Η αμφισβήτηση του δικαιώματος σε επήρεια υφαλοκρηπίδας των ανατολικών τμημάτων της Κρήτης και των ελληνικών νησιών στο νοτιανατολικό Αιγαίο συγκροτούν το βασικό άξονα της παράλογης και έκνομης από πλευράς Διεθνούς Δικαίου τακτικής που ακολουθεί η Τουρκία.
Αυτό αποκαλύπτει τόσο η σημερινή δημοσιοποίηση της συμφωνίας της Τουρκίας με την Λιβύη όσο και η τελευταία επιστολή της στον ΟΗΕ, στις 13 Νοεμβρίου, με την οποία ουσιαστικά η Άγκυρα υποστηρίζει ότι το δικαίωμα της υφαλοκρηπίδας της Ρόδου, της Κάσου και της Καρπάθου καταπατά την υφαλοκρηπίδα που αντιστοιχεί στην προβολή των τουρκικών ακτών.
Οι προκλητικοί τουρκικοί ισχυρισμοί αποτυπώνονται στον χάρτη που συνοδεύει τη συμφωνία της Άγκυρας με την κυβέρνηση της Τρίπολης σύμφωνα με τον οποίο τα όρια της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στη Μεσόγειο μεταξύ της Κυβέρνησης της Τουρκίας και της Κυβέρνησης Εθνικής Συμμαχίας-Κράτους της Λιβύης ξεκινούν στο «Σημείο Α» (34ο 16’ 13.720’’ν – 026ο 19’ 11.640’’Ε) και τελειώνουν στο Σημείο Β (34ο 09’ 07.0’’Ν – 026ο 39’ 06.3’’Ε). 
Όπως προκύπτει από τις τουρκικές συντεταγμένες, πρόκειται για ένα θαλάσσιο τμήμα που δεν υπερβαίνει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διπλωματών, τα 19 ν.μ. και το οποίο τίθεται ως όριο της υφαλοκρηπίδας που αντιστοιχεί στην προβολή των τουρκικών ακτών έναντι των ακτών της Λιβύης.
Όπως εξηγούν καθηγητές του Διεθνούς Δικαίου, μιλώντας στο OnAlert, οι τουρκικές συντεταγμένες αμφισβητούν ή εκμηδενίζουν την επήρεια υφαλοκρηπίδας του ανατολικού τμήματος της Κρήτης, της Ρόδου, της Καρπάθου και του νοτιανατολικού τμήματος της Κάσου.
Η αντίληψη της Άγκυρας για τον τρόπο καθορισμού των θαλασσίων ζωνών εκφράζεται επί του πρακτέου στη συμφωνία με τη Λιβύη και διεθνοποιείται με τη ρηματική διακοίνωση που υπέβαλε ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Άγκυρας στον ΟΗΕ, τον περασμένο Νοέμβριο και η οποία συνοδευόταν με την κατάθεση των τουρκικών συντεταγμένων οι οποίες ανταπαντούσαν στις συντεταγμένες που είχε καταθέσει η Κυπριακή Δημοκρατία στα Ηνωμένα Έθνη μετά την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ από το γεωτρύπανο Φατίχ.
Όπως σημειώνουν διπλωματικοί κύκλοι είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία με επίσημο και σαφή τρόπο δηλώνει ότι επιθυμεί να οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. «Το γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν σπεύδει να θέσει σε ισχύ και στη συνέχεια να επικυρώσει τη συμφωνία με τη Λιβύη δείχνει την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ενεργειακού χάρτη της περιοχής και το επιδιώκει αμφισβητώντας τα όρια της υφαλοκρηπίδας των νησιών του Αιγαίου με μέτωπο στη νοτιανατολική Μεσόγειο», λένε χαρακτηριστικά.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί, ότι όπως τονίζουν διπλωματικές πηγές οι συντεταγμένες που κατατέθηκαν από τη Τουρκία στο πλαίσιο της συμφωνίας με τη Λιβύη διαφέρουν από εκείνες που έδειχναν οι χάρτες του Χουλουσί Ακάρ. Αμφισβητούν σε μικρότερο βαθμό την υφαλοκρηπίδα των νησιών του νοτιανατολικού Αιγαίου και της Κρήτης, αφού η αμφισβήτηση περιορίζεται στα ανατολικά τμήματα των νησιών, ενώ οι χάρτες του Ακάρ, οι οποίοι δεν έγιναν δεκτοί από το τουρκικό ΥΠΕΞ, εκμηδένιζαν την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών και ιδίως της Κρήτης και στο νότιο μέρος.
Ρεπορτάζ: Κώστας Αλατζάς