησία και αποτελεσματικότητα την ΠΑ. Αποσιωπούν, επίσης, το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς δεν εμφανίζονται επιδεικτικά στους χώρους της ΕΑΑΑ και ιδιαίτερα των Παραρτημάτων, παρά μόνο όταν πρόκειται για διεκπεραίωση προσωπικής των υπόθεσης ή να εκδηλώσουν επιθυμία για ανάδειξή τους στο ΔΣ, με την ¨απαίτηση¨ να εκλεγούν και να διευθύνουν χώρους, που παντελώς αγνοούν, αλλά μάλλον νομίζουν ότι και αυτοί οι χώροι είναι συνέχεια των μονάδων της ΠΑ. Ξεχνούν ότι άξιοι, Ανώτατοι και Ανώτεροι Ιπτάμενοι έχουν αναδειχτεί και ως Πρόεδροι Παραρτημάτων για να διαχειριστούν τα κοινά μας, με μεγάλη πλειοψηφία, από ψήφους, κατά το πλείστον, τεχνικών και όχι μόνο;
Ποιος είναι που να μην συμφωνεί, ότι η καλή και αποτελεσματική λειτουργία της ΕΑΑΑ οπωσδήποτε ενδιαφέρει και συμφέρει άμεσα και όλους μας; Ανεξαρτήτως βαθμού και προελεύσεως. Είναι συνεπώς παράλογο να θυσιάζουμε το σκοπό αυτό μπροστά στην υπηρέτηση σκοπιμοτήτων ταξικής υφής, με την αντίληψη εκλογής των όποιων οργάνων του ΔΣ από συγκεκριμένη προέλευση ή με συγκεκριμένο βαθμό. Υπάρχει διάχυτη η αντίληψη ορισμένων ανώτατων ότι μόνο αυτοί διαθέτουν γνώση, ικανότητα, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα, επικοινωνιακή ευχέρεια, αποτελεσματικότητα. Νουνεχείς αυτού του επιπέδου βαθμών, ωστόσο, σε διαπροσωπικές συζητήσεις, διακωμωδούν τέτοιες απόψεις, επικαλούμενοι αρκετά παραδείγματα.
Εκείνα τα κριτήρια το οποία θα πρέπει να προβληματίζουν και να ιχνηλατούνται επαρκώς και επισταμένα, κατά την εκλογική διαδικασία για την επιλογή κατάλληλων ατόμων, είναι αν από κάθε υποψήφιο υπάρχει πραγματική επιθυμία-πρόθεση για εθελοντική προσφορά, αν όντως το άτομο πιστεύει στην αποστολή και το έργο που θα αναλάβει, αν έχει σχετικές γνώσεις περί του αντικειμένου και τις αρμοδιότητες κάθε θέσης, αν έχει τις ικανότητες και δυνατότητες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θέσης, αν έχει επαρκή επικοινωνιακή ικανότητα (γραπτός και προφορικός λόγος, ξένη(ες) γλώσσα(ες)), αν διαθέτει τυχόν εξειδικευμένες με τα αντικείμενα που μας απασχολούν σπουδές, αν διαθέτει ευελιξία και ετοιμότητα αντιμετώπισης αντιρρήσεων, αν εμφορείται με πνεύμα αγωνιστικότητας, αν διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία, αν έχει εξαρτήσεις ή δεσμεύσεις, πάσης φύσεως. Αυτής, κατά το μάλλον, υφής προσόντα θα πρέπει να αναζητούνται από κάθε υποψήφιο και όχι διχαστικές αντιλήψεις επιβολής που υποδαυλίζουν την ενότητα, δεν υπηρετούν το σκοπό, αλλά μας ¨εξασφαλίζουν την απραξία και εσωστρέφεια¨. Καιρός να γίνουμε ρεαλιστές, οραματιστές. Να γίνουμε ΕΝΑ. Η προσχηματικές απόψεις για εκπροσώπηση ειδικοτήτων με ειδικές γνώσεις, δεν πείθουν. Αν τούτο και όταν απαιτηθεί, είναι δυνατόν να αναζητηθούν άτομα αντίστοιχων με το προς μελέτη θέμα γνώσεων, που μέσα από ομάδα εργασίας ή επιτροπή που ορίζει το ΔΣ, να μελετήσουν το θέμα και να εισηγηθούν στο ΔΣ, για δικές του ενέργειες.