Η Τουρκία μετατρέπεται σιγά σιγά στο Ιράκ της δεκαετίας του 90: Αδύναμη οικονομία και αυταρχικοί ηγέτες που δεν θα μπορούν να δικαιολογήσουν την κρατική κακοδιαχείριση παρά μόνο με πόλεμο.
Ο Ερντογάν, όπως και ο Σαντάμ, βλέπει την οικονομία του να καταρρέει και αναγνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος πολιτικής επιβίωσης είναι η δημιουργία έντασης. Η δημιουργία εχθρών που απειλούν το, ταλαιπωρημένο, κράτος.
Στα τέλη του περασμένου μήνα, ο Μάικ Πομπέο έγινε ο πρώτος Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών που επισκέφτηκε δύο φορές την Ελλάδα. Αν και αρχικά έκανε λόγο για αποκλιμάκωση και από τις δύο πλευρές, η πραγματικότητα είναι ότι μόνο μία πλευρά είναι υπεύθυνη για την αναταραχή στην Αν. Μεσόγειο: Τους τελευταίους μήνες, η Τουρκία δεν έχει καταπατήσει μόνο την διεθνώς αναγνωρισμένη αποκλειστική οικονομική ζώνη της Κύπρου και τα ελληνικά χωρικά ύδατα αλλά, τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με πληροφορίες, και την ΑΟΖ του Ισραήλ.
Ενώ διάφοροι αναλυτές ενδέχεται να βλέπουν την υποχώρηση του Ρετζέπ Ερντογάν ως «ήττα» μπροστά στη διπλωματική πίεση και τις στρατιωτικές κινητοποιήσεις, η αλήθεια απέχει. Ο Τούρκος ηγέτης φαντάζει αποφασισμένος να επιτεθεί για λόγους τόσο ιδεολογικούς όσο και πολιτικούς – πλέον βασίζει τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο στην «ήττα της Ελλάδας»- και θα συνεχίσει να προκαλεί και να κάνει πίσω μέχρι να αποφασίσει το που.
Ένα πιθανό σημείο ανάφλεξης της έντασης θα μπορούσε να είναι η Αμμόχωστος. Νέα δεδομένα στο Κυπριακό, αλλά και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δημιουργούνται τις τελευταίες ημέρες από τις πληροφορίες που υπάρχουν ότι οι Τουρκοκύπριοι, δηλαδή η Τουρκία, δηλαδή ο Ερντογάν, θα προχωρήσουν στον εποικισμό και το άνοιγμα της περίκλειστης από το 1974 πόλη της Αμμοχώστου.
Τα γεγονότα άρχισαν να τρέχουν από τη στιγμή που η τουρκική εφημερίδα Μιλιέτ δημοσίευσε άρθρο στο οποίο αναφέρει ότι το ψευδοκράτος μετά από συνεννόηση με την Αγκυρα, σχεδιάζει το αμέσως προσεχές διάστημα να ανοίξει τη συνοικία Βαρώσια μονομερώς και υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση επιτρέποντας στους Ελληνοκύπριους να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Η κίνηση αυτή γίνεται στην προσπάθεια Ερντογάν και τουρκοκύπριοι να ενισχύσουν τη θέση τους μπροστά στην ανάληψη της από την Κύπρο της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην Κύπρο ή στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία έχει στρατεύματα στη Συρία και το Ιράκ, με παρεμβάσεις στη Λιβύη και, πιο πρόσφατα, στο Αζερμπαϊτζάν. Το νέο modus operandi της είναι ο πόλεμος δια αντιπροσώπων.
Η Τουρκία έγινε ουσιαστικά σαν το Ιράκ στις αρχές του 1990. Ένα κράτος που διεκδικεί τους πόρους των γειτόνων του και βλέπει παντού εχθρούς. Ένα κράτος με ισχυρά lobby, τα οποία σιγά σιγά το εγκαταλείπουν. Υπάρχει χρόνος ο Ερντογάν να αλλάξει τη μοίρα του…
Πηγή: TNI
-350x250.jpg)
