Μπορεί η Ευρώπη να σχεδιάσει και να εκτελέσει μια πολύπλοκη,δύσκολη,αβέβαιη και σίγουρα αιματηρή στρατιωτική επιχείρηση στη Μέση Ανατολή,χωρίς τον … “θείο Σαμ”; Η απάντηση δεν χρειάζεται πολύ σκέψη. Και είναι όχι. Η Ευρώπη καλείται να πληρώσει τις επιλογές των “ηγετών” της , οι οποίοι ασχολήθηκαν και ασχολούνται πάρα πολύ σοβαρά με τα χρηματοπιστωτικά και πως θα μετατρέψουν την ΕΕ σε “ενωμένη τράπεζα” και άφησαν όλα τα υπόλοιπα στην άκρη.
Μεταξύ των οποίων και την “κοινή ευρωπαϊκή άμυνα”! Ο ευρωπαϊκός παραλογισμός σ΄ αυτό το κρίσιμο τομέα αποτυπώνεται πρώτα απ΄ όλα στην αμυντική βιομηχανία όπου δεν υπήρξε και δεν υπάρχει κοινός σχεδιασμός . Έτσι καταλήξαμε Γερμανοί και Γάλλοι να παράγουν δυο διαφορετικά πανάκριβα μαχητικά αεροσκάφη. Στον …ανταγωνισμό είναι και στο τομέα των πολεμικών πλοίων αλλά και αλλού. Η Ευρώπη με τις μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες ακόμη έχει εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ,με τη Γερμανία για παράδειγμα να ζητά αντιαεροπορικά-αντιπυραυλικά συστήματα από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία να έχει αιτηθεί περισσότερα C-130 .
Ευρωστρατός υπάρχει βεβαίως στα χαρτιά και στα λόγια. Και δεν είναι έυκολο να τον κάνεις πραγματικό στρατό ικανό να κάνει επέμβαση του βαθμού δυσκολίας που απαιτείται στα εδάφη της Μέσης Ανατολής εναντίον των “ασύμμετρων” τζιχαντιστών.
Η Ευρώπη είχε “βολευτεί” και είχε μάθει να ακολουθεί απλά τις ΗΠΑ σε πολεμικές επιχειρήσεις εκτός των συνόρων της. Ακόμη και στη Λιβύη που δεν ήταν δα και τόσο μακρυά από τα ευρωπαϊκά σύνορα, πάλι τον “θείο Σαμ” ειχαμε φωνάξει. Τώρα ήρθε η ώρα που η “εμπροσθοφυλακή” των ΗΠΑ δεν είναι διαθέσιμη. Κι αν δεν γίνει κάτι δραματικό θα παραμείνει μη διαθέσιμη για μεγάλο διάστημα. Ο Ομπάμα δεν θέλει τον τελευταίο χρόνο της θητείας του να εμπλακεί σε μια τόσο δύσκολη επιχείρηση. Και ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα θελήσει σίγουρα να ξεκινήσει τη θητεία του μ΄ έναν αιματηρό πόλεμο.
Το σοκ στο Παρίσι ,προκάλεσε αμέσως την αίσθηση , την βεβαιότητα σε αρκετούς ότι η χερσαία στρατιωτική επέμβαση κατά των τζιχαντιστών είναι μονόδρομος. Δεν είναι έτσι. ΟΙ φωτιές δεν έσβησαν ποτέ με βόμβες. Η απροθυμία των ΗΠΑ να ηγηθούν μιας “αντιτζιχαντιστικής” εκστρατείας ίσως να αποδειχτεί ευεργετική για την αποσβολωμένη Ευρώπη που θα πρέπει όμως σύντομα να ξυπνήσει και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που η ίδια δημιούργησε μόνη της. Πρώτο και σημαντικότερο η διαχείριση του μεγάλου προβλήματος των προσφύγων .Που δεν μπορεί να λυθει με φράχτες.