Ο νεο-οθωμανισμός του Ερντογάν συνδέεται με τους μισθοφόρους του στη Λιβύη

Η άρνηση της Τουρκίας να αποσύρει τους ξένους μισθοφόρους της από τη Λιβύη είναι αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Άγκυρας που αποτελεί προϊόν του λεγόμενου «νεο-οθωμανισμού» του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, λέει χαρακτηριστικά η ειδικός σε θέματα της Λιβύης, Aya Burweila.

Σε δηλώσεις που έκανε στην τουρκική εφημερίδα Ahval, η αναλύτρια εξηγεί ότι παρά τις όποιες προσπάθειες και πιέσεις τρίτων κρατών για την άμεση απόσυρση και αποχώρηση των ξένων μαχητών, η Τουρκία παραμένει πιστή στην στάση της, η οποία εκπορεύεται από το «νεο-οθωμανικό δόγμα» που διέπει την πολιτική που ασκεί ο Πρόεδρος Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στην εξωτερική πολιτική και διπλωματία.

Η επιρροή της Τουρκίας και οι Λίβυοι

Ειδικότερα, η Τουρκία εξακολουθεί να δικαιολογεί τη στρατιωτική της ύπαρξη στη Λιβύη ως νόμιμη και απέρριψε το ενδεχόμενο απόσυρσης της από τη χώρα, μια απόφαση της Άγκυρας που όμως ο λαός της Λιβύης δεν θα δεχτεί, εκτιμάει η Aya Burweila.

Στο πλαίσιο αυτό, φέρνει ως παράδειγμα την πρόσφατη υπόθεση της Υπουργού Εξωτερικών Μανγκούς, η οποία «άδειασε» τον Τούρκο ομόλογό της Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατά την διάρκεια πρόσφατης κοινής συνέντευξης Τύπου για την παρουσία μισθοφόρων στη Λιβύη.

Η στάση της απέναντι στον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών είχε ως αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν ένοπλες ισλαμιστικές οργανώσεις, φίλιες προς την Τουρκία, οι οποίες στη συνέχεια προκάλεσαν μικρής έκτασης επεισόδια, κάνοντας ωστόσο αισθητή την αντίθεσή τους με όσα επιθυμεί η Λίβυα Υπουργός Εξωτερικών.

Οι Σύριοι μισθοφόροι και ο «παράγοντας» Αίγυπτος

Σύμφωνα με την αναλύτρια Aya Burweila,  η Τουρκία ανέπτυξε περίπου 50.000 Σύριους μισθοφόρους στη Λιβύη, σημειώνοντας παράλληλα ότι τα ισλαμιστικά στρατεύματα δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τη βοήθεια των συριακών μισθοφόρων.

Μια άλλη χώρα που ασχολείται με την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη είναι η Αίγυπτος. Νωρίτερα τον Μάιο, η Τουρκία και η Αίγυπτος πραγματοποίησαν διευρευνητικές επαφές, με τις δύο πλευρές να κάνουν λόγο για «ειλικρινείς και εις βάθος συνομιλίες», ωστόσο είναι εμφανές ότι το ζήτημα της Λιβύας αποτελεί τεράστιο εμπόδιο στις διπλωματικές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ των  δύο χωρών.

Καταληκτικά, η αναλύτρια τονίζει ότι: «Κάποιοι ισχυρίστηκαν ακόμη και ότι οι Τούρκοι κατέστρεψαν τη χώρα. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση η πλειοψηφία του λαού στη Λιβύη να αποδεχθεί την κατοχή από ξένα στρατεύματα που υποστηρίζονται από την Τουρκία».

Πηγή: Ahval / Φωτογραφίες αρχείου Reuters