Ο «Σουλτάνος» Ερντογάν στο πλαίσιο του οράματος του για την Τουρκία μέχρι το 2023, έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια παραγωγής εγχώριων οπλικών συστημάτων. Σκοπός του είναι η ανεξαρτητοποίηση της Τουρκίας στον τομέα της άμυνας, η ενίσχυση της οικονομίας και του στρατού.
Η Τουρκία διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία και χρησιμοποιεί όπλα που παράγει η ίδια. Η τεχνολογική πρόοδος στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, την βοηθά να καταστεί ένας σημαντικός εξαγωγέας όπλικών συστημάτων στην περιοχή.
Την τελευταία δεκαετία η Τουρκία έχει επενδύσει σημαντικά στην ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας. Η Τουρκία έχει καταφέρει να καταστεί ένας από τους αναπτυσσόμενους εξαγωγείς στρατιωτικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων και βαρέων όπλων.
Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διεξήγαγαν την επιχείρηση «Ασπίδα Ευφράτη» από τον Αύγουστο του 2016 έως τον Μάρτιο του 2017 στη βόρεια Συρία και τώρα βρίσκονται στο μέσο της επιχείρησης «Κλάδος Ελιάς» στη βορειοδυτική Συρία στην περιοχή του Αφρίν εναντίον του YPG, των Κούρδων στη Συρία.
Οι τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία χρησιμοποιούν ένα ευρύ φάσμα εσωτερικά παραγόμενων drones, αρμάτων μάχης, πυραύλων και συστημάτων ραντάρ. Η επιτυχία των διασυνοριακών επιχειρήσεων δείχνει την πρόοδο της Τουρκίας στον τομέα της στρατιωτικής βιομηχανίας.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στις 21 Φεβρουαρίου, δήλωσε: «Σε πολλούς τομείς της αμυντικής βιομηχανίας, έχουμε τώρα εθνικές τεχνολογίες. Καθώς εξαλείφουμε με επιτυχία πολλές εσωτερικές και εξωτερικές απειλές μέσω της εγχώριας και εθνικής παραγωγής. Αν χρειαζόμασταν την υποστήριξη κάποιου άλλου στο Αφρίν, δεν θα είμαστε σε αυτό το σημείο, τώρα. » «Ωστόσο, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να κατασκευάσουμε μη επανδρωμένα άρματα μάχης, και θα το κάνουμε αυτό», πρόσθεσε.
Το «Όραμα για το 2023» για την επέτειο των 100 χρόνων της Δημοκρατίας της Τουρκίας, που ανακοινώθηκε από τον Ερντογάν, περιλαμβάνει μια σειρά στόχων που περιλαμβάνει την κατάταξη της Τουρκίας στις 10 πρώτες οικονομίες του κόσμου και την εξέλιξη της Τουρκίας σε ένα αυτάρκες κράτος στον τομέα της άμυνας.
Υπάρχουν πολλές ιδιωτικές εταιρείες και δημόσιες επιχειρήσεις που εργάζονται για την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας, όπως η ASELSAN, η Turkish Aerospace Industries, η Havelsan, η Roketsan, η TUBITAK, η Baykar, η Tusas και η FNSS Defense Systems.
Τα κίνητρα της Τουρκίας
Οι προσπάθειες της Τουρκίας για την προώθηση των εγχώριων όπλων της εδράζονται σε τρεις βασικούς λόγους: την τόνωση της οικονομίας, τη συντήρηση του στρατού της και της αυτάρκειας στον εξοπλιστικό τομέα μέχρι το 2023.
Η Τουρκία είχε δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια για να δημιουργήσει και να αυξήσει τον στρατό της εισάγοντας όπλα, κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, για πολλά χρόνια.
Με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚ) να αναλαμβάνει την εξουσία το 2002, οι στρατιωτικές δαπάνες της Τουρκίας μειώθηκαν σταθερά για λίγο. Από το 2005, όμως, το πρόγραμμα της κυβέρνησης για επενδύσεις σε εγχώρια έργα όπλων αύξησε ελαφρώς τις δαπάνες της χώρας.
