Τους τίτλους τέλους των Μετοχικών Ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων και του 417 ΝΙΜΤΣ, προοιωνίζει η τροπολογία του άρθρου 43 «Ρυθμίσεις θεμάτων Μετοχικών Ταμείων Ενόπλων Δυνάμεων και Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού» που περιέχεται στο φορολογικό νομοσχέδιο,υποστηρίζει η ΑΝΕΑΕΔ.
«Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την αιτιολογική έκθεση της ως άνω τροπολογίας, από τις διευκρινίσεις που έδωσε ο αναπληρωτής υπουργός, αλλά και από την ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύνδεσμος Αποφοίτων τάξης ΣΣΕ 78, μετά από την συνάντηση που είχε με τον ΑΝ.Υ.ΕΘ.Α, είναι προφανείς δύο δρομολογήσεις:
Υπό το μανδύα της δήθεν ορθολογικοποίησης των παροχών, των δήθεν σύγχρονων ασφαλιστικών αντιλήψεων και της ύπουλης σύγκρισης με τα Ταμεία επικουρικής ασφάλισης του δημοσίου τομέα, διολισθαίνει την υπόσταση του μετοχικού χαρακτήρα και της φιλοσοφίας ίδρυσης και λειτουργίας των Ταμείων των Ε.Δ., ώστε να ανοίξει διάπλατα το δρόμο της μετάλλαξής τους σε κοινά Ταμεία επικουρικής ασφάλισης και να τα εντάξει σε ένα ευρύτερο σχήμα επικουρικών Ταμείων του δημόσιου τομέα, υπό το Υπουργείο Εργασίας.
Επιδεικνύοντας όψιμη δήθεν ευαισθησία για την βιωσιμότητα και ευρωστία του 417 ΝΙΜΤΣ και αντιπαρερχόμενος του γεγονότος ότι οι στρατιωτικοί του Σ.Ξ. και της Π.Α., καθώς και τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. καταβάλλουν επιπρόσθετες σεβαστές μηνιαίες εισφορές υπέρ αυτού, σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού και συνταξιοδοτικού τους βίου, επιχειρεί και εδώ εκ νέου ύπουλη σύγκριση με τα κρατικά νοσοκομεία της χώρας, ώστε με τις μεθοδεύσεις της τροπολογίας, να μεταλλάξει, σε πρώτη φάση, το 417 ΝΙΜΤΣ σε κρατικό νοσοκομείο, εντασσόμενο στο δίκτυο του ΕΟΠΥ, καταληστεύοντας τις επί δεκάδες ετών υποχρεωτικές εισφορές των στρατιωτικών και στελεχών της ΕΛ.ΑΣ.
Οι παραπάνω αιτιολογίες που χρησιμοποιεί ο αναπληρωτής υπουργός, προκειμένου να αποποιηθεί κάθε είδους ευθύνης μέριμνας για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη της, είναι πλήρως ανυπόστατες και υστερόβουλες, για τους παρακάτω ενδεικτικά αναφερόμενους λόγους:
Οι στρατιωτικοί ουδέποτε είχαν Ταμεία Επικουρικής Ασφάλισης, όπως ΚΑΛΩΣ έχουν τόσο οι αστυνομικοί, όσο και οι λιμενικοί, αλλά και πάρα πολλές άλλες κατηγορίες εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Τα Μετοχικά Ταμεία των Ενόπλων Δυνάμεων, ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, αλλά μερίσματα και κάποιες άλλες παροχές στους αποστράτους και στους εν ενεργεία αντίστοιχα, ως ελάχιστη αποζημίωση έναντι των αναμφισβήτητων μοναδικών και ιδιαίτερα ειδικών εργασιακών και κοινωνικών συνθηκών, κάτω από τις οποίες διάγουν τον εργασιακό τους βίο, όπως:
o Χιλιάδες υποχρεωτικές απλήρωτες εργατοώρες υπερωριών και υπερεργασίας. o Μειωμένα δικαιώματα ως πολίτες δημοκρατικής χώρας o Ένταξη στο ιδιαίτερο νομικό πλαίσιο του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα. o Ανύπαρκτη μέριμνα για τις οικογένειες τους, έναντι των συχνών απρογραμμάτιστων μετακινήσεων και της απουσίας του πατέρα από την αυτονόητη φροντίδα της οικογένειας.
o Ιδιαίτερα άσχημες, έως τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας. o Αμισθί παροχή μη στρατιωτικών υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο, όπως σεισμοί, πυρκαγιές, άλλες θεομηνίες και άλλες έκτακτες ανάγκες.
