Πως ο Ερντογάν κατάφερε να «κόψει τα φτερά» της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας

Ο Ερντογάν «έπαιξε» τα πολιτικά του παιχνίδια στις πλάτες του στρατού με αποτέλεσμα την τουρκική πολεμική αεροπορία να «αιμορραγεί»

Οι πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών δεν είναι φθηνοί. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εκτιμά ότι η εκπαίδευση ενός νέου πιλότου ώστε να πετάξει ένα αεροπλάνο, όπως το F-35, κοστίζει 11 εκατ. δολάρια. Και σε αυτό δεν υπολογίζεται η ανεκτίμητη εμπειρία ενός βετεράνου πιλότου που μετράει πολλές ώρες πτήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ είναι διατεθειμένη να προσφέρει μισό εκατομμύρια δολάρια μπόνους για τη διατήρηση πεπειραμένων πιλότων μαχητικών.

Έτσι, ένα κράτος που ρίχνει τους πιλότους του στη φυλακή δεν σπαταλάει απλά χρήματα, αλλά και έναν εξαιρετικά πολύτιμο πόρο. Ωστόσο, στο όνομα της πολιτικής, η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει κάνει τέτοιες εκκαθαρίσεις στην αεροπορία ώστε μετά βίας να μπορεί να αξιοποιήσει τα F-16 της.

Το πρόβλημα ξεκίνησε στις 15 Ιουλίου 2016, όταν μέλη του στρατού «φέρονται» να αποπειράθηκαν να ανατρέψουν πραξικοπηματικά την ισλαμική κυβέρνηση του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Υπάρχει λόγος που χρησιμοποιείται η λέξη «φέρεται». Παρά το γεγονός ότι οι αξιωματικοί ήταν υπέρμαχοι της ανατροπής των κυβερνήσεων (τέσσερα επιτυχημένα πραξικοπήματα πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1960 και 1997), η απόπειρα του 2016 ήταν γελοία.

Οι στρατιώτες επιχείρησαν να απομονώσουν την Κωνσταντινούπολη, δημιουργώντας οδοφράγματα στη Γέφυρα του Βοσπόρου – μπλοκάροντας απλώς τις λωρίδες προς τη μία κατεύθυνση. Το βίντεο παρακάτω έδειξε στρατιώτες με Leopard να παραδίδονται σε αστυνομικούς και αμάχους. Καθώς ο Ερντογάν πετούσε πίσω στην Κωνσταντινούπολη από διακοπές, δύο μαχητικά F-16 είχαν ορατότητα με το προεδρικό αεροσκάφος αλλά απέτυχαν να το καταρρίψουν.

Και ο θαυμαστός τουρκικός στρατός υποτίθεται ότι ήταν το νότιο προπύργιο του ΝΑΤΟ εναντίον της ΕΣΣΔ κατά τον Ψυχρό Πόλεμο; Αν ναι, είναι περίεργο το γεγονός ότι το Κρεμλίνο δεν κατέλαβε ποτέ τον Βόσπορο.

Όλα αυτά δίνουν τροφή στου σκεπτικιστές να αναρωτιούνται εάν το πραξικόπημα ήταν στην πραγματικότητα μια στημένη επιχείρηση από την τουρκική κυβέρνηση, με στόχο να παράσχει (ή να προκαλέσει) μια δικαιολογία για να παύσει τους Τούρκους στρατηγούς που υποστηρίζουν το κοσμικό κράτος και τους κρυμμένους οπαδούς του εξόριστου κληρικού Φετουλάχ Γκιουλέν. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το πραξικόπημα ξεφούσκωσε σε λιγότερο από μία ώρα, και τότε η κυβέρνηση Ερντογάν πήρε την εκδίκηση της.

Πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι και αξιωματικοί διώχτηκα. Περισσότεροι από 300 πιλότοι F-16 παύθηκαν. Αυτό αποδυνάμωσε τον στρατό ως πολιτική απειλή και ενίσχυσε την ολοένα και πιο αυταρχική κυριαρχία του Ερντογάν και του νεο-οθωμανικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το οποίο έχει φυλακίσει πολλούς δημοσιογράφους. Ωστόσο, άφησε ένα ανοιχτό ερώτημα: ποιος θα μείνει για να πετάξει τα αεριωθούμενα της Τουρκίας;

Η τουρκική κυβέρνηση αναζητεί λύσεις στο εξωτερικό για να καλύψει το κενό. Ωστόσο, η Ουάσινγκτον έχει απορρίψει το αίτημα για την αποστολή εκπαιδευτών πτήσης, παρόλο που οι πιλότοι της Τουρκίας λαμβάνουν βασική εκπαίδευση στις ΗΠΑ. Η Τουρκία έχει επίσης ζητήσει βοήθεια από το Πακιστάν -το οποίο διαθέτει επίσης F-16- αν και η εκπαίδευση πιλότων θα μπορούσε να παραβιάσει τους κανόνες εξαγωγής όπλων των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με έκθεση του Atlantic Council, σε μια απόπειρα απελπισίας, «η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα που απειλεί τους 330 πρώην πιλότους με την ανάκληση της άδειας τους να πετάνε πολιτικά αεροπλάνα, εκτός εάν επιστρέψουν στο καθήκον της Πολεμικής Αεροπορίας για τέσσερα χρόνια».

Σύμφωνα με πληροφορίες από: The National Interest