«Τα Μετοχικά Ταμεία και τι πρέπει να γίνει».Άρθρο-άποψη

Του ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΟΥΝΙΑΔΑΚΗ
Μέλος ΚΕΘΑ-Ιδρυτικό μέλος ΑΝΕΑΕΔ*

Διαφωτιστικό ήταν το Πρακτικό με αριθμό 13/5, από 16-11-2011, της συνεδρίασης του Δ.Σ. του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, το οποίο έφερε στη δημοσιότητα η ΑκίΣ.

Οι καθυστερημένες υποχρεώσεις του ταμείου προς τους δικαιούχoυς – συναδέλφους είναι 230 εκατ.! Το πρακτικό αρχικά παραθέτει προτάσεις – λύσεις για μειώσεις των επιδομάτων μεχρι και 48%, ή ακόμα και «συμβολικά» επιδόματα! Επίσης παραθέτει και σενάρια για «καθορισμό περιόδων καταβολής και παύσης» ή «κλιμακωτής μείωσης» του μερίσματος! Τελικά καταλήγει στις γνωστές αποφάσεις, για την τρίμηνη «ταμειακή διευκόλυνση» με μετάθεση της καταβολής των μερισμάτων στο τέλος του κάθε τριμήνου, που ουσιαστικά αποτελεί έμμεση αφαίρεση επιδόματος τριών μηνών απο τους δικαιούχους, καθώς και για την έκδοση της πιστωτικής κάρτας. Υπάρχουν και άλλες προτάσεις στις οποίες καταλήγει το ΔΣ του ΜΤΣ που σωστά χαρακτηρίστηκαν «επί της ουσίας σε ευχές, αφού η υλοποίησή τους εξαρτώνται από άλλους». Το πρακτικό τελικά όμως, περιγράφει δεδομένα και «μέτρα», που μη ξεχνάμε προστίθενται μεταξύ άλλων στην αύξηση της εισφοράς από 4 σε 5% και μειωση κατά 25% του χορηγούμενου μερίσματος, που επιβλήθηκαν το 2011.

Πιστεύουμε, ότι το πρόβλημα, που αντιμετωπίζει σημερα το ΜΤΣ αλλα και τα όλα τα ΜΤ, οφείλεται κατά κύριο λόγο σε κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου των τελευταίων δεκαετιών. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο πρακτικό του ΔΣ, η κατάσταση με «… τις αυθαίρετες πολιτικές παρεμβάσεις … κ.λ.π, εξελίχθηκε σε σχήμα τύπου πυραμίδας, …»! Ας κατονομάσουμε τοποθετήσεις των εισφορών συναδέλφων μας από το ΜΤΣ, που δεν μπορεί να έγιναν χωρίς πολιτική καθοδήγηση: την κατοχή μετοχών της Γενικής Τράπεζας και τις οδυνηρές απώλειες κεφαλαίων από την πώληση της, μη τοκοφόρες καταθέσεις σε τράπεζες, συμμετοχή στο παιχνίδι του χρηματιστηρίου, τοποθετήσεις σε ομόλογα! Στις μέρες μας συνεχίζεται η ίδια πολιτική της διαχρονικής καταλήστευσης των Μετοχικών Ταμείων με το αναμενόμενο «κούρεμα» των όποιων αποθεματικών τους, που έχει «τζογάρει» η Τράπεζα της Ελλάδος.
Αφού λοιπόν η συμβολή της πολιτικής ηγεσίας στο ξεπούλημα των κεφαλαίων των ΜΤ ήταν αποφασιστική, τότε και η κύρια διεκδικητική προσπάθεια μας, πρέπει να κατευθυνθεί σε πολιτική λύση. Με την έννοια ότι, αφού η κρατική εξουσία ευθύνεται για τις απώλειες των εισφορών μας, αυτή να μας δώσει πίσω, ότι μας ανήκει! Εδώ βρίσκεται και ο ρόλος και οι ευθύνες της στρατιωτικής ηγεσίας, ως οι κατεξοχήν σύμβουλοι της πολιτικής ηγεσίας για λογαριασμό των σημερινών και των αυριανών αποστράτων. Επίσης η στρατιωτική ηγεσία έχει ρόλο και στην κατεύθυνση της διοίκησης των ΜΤ. Σύμφωνα με τους ειδικούς πολλά θα έπρεπε να είχε κάνει για παράδειγμα η Διοίκηση του ΜΤΣ, αντ’ αυτών που διαβάσαμε στο πρακτικό. Τεράστιες ευθύνες έχουν και οι Ενώσεις αποστράτων (ΝΠΔΔ) που δεκαετίες ολόκληρες κώφευαν επιτελώντας κατά γράμμα τον ρόλο που τους είχε ανατεθεί, να ρίχνουν δηλαδή στάχτη στα μάτια των συνάδελφων ότι δήθεν φρόντιζαν τα συμφέροντά τους! Κατά πολλούς, εφάρμοσαν μια τακτική «οσφυοκάμτη», στις κυβερνητικές αναλγησίες εις βάρος χιλιάδων συναδέλφων αποστράτων.

Σαν απάντηση σε όλα αυτά, ακούμε συχνά προτάσεις για δικαστικούς αγώνες. Δεν λέμε όχι, πλην όμως απαιτούν χρόνο! Εντωμεταξύ όμως το ΒΟΕΑ θα είναι ανύπαρκτο, το μέρισμα αντίδωρο και το μέλλον τους μάλλον αόρατο. Η ίδια πολιτική δηλαδή θα συνεχίσει να εφαρμόζεται! Αν μάλιστα, ενώ θα περιμένουμε την δικαστική επίλυση των ζητημάτων μας, περιοριζόμαστε π.χ. σε συζητήσεις «καφενείου» στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, το πιθανότερο είναι να ξεφουσκώσει η όποια αγανάκτηση και θυμός, απέναντι στην συγκεκριμένη πολιτική που είναι αυτή που πραγματικά φταίει, για την κατάσταση που ζούμε!
Το τι ισχύει στα ΜΤ, δεν διαφέρει από αυτό, που ισχύει στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης των υπολοίπων εργαζομένων. Επομένως η πολιτική που εφαρμόστηκε ήταν και είναι ενιαία! Ενιαία λοιπόν πρέπει να είναι και η αντίδραση μας! Η εναντίωσή μας σ’ αυτή την πολιτική δεν μπορεί να εκφράζεται μόνο με δικαστικούς αγώνες, αλλα τακτικά να διατρανώνεται και στους δρόμους, μαζί με τον υπόλοιπο λαό, οργανωμένοι σε διεκδικητικούς φορείς! Οργανωμένοι όχι σε φορείς που παίρνουν εντολές από το Υπουργείο, αλλα σε ανεξάρτητους.

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι απόψεις που αναπτύσσονται στο κείμενο δεν δεσμεύουν την ΑΝΕΑΕΔ.