Δεν είναι αντιληπτό που ανακάλυψε ο αναπληρωτής υπουργός το αναχρονιστικό σύστημα χρηματοδότησης, όταν οι πόροι των Μετοχικών Ταμείων, προέρχονται:
o Από μία πληθώρα υποχρεωτικά επιβαλλομένων μηνιαίων κρατήσεων σε όλες τις αποδοχές των στρατιωτικών. o Από επιπρόσθετες μεγάλες εισφορές σε κάθε αλλαγή οικογενειακής κατάστασης και διοικητική ή μισθολογική προαγωγή
o Από την εκμετάλλευση της περιουσίας τους και o Από περιορισμένης έκτασης θεσμοθετημένους ανταποδοτικούς πόρους, έναντι των παραπάνω αναφερθέντων ειδικών εργασιακών δεδομένων.
Τι σημαίνει όμως για τα Μετοχικά Ταμεία των Ε.Δ. η «Προσαρμογή στη σημερινή φιλοσοφία φορέα επικουρικής ασφάλισης και στη σύγχρονη κοινωνική της αντίληψη, όπως έχει παγιωθεί και νομοθετηθεί για το συνολικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης του δημοσίου.», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Μπεγλίτης; Είναι απολύτως σαφές, πως σημαίνει κατάργηση (λουκέτο) των Μετοχικών Ταμείων και δημιουργία ενός νέου φορέα επικουρικής ασφάλισης των στρατιωτικών. Ενός φορέα, που από τη στιγμή που είναι ενταγμένος στο συνολικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης του δημοσίου, δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζει τα μοναδικά εργασιακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά που έχει επιβάλει η Πολιτεία στο στρατιωτικό. Γιατί, αν ο υπουργός έχει πρόθεση να αναγνωρίσει αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, δεν έχει λόγο να κάνει ανατροπές σε αυτή την κατεύθυνση!
Επιπρόσθετα, ποιες είναι οι σύγχρονες ασφαλιστικές αντιλήψεις, οι οποίες παρουσιάζονται ως ασφαλιστικός παράδεισος και ως πανάκεια, στα πλαίσια της προσπάθειας εξυγίανσης, ανάκαμψης και βελτίωσης της βιωσιμότητας των Μετοχικών Ταμείων; Εξ όσων γνωρίζουμε, αυτές οι «σύγχρονες ασφαλιστικές αντιλήψεις» αφορούν στο περιβόητο ανταποδοτικό – κεφαλαιοποιητικό σύστημα, το οποίο δεν είναι τίποτα παραπάνω από την γενική αρχή «όσα βάζεις, τόσα παίρνεις». Δηλαδή, το νέο Ταμείο επικουρικής ασφάλισης, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα κοινό Ταμιευτήριο, όπου ο επικουρικά ασφαλισμένος, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα παίρνει τον κουμπαρά των κρατήσεων του, συν τις όποιες αποδόσεις κεφαλαίων (θετικές ή αρνητικές) θα έχει πετύχει η όποια ενιαία ΑΕΔΑΚ που θα διαχειρίζεται τα κεφάλαια όλων των ασφαλιστικών Ταμείων του Δημοσίου!
Όσο για την πολυδιαφημιζόμενη «εργοδοτική εισφορά», εξ όσων κατά καιρούς γράφονται και λέγονται, το Δημόσιο φέρεται να οφείλει εργοδοτικές εισφορές ετών σε πολλά Ταμεία κύριας ασφάλισης. Τι είναι αυτό που θα διασφαλίσει ότι στο μέλλον, αυτό το Δημόσιο, θα αποδίδει τις όποιες εργοδοτικές εισφορές στα Ταμεία επικουρικής ασφάλισης, εν μέσω μάλιστα της μέγγενης του μνημονίου, που έχει βάλει στο στόχαστρο της κατάργησης τα επικουρικά ασφαλιστικά Ταμεία!
