Του Χαράλαμπου Καραγκιοζούδη*
Είναι γνωστό ότι, η Άγκυρα εδώ και καιρό, εκμεταλλευόμενη την κατάσταση στη Συρία, διακηρύττει προς κάθε κατεύθυνση ότι, στη χώρα υπάρχουν περίπου τρία εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία, για τους οποίους η Τουρκία δαπανά πολύ σημαντικά ποσά για τη διαμονή και τη σίτισή τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται σε δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου, διαπιστώνεται ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων προσφύγων ανέρχεται στους 1.385.000, ενώ από τη μελέτη των στοιχείων αυτών, εξάγονται τα παρακάτω συμπεράσματα:
- Οι νομοί που φέρουν το μεγαλύτερο βάρος στο θέμα των προσφύγων, είναι οι πέντε συνορεύοντες νομοί της Τουρκίας με τη Συρία (Κίλις, Χάταϊ, Σανλίουρφα, Γκαζίαντεπ, Μάρντιν), με πρώτο το νόμο Κίλις, στον οποίο η αναλογία του τουρκικού πληθυσμού με τους πρόσφυγες είναι περίπου 1:1.
- Σε δεύτερη σειρά έρχονται οι λοιποί γειτονικοί νομοί, που είναι κοντά στα σύνορα όπως, Μερσίνα, Οσμανιγιέ, Άδανα και Καχραμάνμαρας.
- Σε όλους τους υπόλοιπους νομούς, τα ποσοστά σε σχέση με τον τουρκικό πληθυσμό είναι πολύ μικρά και σχεδόν οι πρόσφυγες «χάνονται».
- Επίσης, τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλά στις τουριστικές περιοχές.
- Όσοι έφυγαν από τους προσωρινούς καταυλισμούς, προτίμησαν να μετακομίσουν σε νομούς όπου υπάρχει βιομηχανική ανάπτυξη, προκειμένου να βρουν εργασία όπως, στην Προύσα, Καισάρεια, Κωνσταντινούπολη κ.λπ.
- Δεν έχουν μετακομίσει ή δεν τους επιτρέπεται, στους νομούς της Μαύρης Θάλασσας και των βορειοανατολικών συνόρων, όπου σημειώνονται σχεδόν μηδενικά ποσοστά, όπως στο Άρτβιν, Καρς, Ίγντιρ, Έρζουρουμ κ.λπ.
Ακολούθως, παρατίθεται πίνακας με πλήρη στοιχεία για τον αριθμό των προσφύγων και το ποσοστό τους επί του συνολικού πληθυσμού (Τούρκοι και Σύριοι) ανά νομό. Προφανώς, τα στοιχεία αυτά, που προέρχονται από τουρκικές πηγές και η αξιοπιστία τους θα πρέπει να αξιολογηθεί ανάλογα, δεν αφορούν σε άλλες κατηγορίες μεταναστών από το Πακιστάν, Αφγανιστάν κ.λπ., αλλά και σε Σύριους πρόσφυγες που δεν έχουν καταγραφεί και περιφέρονται ανά την Τουρκία, μέχρι να περάσουν στην Ελλάδα, προκειμένου να μεταβούν στην Ευρώπη.
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από το Μεσογειακό Κέντρο Στρατηγικής Ανάλυσης και Πληροφοριών (ΜΕ.ΚΕ.Σ.Α.Π.)