Συμμαχία οργανώσεων που έχει διασυνδέσεις με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό στη νότια Συρία ανακοίνωσε σήμερα ότι η Ρωσία πρέπει πρώτα να σταματήσει να βομβαρδίζει αντάρτες, ώστε αυτοί να μπορέσουν στη συνέχεια να συζητήσουν μια συνεργασία μαζί της, ενώ τόνισαν ότι δεν απέρριψαν ρωσική πρόταση υποστήριξης προς αυτούς.
Σε σχόλια που σηματοδοτούν αλλαγή στη ρωσική θέση, ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε το Σάββατο ότι η ρωσική πολεμική αεροπορία, η οποία βομβαρδίζει θέσεις ανταρτών στη Συρία από τις 30 Σεπτεμβρίου είναι έτοιμη να βοηθήσει την «πατριωτική» συριακή αντιπολίτευση. »Δεν απορρίψαμε την πρόταση. Είπαμε απλώς ότι αν οι Ρώσοι σοβαρολογούν στην πρότασή τους πρέπει αμέσως να σταματήσουν να στοχεύουν εναντίον βάσεών μας και κατοικημένων περιοχών», δήλωσε στo BBC ο Ισάμ αλ-Ράγιες, εκπρόσωπος του Νότιου Μετώπου, του υποστηριζόμενου από τις χώρες της Δύσης Ελεύθερου Συριακού Στρατού.
«Δεν χρειαζόμαστε βοήθεια τώρα, αυτοί πρέπει να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον βάσεών μας και τότε να μπορέσουμε να μιλήσουμε για μελλοντική συνεργασία».
Ρωσικά αεροσκάφη σφυροκοπούν σε περιοχές της δυτικής Συρίας θέσεις οργανώσεων ανταρτών που έχουν διασυνδέσεις με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, σε επιδρομές που θεωρούνται κρίσιμες για την επιβίωση του προέδρου Μπασάρ αλ-Ασαντ.
Περιοχές όπου επιχειρεί το Νότιο Μέτωπο κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία και το Ισραήλ δεν αποτελούν στόχο των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών, οι οποίες σφυροκοπούν βορειότερες περιοχές.
Οργανώσεις με διασυνδέσεις με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό έχουν επισκιαστεί στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας από τους τζιχαντιστές, ανάμεσά τους το Μέτωπο αλ-Νόσρα που έχει διασυνδέσεις με την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος. Η καταπολέμηση των τζιχαντιστών του ΙΚ αποτελεί τον στόχο της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στη σύγκρουση στη Συρία, σύμφωνα με τη Μόσχα.
Ωστόσο υπάρχουν ακόμη οργανώσεις που τελούν υπό την διοίκηση πρώην αξιωματικών του συριακού στρατού οι οποίοι λιποτάκτησαν. Ορισμένες λαμβάνουν ξένη στρατιωτική υποστήριξη όπως εκπαίδευση από την CIA, και όπλα που προμηθεύονται μέσω Τουρκίας και Ιορδανίας από κράτη που αντιτίθεται στον Ασαντ, ανάμεσά τους αραβικές χώρες του Κόλπου και η Τουρκία.