Άρα, όλος αυτός ο «οίστρος», περί δήθεν ορθολογικοποίησης των παροχών των δήθεν προνομιούχων, έναντι του υπόλοιπου ελληνικού Λαού, στρατιωτικών, της δήθεν προσαρμογής του αναχρονιστικού συστήματος χρηματοδότησης στις σύγχρονες ασφαλιστικές αντιλήψεις και του δήθεν μεγάλου ενδιαφέροντος για την βιωσιμότητα των Μετοχικών Ταμείων, μόνο ως οργανωμένο σχέδιο παραπλάνησης μπορεί να εξηγηθεί. Ένα σχέδιο, που φαίνεται να έχει, σε πρώτη φάση, τους παρακάτω στόχους:
Λουκέτο στα Μετοχικά Ταμεία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Υφαρπαγή της περιουσίας τους και ανάθεση της διαχείρισής της στην Κτηματική εταιρεία του Δημοσίου, προς περαιτέρω… αξιοποίηση, στα πλαίσια των μνημονιακών επιταγών. Υφαρπαγή των εναπομεινάντων μικρών αποθεματικών τους και ανάθεση της διαχείρισής τους σε κάποια μορφή ενιαίας ΑΕΔΑΚ, με ότι αυτό σημαίνει.
Πλήρη απομάκρυνση και αποξένωση των στρατιωτικών από τη διαχείριση της περιουσίας τους Δημιουργία μεγάλου κενού στις προνοιακές παροχές των εν ενεργεία στρατιωτικών
Επιπρόσθετες μεγάλες μειώσεις των εισοδημάτων των αποστράτων.
Παράλληλα, οι παραπάνω δρομολογήσεις, στο πλαίσιο του διαφαινόμενου ενιαίου σχήματος επικουρικών Ταμείων του δημόσιου τομέα, υπό το Υπουργείο Εργασίας, δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά και για το μέλλον των Ταμείων αρωγής και επικουρικής ασφάλισης των συναδέλφων αστυνομικών και λιμενικών, ή για το συνολικό επικουρικό ασφαλιστικό τους μέλλον,.
Αναφορικά με το όψιμο ενδιαφέρον του κ. Μπεγλίτη για το 417 ΝΙΜΤΣ, είναι εμφανής η προσπάθεια του για τον σφετερισμό της ιδιοκτησίας των στρατιωτικών, από το Δημόσιο.
Συγκεκριμένα, οι στρατιωτικοί έχουν θεμελιώσει ουσιαστικά εμπράγματα δικαιώματα επί του 417 ΝΙΜΤΣ και λόγω της υπαγωγής του στο ΜΤΣ και λόγω του γεγονότος ότι επί δεκαετίες καταβάλλουν επιπρόσθετες σεβαστές μηνιαίες εισφορές υπέρ αυτού, σε όλη τη διάρκεια του εργασιακού και συνταξιοδοτικού τους βίου (κάτι που δεν συμβαίνει σε οποιαδήποτε άλλη κατηγορία εργαζομένων). Παρά τούτο, το Δημόσιο το αντιμετώπιζε ως «Δημόσιο Νοσοκομείο» ως προς τις υποχρεώσεις, αλλά ως «μη Δημόσιο Νοσοκομείο» ως προς τα δικαιώματα.
Απόρροια της παραπάνω αντιμετώπισης είναι το οικονομικό «άνοιγμα» του 417 ΝΙΜΤΣ, που μεταφράζεται σε οφειλές προς τους προμηθευτές του Νοσοκομείου, να ανέρχεται, κατά συγκλίνουσες πληροφορίες, σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Ένα μέρος από αυτό είναι ληξιπρόθεσμο και απαιτητό από τα ασφαλιστικά Ταμεία, τα οποία φέρονται να μην έχουν εξοφλήσει υποχρεώσεις τους, πέραν της διετίας. Το υπόλοιπο, αφορά σε καθαρό έλλειμμα που προέρχεται από τη διαφορά του πραγματικού κόστους νοσηλείας των ιδιωτών νοσηλευομένων, σε σχέση με το αναγνωριζόμενο από τα ασφαλιστικά Ταμεία και το κόστος νοσηλείας των ανασφάλιστων νοσηλευθέντων, το οποίο δεν αναγνωρίζει το Δημόσιο. Δηλαδή, ενώ το Δημόσιο το υποχρέωνε να δέχεται ασθενείς άλλων Ταμείων και ανασφάλιστους και να τιμολογεί με υποκοστολογημένες τιμές, δεν του απέδιδε τη διαφορά, είτε ως επιχορήγηση, είτε ως κάλυψη των χρεών του, όπως κάνει με τα δημόσια νοσοκομεία. Τόσα χρόνια αυτή τη διαφορά την πλήρωναν οι «προνομιούχοι» στρατιωτικοί!