Η εξαγωγή εγχωρίων όπλων οδήγησε στην επιτάχυνση της ανάπτυξης της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας στην παγκόσμια αγορά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Διεθνούς Ειρήνης της Στοκχόλμης (SIPRI), η Τουρκία αύξησε σημαντικά την εξαγωγή όπλων κατά 145% την περίοδο 2013-2017, η οποία ήταν και η υψηλότερη ποσοστιαία αύξηση στον κόσμο.
Η εγχώρια παραγωγή μειώνει την εξάρτιση από τις χώρες που εισήγαγε όπλα η Τουρκία όπλα κατά το παρελθόν, με αποτέλεσμα να ελαχιστοποιείται η επιρροή τους στην Τουρκία σημαντικά. Για παράδειγμα, το Κογκρέσο των ΗΠΑ αρνήθηκε τη μεταφορά ορισμένων πλοίων στην Τουρκία τον Δεκέμβριο του 2014, παρά την προϋπάρχουσα υπογεγραμμένη συμφωνία, λόγω της στάσης της Τουρκίας έναντι του Ισραήλ.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ανακοίνωσε επίσης ότι θα σταματήσει τον εκσυγχρονισμό των γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard που χρησιμοποιεί η Τουρκία τον Ιανουάριο, λόγω της επιχείρησης «Κλάδος Ελιάς» της Τουρκίας. Η Γερμανική Κυβέρνηση καθυστέρησε τις αναβαθμίσεις, αναφέροντας ανησυχίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Επιπλέον, σύμφωνα με την απογραφή των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, τα περισσότερα άρματα μάχης, ελικόπτερα και ορισμένα βαριά όπλα προέρχονται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, αποδεικνύοντας ότι η Τουρκία δεν έχει καταφέρει να εισάγει νέες τεχνολογίες εδώ και πολλά χρόνια.
Τα Τουρκικά Επιθετικά οπλικά συστήματα εγχώριας παραγωγής
Bayraktar TB2
Τα τουρκικά drones Bayraktar TB2 είναι εξοπλισμένα με τα τελευταία έξυπνα συστήματα πυρομαχικών και έχουν χρησιμοποιούνται για αποστολές τακτικής αναγνώρισης και επιτήρησης από το 2014.
T-155 Firtina
Ένα άλλο εγχώριο σχεδιασμένο και κατασκευασμένο όπλο: το T-155 Firtina, που σημαίνει «καταιγίδα», είναι ένα αυτοπροωθούμενο ολμοβόλο που μπορεί να χτυπήσει στόχους σε απόσταση 40 χλμ. Μέσα σε 30 δευτερόλεπτα.
Το T-155 έχει αναπτυχθεί σε πολλές στρατιωτικές βάσεις στις επαρχίες Χατάι και Κίλις, που συνορεύουν με τη Συρία, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Κλάδος Ελιάς».
T-129 ATAK
Τα ελικόπτερα T-129 ATAK, με τους καθοδηγούμενους πυραύλους αέρος-εδάφους CIRIT, χρησιμοποιούνται για να χτυπήσουν πολλούς στόχους που έχουν προηγουμένως επισημανθεί με λέιζερ από δυνάμεις στο έδαφος.
Το T-129 έχει την ικανότητα να μεταφέρει ταυτόχρονα οχτώ αντιαρματικά πυραύλους, 12 καθοδηγούμενους πυραύλους, δύο αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger και πολυβόλο.
Συνολικά 91 ελικόπτερα T-129 ATAK θα παραδοθούν στις τουρκικές δυνάμεις ξηράς και εννέα στο τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών σύμφωνα με το πρόγραμμα των Turkish Aerospace Industries (TAI).
