Ο Νικόλας Μαδούρο ο ανθρωπος που καλείται να διαδεχτεί τον Τσάβες στη Βενεζουέλα ,έγραψε άρθρο στον βρετανικό Guardian,το οποίο δημοσιεύεται λίγες ώρες πριν από τις εκλογές στη χώρα. Ο Μαδούρο γράφει:
“Πριν ένα μήνα η Βενεζουέλα έχασε έναν ιστορικό ηγέτη, ο οποίος πρωταγωνίστησε στη μεταμόρφωση της χώρας του και προκάλεσε ένα κύμα αλλαγών σ’ όλη τη Λατινική Αμερική. Στις αυριανές εκλογές, οι Βενεζουελάνοι θα επιλέξουν εάν θα συνεχίσουν την επανάσταση, που ξεκίνησε υπό την ηγεσία του Ούγκο Τσάβες ή εάν θα γυρίσουν στο παρελθόν. Δούλεψα μαζί με τον Πρόεδρο Τσάβες για πολλά χρόνια και τώρα θέτω υποψηφιότητα για να τον διαδεχτώ. Οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι Βενεζουελάνοι υποστηρίζουν την ειρηνική επανάστασή μας.
Η κληρονομιά του Τσάβες είναι τόσο ανεκτίμητη, ώστε ακόμα και οι ηγέτης της αντιπολίτευσης, που πριν λίγους μόνο μήνες, τον δαιμονοποιούσαν, τώρα ορκίζονται ότι θα υπερασπιστούν τα επιτεύγματά του. Αλλά οι Βενεζουελάνοι θυμούνται ότι πολλές απ’ αυτές τις φυσιογνωμίες είχαν υποστηρίξει το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Τσάβες, το 2002, και είχαν ορκιστεί να ακυρώσουν τις πολιτικές [του] που μείωσαν δραστικά την φτώχεια και την ανισότητα. Για να κατανοήσουμε το μέγεθος των επιτευγμάτων, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε την κατάσταση της χώρας μας όταν ο Τσάβες ανέλαβε τη διακυβέρνηση το 1999. Την προηγούμενη εικοσαετία η Βενεζουέλα είχε υποστεί μια από τις χειρότερες οικονομικές υφέσεις στον κόσμο. Η φτώχεια είχε φτάσει σε ανήκουστα ύψη, ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες έδιναν προτεραιότητα στο υπερεθνικό κεφάλαιο εις βάρος των βασικών ανθρώπινων αναγκών.
Το Δρακόντειο πολιτικό πρόγραμμα, προσανατολισμένο στις αγορές, είχε επιβληθεί μέσω της μαζικής καταστολής, όπως η σφαγή χιλιάδων ανθρώπων το 1989, γνωστή ως Caracazo. Αυτή η καταστροφική πορεία ανατράπηκε από τον Τσάβες. Μόλις η κυβέρνηση κατάφερε να εξασφαλίσει αποτελεσματικό έλεγχο επί της κρατικής πετρελαϊκής εταιρίας, το 2003, αρχίσαμε να επενδύουμε τα κέρδη από το πετρέλαιο σε κοινωνικά προγράμματα, τα οποία τώρα παρέχουν δωρεάν περίθαλψη και εκπαίδευση σε όλη τη χώρα. Η οικονομική κατάσταση βελτιώθηκε θεαματικά.
Η φτώχεια και η ακραία φτώχεια μειώθηκαν δραστικά. Σήμερα η Βενεζουέλα έχει τον χαμηλότερο δείκτη εισοδηματικής ανισότητας σε όλη τη Λατ. Αμερική και την Καραϊβική. Έτσι, η κυβέρνησή μας έχει κερδίσει σχεδόν όλες τις εκλογές ή τα δημοψηφίσματα από το 1998 (16 συνολικά), με μια δημοκρατική διαδικασία, την οποία ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμυ Κάρτερ, χαρακτήρισε «την καλύτερη του κόσμου». Εάν δεν έχετε ακούσει τίποτε γι’ αυτά τα επιτεύγματα, ίσως να ευθύνεται η επιρροή της Ουάσινγκτον και των συμμάχων της επί των διεθνών ΜΜΕ. Προσπαθούν να απονομιμοποιήσουν και να ξεφορτωθούν την κυβέρνησή μας, εδώ και πάνω από μια δεκαετία, από τότε που υποστήριξαν το πραξικόπημα του 2002.
