Γενεές 14 «περνά» τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το Politico, καθώς σε δημοσίευμα με τίτλο: «Ο Ερντογάν σχεδιάζει πολέμους και καταστολή για να σώσει το τομάρι του», κατηγορεί τον πρόεδρο της Τουρκίας πως θέλει να αρπάξει την εξουσία με κάθε τρόπο. «Ο Τούρκος ηγέτης χρησιμοποιεί κάθε κόλπο από το βιβλίο του απόλυτου μονάρχη για να αρπάξει την επανεκλογή» γράφει για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το Politico.
«Έχοντας καταστρέψει την τουρκική οικονομία και εξαθλιώνοντας τη μεσαία τάξη, την οποία ο ίδιος είχε πλουτίσει, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σέρνει τώρα τη χώρα του σε έναν αχρείαστο πόλεμο και χειραγωγεί τα δικαστήρια κατά των αντιπάλων του» γράφει το Politico. Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι οι επικείμενες προεδρικές εκλογές στην Τουρκία, που πρόκειται να διεξαχθούν στις 23 Ιουνίου, είναι αναμφισβήτητα η πιο σημαντική, αν και σε καμία περίπτωση η δικαιότερη, ψηφοφορία στον κόσμο φέτος.
Το άρθρο του Politico τονίζει ότι για πρώτη φορά από τότε που το συντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία το 2002, υπάρχει μια σοβαρή προοπτική για πολιτική αλλαγή στην Τουρκία. Ο πληθωρισμός είναι πάνω από 80 τοις εκατό ετησίως, η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί κατακόρυφα έναντι του δολαρίου και η δημοτικότητα της κυβέρνησης έχει «βυθιστεί» καθώς οι οικονομικές δυσκολίες έχουν αυξηθεί.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Ερντογάν, ο οποίος κυβέρνησε με ολοένα και πιο αυταρχικό τρόπο μετά την τροποποίηση του συντάγματος για να δημιουργήσει ένα προεδρικό σύστημα, αντιμετωπίζει σοβαρά πολιτικά προβλήματα, με το AKP να λαμβάνει μόλις το 30% της λαϊκής υποστήριξη, βάσει δημοσκοπήσεων, ωστόσο η αντίδραση – «απάντηση» του Τούρκου Προέδρου είναι χαρακτηριστική τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές μέτωπο.
Ο ρόλος της Τουρκίας υπό την ηγεσία Ερντογάν
Στο σημείο αυτό γίνεται αναφορά στο ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στη βόρεια Συρία, με τις απειλές περί έναρξης στρατιωτικής εκκαθαριστικών επιχειρήσεων ενάντια στις δυνάμεις Κούρδων που «πρωταγωνίστησαν» στις μάχες κατά τζιχαντιστικών οργανώσεων και του ISIS αλλά και το γεγονός ότι «διαμεσολαβεί» μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, υπό το φόντο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Προφανώς, το Politico κάνει αναφορά και στις απειλές πολέμου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά της Ελλάδας, μιας «χώρας – συμμάχου» εντός NATO με αφορμή την υποτιθέμενη «στρατιωτικοποίηση» των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, αν και το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κόστος οποιασδήποτε τέτοιας ενέργειας καθιστά απίθανο έναν πόλεμο.
Από την άλλη στο εσωτερικό, ο Τούρκος πρόεδρος χρησιμοποιεί ένα σύστημα δικαιοσύνης που δεν είναι αρκετά γνωστό για την ανεξαρτησία του για να προσπαθήσει να αποκλείσει τους πιο ισχυρούς πολιτικούς αντιπάλους και πιθανούς «αντικαταστάτες» του στον προεδρικό θώκο.
Με πληροφορίες από: Newsit / Φωτογραφία Reuters