Πύραυλοι μικρού και μεσαίου βεληνεκούς
Ένα άλλο όπλο που έχει αναπτυχθεί στα σύνορα με την Συρία είναι το T-122 Multiple Barrel Rocket Launcher (MRBL), το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέρα ή νύχτα υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Το T-122 MRBL παρέχει αποτελεσματική υποστήριξη σε χερσαίες στρατιωτικές μονάδες.
Πυραυλικά συστήματα αεράμυνας
Οι τουρκικές αρχές εργάζονται εδώ και καιρό τόσο για την αγορά όσο και για την παραγωγή εγχώριων συστημάτων αεράμυνας μεγάλης εμβέλειας.
Οι Υπουργοί Άμυνας της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Τουρκίας υπέγραψαν επιστολή πρόθεσης για τη συνεργασία σε κοινά αμυντικά πρότζεκτς το Νοέμβριο του 2017.
Η Τουρκία επιθυμεί ένα πυραυλικό σύστημα μεγάλης εμβέλειας από την γαλλο-ιταλική κοινοπραξία Eurosam, να μεταφέρει τεχνολογία και να εκπαιδεύσει τούρκους μηχανικούς, ώστε οι Τουρκικές ASELSAN και Roketsan να μπορούν να παράγουν δικά τους όταν η Τουρκία χρειάζεται περισσότερα.
«Η κοινή αναπτυξιακή δραστηριότητα αναμένεται να υποστηρίξει το εγχώριο πρόγραμμα της Τουρκίας στον τομέα του αέρα και των πυραύλων, την δημιουργία προοπτικών εξαγωγών και τη μακροπρόθεσμη συνεργασία της Τουρκίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας», δήλωσε ο Eurosam τον Ιανουάριο.
Αγορά S-400 από τη Ρωσία
Το S-400 είναι το πιο εξελιγμένο αντιπυραυλικό σύστημα μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας, ικανό να μεταφέρει τρία είδη πυραύλων που μπορούν να καταστρέψουν στόχους, συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων και Κρουζ.
Στις αρχές Απριλίου, η Μόσχα και η Άγκυρα συμφώνησαν για την ταχύτερη παράδοση των συστημάτων S-400, κατά την διάρκεια επίσκεψης του Ρώσου Πρόεδρου Πούτιν στην Άγκυρα.
Η Ρωσία ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε την παραγωγή του συστήματος πυραυλικής άμυνας S-400 για την Τουρκία στα τέλη Απριλίου.
Η αγορά ρωσικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία έχει ενοχλήσει τις ΗΠΑ.
Ο Αμερικανός Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Ντάνφορντ, δήλωσε ότι «η αγορά ρωσικών S-400 από την Τουρκία είναι ανησυχητικός».
Η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει το S-400 συμβατό με τα συστήματα του ΝΑΤΟ, δημιουργώντας ένα πρόγραμμα διασύνδεσης μέσω της κωδικοποίησης IFF (πρόγραμμα αναγνώρισης φίλων και εχθρών) που θα δημιουργηθεί από την ASELAN.
Το 2006, η Τουρκία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει συμφωνία με αμερικανικές εταιρείες για την παραγωγή από κοινού επιθετικών ελικοπτέρων. Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να δώσουν στην Τουρκία τους κώδικες. Η αγορά αυτή θα επέτρεπε στην Τουρκία να αποκτήσει «τεχνογνωσία» και να επιτρέψει τη μεταφορά τεχνολογίας.
Γίνετε εξαγωγέας όπλων
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από το SIPRI, η Τουρκία έχει αυξήσει τις εξαγωγές όπλων από 72 το 2010 σε 244 το 2017.
Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Αζερμπαϊτζάν, η Μαλαισία, το Πακιστάν, το Κατάρ και το Τουρκμενιστάν είναι σημαντικοί αγοραστές τουρκικών όπλων, πυροβολικού, πυραύλων, πλοίων, αεροσκαφών και τεθωρακισμένων οχημάτων.
Πηγή TRT.