Απορρίπτουν κατηγορηματικά τις προτάσεις Μπεγλίτη για την εξυγίανση του ΜΤΣ οι απόστρατοί της ΑΝΕΑΕΔ,οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η βασική ευθύνη για το ναυάγιο του ΜΤΣ,βαρύνει τους πολιτικούς που πρέπει να αναλάβουν και το βάρος της σωτηρίας του. Η ΑΝΕΑΕΔ χαρακτηρίζει τις προτάσεις Μπεγλίτη έξω από κάθε λογική:
“Κατά τον κ. Μπεγλίτη, η οικτρή κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το ΜΤΣ, οφείλεται απλά στην εμπλοκή του ΜΤΣ στην ιδιοκτησία της Γενικής Τράπεζας και στο ύψος των μερισμάτων που δήθεν βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις καταβληθείσες εισφορές.
Το ερώτημα που τίθεται επ’ αυτών, είναι γιατί ο κος Υπουργός δεν αναφέρεται στην κυρίαρχη ευθύνη των διαχρονικά πολιτικών ηγεσιών του ΥΕΘΑ, οι οποίες καθόριζαν και καθορίζουν, άμεσα ή έμμεσα, τις επιλογές για τη βιωσιμότητα και την ανάπτυξη των Μετοχικών Ταμείων των Ε.Δ. Ενδεικτικά λοιπόν, θα μπορούσε να αναφερθεί:
Ø Στις επιβληθείσες «επενδυτικές επιλογές» της περιόδου του Χρηματιστηρίου.
Ø Στις επιβληθείσες πολιτικές εκμετάλλευσης και διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας.
Ø Στην ένταξη των αντιστασιακών ως μερισματούχων του ΜΤΣ, χωρίς να υπάρχουν καν εισφορές.
Ø Στην εν γνώσει του ΜΤΣ καταβολή μερισμάτων σε πεθαμένους.
Ø Στην πάρα τον Νόμο επιβολή φορολογίας ακινήτων του ΜΤΣ.
Ø Στις παραχωρήσεις εκτάσεων που ανήκουν στο Τ.ΕΘ.Α. και στο Τ.Ε.Σ.
Ø Στην πέραν της διετίας καθυστέρηση καταβολής του ΒΕΑ στους δικαιούχους.
Ø Στη σύληση των πλήρως ανταποδοτικών Λογαριασμών του ΒΕΑ και του ΕΚΟΕΜΣ.
Ø Στη σκοπιμότητα των αμφιλεγόμενης ανταπόδοσης υψηλών κρατήσεων υπέρ ΝΙΜΤΣ και ΝΙΝ
Ø Στην επιλογή των Διοικήσεων των Μετοχικών Ταμείων των Ε.Δ.
Ø Στην απώλεια εισφορών, λόγω της επιδοματικής πολιτικής του εξευτελιστικού μισθολογίου των Στρατιωτικών.
Ø Στην αποξήρανση των κοινωνικών πόρων των Ταμείων.
Αντιπαρερχόμενος πλήρως ο κ. Μπεγλίτης των ουσιαστικών γενεσιουργών αιτίων της διαφαινόμενης κατάρρευσης του ΜΤΣ, μίλησε για γενναίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα αναλάβει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου , με στόχο τον εξορθολογισμό της λειτουργίας του ΜΤΣ, ώστε να αποκτήσει ισχυρή βιωσιμότητα. Δίνοντας όμως το στίγμα του περί των γενναίων αποφάσεων, ανέφερε τη ρύθμιση της αποπληρωμής των χρεών (!) του ΜΤΣ, την αύξηση των εισφορών και τη μείωση των μερισμάτων. Δηλαδή, την κακοδιαχείριση (αν μη τι άλλο) που αυτοί έστησαν και λειτούργησαν, να την επωμισθούν οι μη έχοντες λόγο και ευθύνη, μέτοχοι και μερισματούχοι.
Αν τα παραπάνω τα συνδυάσουμε με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΜΤΣ, αναφορικά με τις προτάσεις του για εξυγίανση του Ταμείου, διαπιστώνουμε ότι με μαθηματική ακρίβεια, οι «γενναίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις», στοχεύουν αποκλειστικά στην περαιτέρω μείωση του εισοδήματος των εν ενεργεία και αποστράτων στρατιωτικών.
Δυστυχώς, στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι μεθοδεύσεις αυτές θα οδηγήσουν το Ταμείο σε μία φαινομενική λογιστική ισορροπία εσόδων – εξόδων, η οποία με την ανυπαρξία μέτρων για ανάπτυξη και ενίσχυση των πόρων, θα οδηγήσει πολύ σύντομα στην ολοκληρωτική κατάρρευση και το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων που έχουν απομείνει, σε αυτούς που χρόνια τα εποφθαλμιούν!!!! Μήπως αυτό το τελευταίο είναι και το ζητούμενο;
Τα προβλήματα των Μετοχικών Ταμείων των Ε.Δ. έχουν δημιουργηθεί με αποκλειστική ευθύνη της διαχρονικής πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Κατά συνέπεια, η πολιτική ηγεσία που εκπροσωπεί τον εργοδότη μας, θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να καταβάλει το μερίδιο που της αναλογεί αναφορικά με τις ασφαλιστικές μας εισφορές.
Μας το οφείλει επιπλέον, έναντι της επί σειρά ετών αμισθί χρησιμοποίησής μας σε μη στρατιωτικά καθήκοντα (πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμοί, απεργίες κλπ), κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Μας το οφείλει επίσης, έναντι της εργασίας μας επί 25 έως και 40 χρόνια, σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, στερημένοι βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων που απολαμβάνει ο κάθε άλλος Έλληνας πολίτης.
Μας το οφείλει εξάλλου, έναντι των χιλιάδων απλήρωτων υπερωριών που έκανε ο καθένας από εμάς, ενώ παράλληλα πληρώναμε το φαγητό που τρώγαμε σε ασκήσεις, υπηρεσίες κινητοποιήσεις κλπ.
Μας οφείλει τέλος το βασικότερο, την αξιοπρέπεια που μας αντιστοιχεί, και ως ανώτερων – ανώτατων κρατικών αξιωματούχων, αλλά και ως νομίμως εργαζόμενων Ελλήνων πολιτών.
Να θεωρηθεί δεδομένο πως δεν αποδεχόμαστε οποιαδήποτε λύση που βασίζεται είτε σε επιβίωση με αναπνευστήρα, είτε στη λογική του ξεροκόμματου από το τίποτα, ενώ παράλληλα επιφυλασσόμεθα παντός νομίμου δικαιώματος μας.”