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε και σήμερα 2014 να συμπεριφερόμαστε δίκην στρουθοκαμήλου, διατηρώντας τα κεφάλια μας μέσα στην άμμο του συνδρόμου του στρατοπέδου, της αλαζονείας, της αρχομανίας και του άκρατου εγωισμού. Δεν είναι δυνατόν όταν γίνονται αγώνες για να έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ακόμη και νόμιμοι μετανάστες στη χώρα μας και εμείς με αναχρονιστικούς νόμους και ταξικές αντιλήψεις να το αφαιρούμε από συναδέλφους, φοβούμενοι ¨την επικράτησή τους¨ σε καθοριστικής σημασίας ¨μάχες επιβίωσης¨ σε θεσμικής φύσεως εκλογές!! Πώς είναι δυνατόν να επιδιωχθεί προσπάθεια ανάδειξης ή και διατήρησης σε θέσεις ΔΣ κάποιων Αξιωματικών εκ παραγωγικών σχολών Υπαξιωματικών, αν οι τυπικές και ουσιαστικές απαιτήσεις γνώσεων, εμπειριών και ικανοτήτων των για διάφορες θέσεις δεν θα τους παρέχουν εχέγγυα ανταπόκρισής τους στις αναλογούσες υποχρεώσεις της κάθε θέσης και στις δικές μας προσδοκίες επίλυσης προβλημάτων μας; Μήπως τρελαθήκαμε; Είναι μήπως έκδηλο κάποιο αυτοκτονικό σύνδρομο; Δεν θα πρέπει να ενδιαφερθούμε ειλικρινά και από κοινού με τα ίδια κριτήρια για την επιλογή των ενδεδειγμένων ανά περίπτωση κατάλληλων συναδέλφων, ανεξάρτητα βαθμού και προέλευσης, ώστε να μπορούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντά μας αποτελεσματικά; Είναι δυνατόν να παραβλέψουμε τα συμφέροντά μας για ¨ικανοποίηση¨ και μόνο των όποιων μικροπρεπών απωθημένων μας; Αν αυτό δεν το επιδιώξουμε, ΟΛΟΙ μαζί, τότε ΟΛΟΙ θα είμαστε άξιοι της τύχης μας. Το ¨διαίρει και βασίλευε¨, που κάποιοι επιδιώκουν, θα τους το προσφέρουμε μετά περίσσειας ….απερισκεψίας και ζημίας μας.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Είναι, λοιπόν, προφανές ότι το σοβαρό αυτό θέμα είναι μείζονος σημασίας. Είναι πρόδηλο, επίσης, ότι η οργάνωση και λειτουργία των Ενώσεων των ε.α. Αξιωματικών πρέπει, πλέον, να διενεργείται μέσα από ένα μη στρατιωτικής φιλοσοφίας και νοοτροπίας σύγχρονο νομικό πλαίσιο, το οποίο να είναι εναρμονισμένο με το πνεύμα και τις αρχές του συντάγματος, ώστε οι Ενώσεις να δρουν μέσα από περιβάλλον-χώρους, με ανάλογες δομές και συμπεριφορές, όπου να διαμορφώνονται προϋποθέσεις ειλικρινούς επικοινωνίας, όλων των προελεύσεων και κατηγοριών αποστράτων Αξιωματικών, μέσα από πνεύμα αλληλοσεβασμού, συναδελφικής αλληλεγγύης, ισότητας, ενότητας, ομοψυχίας, αγαστής συνεργασίας και αγάπης, προκειμένου να διασφαλίζεται νηφάλια σκέψη, ορθή διαχείριση και προβολή των θεμάτων-προβλημάτων, που απασχολούν όλους ανεξαίρετα τους ε.α. Αξιωματικούς, αλλά και να λαμβάνεται μέριμνα για εξωστρέφεια και ανάλογη της προσφοράς μας κοινωνική επανένταξή μας, δεδομένου ότι οι υποτιθέμενοι ¨προστάτες¨ μας, μας έχουν καταντήσει παρίες της κοινωνίας.
Είναι καιρός – όσο, βέβαια, είναι – και πριν επέλθει, η πιθανολογούμενη εκ των ενδείξεων, πλήρης απαξίωση μας με τις γνωστές ¨εξομολογήσεις αναγνώρισης της προσφοράς μας¨ και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, να μεριμνήσουμε άμεσα για αυτονόητη και αποτελεσματική κοινωνική εκπροσώπηση των απόστρατων Αξιωματικών με σύγχρονους θεσμικούς φορείς, ώστε με ελπίδα να διεκδικήσουμε την αποκατάσταση των συσσωρευμένων αδικιών. Οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, έχουν χρέος να μεριμνήσουν άμεσα για την συντομότερη συγκρότηση ενός νέου σύγχρονου νομικού πλαισίου δημοκρατικής Οργάνωσης και Λειτουργίας των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών, το οποίο να αντικαταστήσει τον αναχρονιστικών αντιλήψεων νόμο 1171/72.
