Επίθεση στο Ισραήλ – για το αιματηρό στο Mavi Marmara και την πολιτική του κατά της Παλαιστίνης – έκανε ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν από την Άγκυρα κατά την τελετή στην οποία το Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα στον κλάδο της Ανθρωπολογίας και της Κοινωνιολογίας.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός επεσήμανε ότι οι σχέσεις του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ με την Τουρκία είναι ιδιαίτερες, αναφέροντας ότι τα πτυχία που δεν αναγνωρίζονται από το Ισραήλ, τα αναγνωρίζει η χώρα του.
Η ομιλία του κ. Eρντογάν κατά την τελετή αρχικά εστιάστηκε στις πρόσφατες επιθέσεις κατά του Ισλάμ.Ο Τούρκος πρωθυπουργός δήλωσε -‘οπως μεταδόθηκε από την τουρκική τηλεόραση- ότι οι προσπάθειες των εξωισλαμικών δυνάμεων που εκδηλώνονται ως ισλαμοφοβία και οι χυδαίες ταινίες και τα σκίτσα που φτιάχνουν, είναι πράγματα απαράδεκτα συνιστώντας στους μουσουλμάνους να κάνουν υπομονή.
Σε σχέση με τις πρακτικές του Ισραήλ στην Παλαιστίνη είπε:«Γνωρίζουμε πολύ καλά το πώς φέρεται το Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Για το Ισραήλ η Παλαιστίνη είναι μια υπαίθρια φυλακή».
Ο κ.Τ.Ερντογάν , επανέλαβε και τους 3 όρους που θέτει η χώρα του για τη βελτίωση των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ που επιδεινώθηκαν με την έπίθεση ισραηλινών κομάντος στο πλοίο Mavi Marmara.
Συγκεκριμένα είπε με έμφαση ότι δεν εμπιστεύεται τις δηλώσεις του Ισραήλ,λέγοντας:«Είπαμε τρία πράγματα στον αρχηγό της κυβέρνησής τους. Θα μας ζητήσετε συγνώμη. Θα καταβάλετε αποζημίωση στις οικογένειες. Θα άρετε τον αποκλεισμό στην Παλαιστίνη. Γιατί εμείς δεν θέλουμε να βλέπουμε την Παλαιστίνη σαν υπαίθρια φυλακή, Εάν δίνετε αξία στον άνθρωπο δηλαδή εάν πιστεύετε στην Πεντάτευχο, κάντε αυτό που απαιτεί. Η τωρινή ισραηλινή κυβέρνηση δεν έχει καμία σχέση με την Πεντάτευχο».
Να σημειώσουμε εδώ – σύμφωνα με την Βικιπαίδεια-ότι τόσο ο ελληνικός όρος »Πεντάτευχος» όσο και ο εβραϊκός όρος Τορά (תּוֹרָה), που σημαίνει «Νόμος», αναφέρονται στα πέντε πρώτα βιβλία της Εβραϊκής Βίβλου ή αλλιώς Τανάκ και της χριστιανικής Παλαιάς Διαθήκης που περιέχεται στην Αγία Γραφή. Για πρακτικούς λόγους το έργο χωρίστηκε, πιθανότατα κατά τον 4ο αιώνα π.Χ., σε πέντε σχεδόν ισομεγέθη βιβλία και έτσι προέκυψε η «Πεντάτευχος».
Από την αρχαιότητα ήταν αποδεκτό ότι συγγραφέας των πέντε βιβλίων υπήρξε ο Μωυσής, αν και ειδικά η Γένεση φαίνεται να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό συρραφή του υλικού που είχε ο Μωυσής στη διάθεσή του από τους προγόνους του. Τα αυτόγραφα κείμενα του Μωυσή, που ανάγονται στον καιρό της εξόδου των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, φαίνεται να διατηρήθηκαν τουλάχιστον μέχρι την εποχή του βασιλιά Ιωσία στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ..Όταν πραγματοποιήθηκε η μετάφραση των Ο’ (εβδομήκοντα), τα πέντε βιβλία του Νόμου ονομάστηκαν με βάση το περιεχόμενο τους ως εξής:
▪ Γένεσις (εξιστορεί τα γεγονότα από τη γένεση του κόσμου)
▪ Έξοδος (εξιστορεί τα γεγονότα της εξόδου από την Αίγυπτο)
▪ Λευιτικόν (περιέχει τη νομοθεσία των ιερέων της φυλής Λευί)
▪ Αριθμοί (ονομασία που προέκυψε από την απαρίθμηση των Ισραηλιτών που βλέπουμε στα κεφάλαια 1—4)
▪ Δευτερονόμιον («δεύτερος νόμος» ο οποίος δόθηκε στον Μωυσή λίγο πριν το θάνατο του).