Μέσα στους τουλάχιστον 30,000 στρατιωτικούς βρίσκονται και πάρα πολλοί πιλότοι, βετεράνοι και δόκιμοι, που έχουν φυλακισθεί, απολυθεί ή έχουν ζητήσει άσυλο σε χώρες της Δύσης. Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν αυτομολήσει ήταν και τα στελέχη της Τουρκικής ΠΑ που έτρεχαν στην Αμερική το πρόγραμμα για τα stealth μαχητικά F-35, όπως έχει αναφέρει και το OnAlert σε παλαιότερη δημοσίευση.
Αυτό λοιπόν το κυνήγι μαγισσών έχει σε μεγάλο βαθμό υπονομεύσει την επιχειρησιακή δυνατότητα της Τουρκικής ΠΑ, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητα λόγος για να χαιρόμαστε στην Ελλάδα, καθώς πλέον στις αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο, οι Έλληνες πιλότοι θα έρχονται αντιμέτωποι με άπειρους αντιπάλους που δεν θα έχουν την εμπειρία, την ωριμότητα και την ψυχραιμία για να διαχειριστούν σωστά αυτές τις υψηλού επιπέδου πίεσης κατάστασης.
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα γιατί αυτές οι εκκαθαρίσεις συνιστούν μια αυτοκαταστροφή της Πολεμικής Αεροπορίας της Τουρκίας, η οποία δεν φαίνεται να έχει σταματημό.
Στην Τουρκία, αποτέλεσμα των εκκαθαρίσεων του Ερντογάν ήταν πολλοί ανώτατοι και ανώτεροι αξιωματικοί καθαιρεθούν. Περισσότεροι από 300 πιλότοι F-16 απολύθηκαν. Αυτό “ξεδόντιασε” τον τουρκικό στρατό και περιόρισε την πολιτική του επιρροή και ενίσχυσε την ολοένα και πιο αυταρχική κυριαρχία του Ερντογάν και του νεο-οθωμανικού κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης( AKΡ), ωστόσο, άφησε μια ανοιχτή ερώτηση: ποιος θα μείνει για να πετάξει τα μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας;
Οι πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών δεν είναι φθηνοί. Σύμφνωα με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, η εκπαίδευση ενός νέου πιλότου για να πετάξει ένα αεροπλάνο όπως το F-35 κοστίζει 11 εκατομμύρια δολάρια. Και αυτό δεν υπολογίζει την ανεκτίμητη εμπειρία ενός βετεράνου πιλότου που πετάει για χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ είναι πρόθυμη να προσφέρει μπόνους μισού εκατομμυρίου δολαρίων για να κρατήσει πεπειραμένους πιλότους μαχητικών αεροσκαφών για περισσότερο χρονικό διάστημα στους αιθέρες.
Η τουρκική κυβέρνηση, βέβαια, έχει προσπαθήσει ψάχνοντας στο εξωτερικό να καλύψει το έλλειμμα της. Ωστόσο, η Ουάσινγκτον έχει απορρίψει αίτημα για την αποστολή αμερικανών εκπαιδευτών πτήσεων, παρόλο που οι πιλότοι της Τουρκίας λαμβάνουν βασική εκπαίδευση πτήσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Τουρκία έχει επίσης ζητήσει βοήθεια από το Πακιστάν – το οποίο επίσης πετάει F-16s- ωστόσο η εκπαίδευση των Τούρκων πιλότων μπορεί να παραβιάσει τους αμερικανικούς κανόνες εξαγωγής όπλων και να εμπλέξει το Πακιστάν στην κρίση μεταξύ των σχέσεων ΗΠΑ – Τουρκίας. Νωρίτερα μέσα στο έτος, σε μια κίνηση απελπισίας, η τουρκική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα που απειλεί περισσότερους από 330 πρώην πιλότους με ανάκληση της πολιτικής άδειας πτήσης τους, εκτός και αν επιστρέψουν στην Πολεμική Αεροπορία για τέσσερα χρόνια.
Δεν είναι σαφές πώς η απόφαση για υποχρεωτική επιστροφή στην υπηρεσία θα επηρεάσει το ηθικό των πιλότων.
Σε αυτό το σημείο μπαίνει στην εξίσωση πίσω από τους πραγματικούς λόγους για τους οποίοιυς η Τουρκία θέλει να αγοράσει τους Ρωσικούς S-400 και που η Eurosam έχει κλήσει συμφωνίες με ευρωπαϊκές εταιρίες για την συμπαραγωγή αντιπυραυλικών συστημάτων μεγάλης εμβέλειας. Σύμφωνα με τον τούρκο αναλυτή Verda Ozer :»Μετά τις 15 Ιουλίου, με τις επιχειρήσεις εναντίον των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, σημειώθηκε μείωση στον αριθμό των πιλότων F-16, δημιουργώντας την ανάγκη για την ενίσχυση της αεροπορικής άμυνας μας […] Αυτός είναι ο λόγος για την αγορά των S-400.»
Αλλά ακόμη και οι S-400 δεν θα λύσουν εντελώς τα προβλήματα αεράμυνας της Τουρκίας. «Δεδομένου ότι το ρωσικό σύστημα S-400 δεν μπορεί να ενσωματωθεί στις υποδομές του ΝΑΤΟ», σημειώνει ο Ozer. Ως εκ τούτου, η Τουρκία χρειάζεται δύο συστήματα: τους S-400 για να καταρρίψει εχθρικά αεροσκάφη και το όπλο της Eurosam για τη καταρρίψει βαλλιστικούς πυραύλους.
Ίσως θα ήταν ευκολότερο να μην είχε διώξει τους πιλότους των F-16.
Με πληροφορίες από National Interest
