Με τον τίπλο »Η Τουρκία δεν έχει συμφέρον να εισβάλει» (στην Συρία) η »Ντόυτσε Βέλλε» (DW) παρουσιάζει συνέντευξη του Μίχαελ Λίντερς, ειδικού σε θέματα Μέσης Ανατολής ο οποίος επισημαίνει ότι οι συνοριακές τουρκοσυριακές διενέξεις μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής.
Το βλέμμα της διεθνούς κοινότητας είναι στραμμένο τις τελευταίες κυρίως ημέρες, στη Συρία και στις διενέξεις με την Τουρκία, αναφέρει η DW. Ο πόλεμος όμως συνεχίζεται στο εσωτερικό της Συρίας με ιδιαίτερη ένταση, τόσο που κάποιοι υποστηρίζουν πως το τέλος του καθεστώτος Άσαντ είναι πολύ κοντά. Ξέρει όμως η διεθνής κοινότητα τί να περιμένει μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ; Ο Μίχαελ Λίντερς,που μίλησε στο τουρκικό πρόγραμμα της DW απαντά:
«Όχι είναι εντελώς ανοιχτό πώς θα είναι το μέλλον της Συρίας μετά την ανατροπή του Μπασάρ Αλ Άσαντ και δεν υπάρχει ακόμα συγκεκριμένο χρονικό σημείο πότε θα συμβεί κάτι τέτοιο. Αντίθετα, η κυβέρνηση στη Δαμασκό πιστεύει πως έχει μεγάλες πιθανότητες να πατάξει τους αντάρτες και στην πραγματικότητα οι αντάρτες δεν έχουν καταφέρει ισχυρά χτυπήματα στην κυβέρνηση. Αυτή η κατάσταση ισοπαλίας θα διαρκέσει πολύ ακόμα. Εκτός αυτού ακόμα και εάν χάσει τη ζωή του ο Μπασάρ Αλ Άσαντ σε ένα χτύπημα, οι Αλεβίτες, αυτή η θρησκευτική μειονότητα, έχει πολύ ισχυρή θέση μέσα στο καθεστώς».
Η εικόνα της αντιπολίτευσης δεν είναι ενιαία, αντίθετα είναι κατακερματισμένη και δεν υπάρχει κάποιος που να έχει το γενικό πρόσταγμα. Υπάρχουν πολλοί απλοί αντάρτες αλλά και υψηλότερα στελέχη που έρχονται από το εξωτερικό, για παράδειγμα από το Ιράκ λέει ο Μίχαελ Λίντερς. Ο ειδικός αναλυτής πιστεύει πως μετά την ανατροπή του Άσαντ η χώρα θα κατακερματιστεί σε σφαίρες επιρροής των διαφόρων θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων.
Άδηλο το μέλλον
Πόσο πιθανή είναι όμως μια κλιμάκωση της βίας μεταξύ Συρίας και Τουρκίας; Η Τουρκία απαντά προς το παρόν περιορισμένα στις συριακές προκλήσεις, αναφέρει η DW. Πόσο πιθανό είναι να διεθνοποιηθεί η κρίση και να συμμετάσχει και το ΝΑΤΟ;
«Αυτό που κάποτε ξεκίνησε ως διαμαρτυρία στις φτωχές σουνιτικές περιοχές της Συρίας έχει εντωμεταξύ διεθνοποιηθεί. Από τη μια πλευρά έχουμε τη Δύση, τους Ευρωπαίους, τις ΗΠΑ, την Τουρκία αλλά και τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ που στηρίζουν οικονομικά και στρατιωτικά τους αντάρτες. Ενώ το συριακό καθεστώς το στηρίζουν η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν. Η διένεξη έχει ήδη διεθνοποιηθεί, αλλά αυτή η κλιμάκωση με την Τουρκία είναι σαφώς η πιο επικίνδυνη κλιμάκωση από τότε που ξεκίνησε η εξέγερση τον περασμένο Μάρτιο. Δεν πιστεύω πως η Τουρκία έχει συμφέρον να εισβάλει στρατιωτικά στην Τουρκία αλλά αν συνεχιστούν οι προκλήσεις και κυρίως αν συνεχίσει να οξύνεται το κουρδικό υπάρχει πιθανότητα».
Ο Μίχαελ Λίντερς υποστηρίζει πως η Τουρκία έχει περιορισμένες δυνατότητες να επέμβει πραγματικά στρατιωτικά στη Συρία διότι εάν το έκανε θα αναμειγνυόταν στον συριακό εμφύλιο και πιθανότατα η κατάληξη να ήταν σαν αυτή της επέμβασης του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, όπου το ΝΑΤΟ έχασε το γόητρό του. Ο Γερμανός ειδικός καταλήγει πως τόσο η κυβέρνηση Ερντογάν όσο και η Δύση έκαναν το λάθος να υποτιμήσουν την κατάσταση στη Συρία και να πιστεύουν πως θα επαναλαμβανόταν το σενάριο της Λιβύης και της ανατροπής του Άσαντ σε λίγους μήνες.
DW/ Baha Güngör / Μαρία Ρηγούτσου