Τώρα, με την επίμαχη τροπολογία, το Δημόσιο καλύπτοντας το κόστος του Προσωπικού, εν μέρει από το ΥΕΘΑ και εν μέρει από το ΥΥ&ΚΑ, θέλει να ισχυροποιήσει την ιδιοκτησιακή του σχέση και να το μεταλλάξει, σε πρώτη φάση, σε καθαρά δημόσιο Νοσοκομείο, δήθεν ανοιχτό σε όλο το Λαό.
Όσο για τη δήλωση του κ. αναπληρωτή υπουργού, ότι με αυτόν τον τρόπο θα μετατραπεί το 417 ΝΙΜΤΣ σε ένα εύρωστο οικονομικά νοσηλευτικό ίδρυμα, χωρίς καμία επιβάρυνση των δικαιούχων νοσηλείας:
Ας μας δείξει ο κ. Μπεγλίτης έστω ένα εύρωστο οικονομικά δημόσιο νοσοκομείο. Ποιους δικαιούχους νοσηλείας εννοεί ότι δεν θα επιβαρυνθούν; Γιατί οι στρατιωτικοί δικαιούχοι συνεχίζουν να καταβάλλουν κρατήσεις, χωρίς σαφώς καθορισμένο ανταποδοτικό όφελος, αφού ακόμη και σήμερα, μπορεί ο οποιοσδήποτε να νοσηλευθεί στο 417 ΝΙΜΤΣ.
Ταυτόχρονα, ουδείς αντιλαμβάνεται την επιλεκτική σκοπιμότητα της τροπολογίας για διακοπή των κρατήσεων υπέρ ΝΙΜΤΣ των εν ενεργεία στρατιωτικών της Πολεμικής Αεροπορίας και μεταφοράς αυτών υπέρ του ΜΤΑ. Μήπως και αυτό εντάσσεται στη συνολική πολιτική του διαίρει και βασίλευε και μέσα στις τάξεις των στρατιωτικών των τριών Κλάδων των Ε.Δ.;
Αν όντως ο κ. αναπληρωτής ήθελε να κάνει το 417 ΝΙΜΤΣ ένα εύρωστο οικονομικά νοσοκομείο, υπέρ των πραγματικών ιδιοκτητών – δικαιούχων του, αλλά και υπέρ του ελληνικού λαού δεν είχε παρά να κάνει τρία απλά πράγματα χωρίς να επιβαρύνει περαιτέρω τον κρατικό προϋπολογισμό:
*Να φροντίσει για την άμεση εξόφληση των χρεών τόσο των ασφαλιστικών ταμείων ,όσο και του δημοσίου έναντι των υποκοστολογήσεων και της νοσηλείας ανασφαλίστων τις οποίες επέβαλε.
*Να ρυθμίσει το θέμα των δικαιούχων νοσηλείας ώστε να εξασφαλίσει κατά προτεραιότητα πλήρη και δωρεάν περίθαλψη για τους ιδιοκτήτες στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους.
*Να καθορίσει τιμολόγιο παροχής ιατρικών πράξεων-υπηρεσιών στο πραγματικό τους κόστος για τους ανασφάλιστους και να αναγνωρίσουν τα ασφαλιστικά ταμεία αυτό το τιμολόγιο για τους λοιπούς ασφαλισμένους.
Οι στρατιωτικοί δεν επιθυμούν και δεν επιδιώκουν καμία ιδιαίτερη μεταχείριση έναντι των υπολοίπων πολιτών.Απαιτούν όμως την ελάχιστη αναγνώριση των μοναδικών και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του εργασιακού τους βίου,υπέρ της εθνικής κυριαρχίας και του κοινωνικού συνόλου της χώρας μας. Απαιτούν αξιοπρέπεια!»