Προσπαθήσαμε, επίσης, να μεταμορφώσουμε την ευρύτερη περιοχή: να ενώσουμε τις χώρες της Λατ. Αμερικής και να συνεργαστούμε για την αντιμετώπιση των αιτίων και των συμπτωμάτων της φτώχειας. Η Βενεζουέλα έπαιξε κεντρικό ρόλο στη δημιουργία της Ενωσης Νοτιοαμερικάνικων Εθνών (Unasur) και της Κοινότητας Λατινοαμερικάνικων και Καραϊβικών Κρατών (Celac), που αποσκοπούν στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη και την πολιτική συνεργασία. Ο μύθος των ΜΜΕ πως το πολιτικό μας σχέδιο θα ξέφτιζε χωρίς τον Τσάβες ήταν μια θεμελιώδης παρανάγνωση της Βενεζουελάνικης επανάστασης.
Ο Τσάβες [μας] άφησε μια στιβαρή κατασκευή με θεμέλιο το ευρύ, ενωμένο κίνημα που υποστηρίζει τη διαδικασία της αλλαγής. Χάσαμε τον εξαιρετικό ηγέτη μας αλλά το σχέδιό του –χτισμένο συλλογικά από εργάτες, αγρότες, γυναίκες, ιθαγενείς, απογόνους των Αφρικανών [σκλάβων] και τη νεολαία- είναι ζωντανότερο από ποτέ. Τα ΜΜΕ συχνά παρουσιάζουν τη Βενεζουέλα σαν να βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης αλλά η οικονομία μας είναι ισχυρότερη από ποτέ.
Έχουμε χαμηλό χρέος και σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα, κι έχουμε συσσωρεύσει περί τα 30 δις. δολάρια σε διεθνή αποθεματικά. Φυσικά, υπάρχουν ακόμη αρκετά εμπόδια που πρέπει να υπερβούμε, όπως κι ο ίδιος ο Τσάβες αναγνώριζε. Από τους πρωταρχικούς μου στόχους είναι η ανάγκη να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για μείωση του εγκλήματος και την επιθετική αντιμετώπιση της αναποτελεσματικότητας και της διαφθοράς με μια πανεθνική εκστρατεία.
Σε διεθνές επίπεδο, θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τους γείτονές μας για την εμβάθυνση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και την καταπολέμηση της φτώχειας και της κοινωνικής αδικίας. Αυτό το όραμα, τώρα έχει μεταδοθεί σε όλη την περιοχή, γι’ αυτό και η υποψηφιότητά μου έχει ισχυρή υποστήριξη από φυσιογνωμίες όπως ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα και πολλά κοινωνικά κινήματα της Λατ. Αμερικής.
Επιπλέον, είμαστε διαρκώς αφοσιωμένοι στην προώθηση της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας, γι’ αυτό το λόγο άλλωστε συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε με πάθος τις ειρηνευτικές συνομιλίες της Κολομβίας.
Σήμερα, η Λατινική Αμερική ζει μια βαθειά πολιτική και κοινωνική αναγέννηση –μια δεύτερη ανεξαρτησία- μετά από δεκαετίες εγκατάλειψης της κυριαρχίας και της ελευθερίας της στις παγκόσμιες δυνάμεις και τα υπερεθνικά συμφέροντα. Υπό την Προεδρία μου, η Βενεζουέλα θα συνεχίσει να υποστηρίζει αυτή την περιφερειακή μεταμόρφωση και να χτίζει μια νέα μορφή σοσιαλισμού για την εποχή μας. Με την υποστήριξη των προοδευτικών ανθρώπων από κάθε ήπειρο, είμαστε βέβαιοι πως η Βενεζουέλα μπορεί να δώσει νέα ορμή στον αγώνα για έναν κόσμο περισσότερης ισότητας, δικαιοσύνης και ειρήνης.
Αρχική δημοσίευση:
Under my presidency, Chávez’s revolution will continue
μετάφραση:left.gr