Η αγορά του πυραυλικού συστήματος S-400 έχει καταστεί σημείο τριβής μεταξύ αρκετών κρατών και των Ηνωμένων Πολιτειών. Με βάση τον γνωστό νόμο CAASTA, οι ΗΠΑ απειλούν με κυρώσεις τις χώρες που επιδιώκουν να αγοράσουν αυτό το σύστημα ή οποιοδήποτε άλλο σημαντικό ρωσικό οπλισμό.
Ακόμη και μια χώρα όπως η Ινδία, η οποία θεωρεί ότι είναι σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ, έχει δεχθεί απειλές από τις ΗΠΑ, με τους Αμερικανούς αξιωματούχους να έχουν προειδοποιήσει επανειλημμένα το Νέο Δελχί ότι θα αντιμετωπίσει κυρώσεις για την αγορά των S-400, η αγορά του οποίου ολοκληρώθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν στο Νέο Δελχί. Το σχόλιο του Προέδρου Trump ότι η Ινδία θα μάθει την αντίδραση των ΗΠΑ «νωρίτερα από ό, τι νομίζουν».
Όσον αφορά την Κίνα, τον περασμένο μήνα έπεσε θύμα των κυρώσεων της CAATSA για την αγορά των μαχητικών αεροσκαφών Su-35 και του συστήματος S-400. Η τρίτη χώρα που εικάζεται ότι θα αγοράσει το σύστημα είναι η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ. Παρά τις δηλώσεις της Άγκυρας περί “ολοκληρωμένης συμφωνίας με τη Μόσχα” οι περισσότεροι κρατούν επιφυλάξεις, καθώς η Τουρκία θέλει την ίδια στιγμή να αποκτήσει το αμερικανικό stealth μαχητικό F-35, με αποτέλεσμα οι δύο αυτές επιδιώξεις να έρχονται σε μετωπική σύγκρουση.
Επίσης, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ εξέφρασαν ενδιαφέρον για τους S-400. Γιατί λοιπόν οι χώρες αυτές θέλουν να αγοράσουν το σύστημα;
Αρχικά, προσαρμόζεται πολύ εύκολα και είναι θανατηφόρο. Πρόκειται για μια τεράστια αναβάθμιση του παλαιότερου S-300 και θεωρείται ένα από τα πιο προηγμένα συστήματα αεράμυνας στον κόσμο.
Το ραντάρ και αισθητήρες του καλύπτουν μια εκτεταμένη περιοχή πάνω από 600 χιλιόμετρα για επιτήρηση και οι πύραυλοί του έχουν εμβέλεια περίπου 400 χιλιομέτρων. Επιπλέον, μπορεί να εντοπίσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό στόχων, συμπεριλαμβανομένων των stealth μαχητικών.
Το όλο σύστημα είναι τοποθετημένο σε οχήματα που μπορούν να μετακινούνται πολύ γρήγορα από τόπο σε τόπο. Το S-400 είναι πολύ ευπροσάρμοστο. Μπορεί να φέρει τέσσερις διαφορετικούς πυραύλους, τους 40 N6 με πολύ μεγάλη εμβέλεια, περίπου 400 χιλιομέτρων, καθώς επίσης και τους μεσαίας εμβέλειας 48Ν6 των 250 χιλιομέτρων και 9Μ96 των 120 χιλιομέτρων.
Τέλος οι πύραυλοι μικρής εμβέλειας 9M96E των 40 χιλιομέτρων αναπτύσσονται σε πολύ υψηλές ταχύτητες και μπορούν να πλήξουν στόχους σε πολύ χαμηλό υψόμετρο. Τα επόμενα χρόνια, οι Ρώσοι θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν τους S-400 με τους πυραύλους 77N6-N και τους 77N6-NI οι οποίοι θα αυξήσουν την αποτελεσματικότητα και κατ’επέκταση την καταστροφικότητα του πυραυλικού συστήματος.
Όσον αφορά την Ινδία, το πρόβλημα που αντιμετωπίζει επικεντρώνεται στα μαχητικά αεροσκάφη της Πολεμικής της Αεροπορίας, τα οποία με τα χρόνια μειώνονται. Έτσι, προκειμένου να καλύψει το κενό ισχύος της αεροπορικής άμυνας και με δεδομένο ότι τόσο το Πακιστάν όσο και η Ινδία αυξάνουν πολύ τις αεροπορικές επιθετικές δυνατότητές τους, το Νέο Δελχί στράφηκε στη συμφωνία για τους S-400. Η λογική της Ινδίας από γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό χαρακτήρα είναι σωστή, όμως από την άλλη την φέρνει αντιμέτωπη με τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, η γενική εικόνα που προκύπτει από τα παραπάνω παραδείγματα και τις δυνατότητες του συστήματος S-400, το γεγονός ότι μπορεί να χτυπήσει και να καταστρέψει εχθρικά μαχητικά αεροσκάφη και όχι μόνο, σε τεράστια εμβέλεια έχει τεράστιο όφελος.
Και αυτό γιατί, πρακτικά παίρνει “το βάρος” της αεράμυνας από τα αεροσκάφη της εκάστοτε Πολεμικής Αεροπορίας, με αποτέλεσμα αυτά να έχουν μεγαλύτερο πεδίο κινήσεων και επιχειρήσεων αμιγώς επιθετικού χαρακτήρα που θα οδηγήσει τόσο σε μεγιστοποίηση της αεροπορικής κυριαρχίας και κατ’ επέκταση της εναέριας υποστήριξης στις δυνάμεις του Ναυτικού και του Στρατού που επιχειρούν στο ίδιο θέατρο επιχειρήσεων.
Έτσι, αν και η φήμη του συνδέεται με την αεράμυνα, το S-400 μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί επιθετικά όπως για την καταστροφή των αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης και ηλεκτρονικών πληροφοριών των αντιπάλων.
Δείτε σχετικό βίντεο με τους S-400 που συγκρίνονται με τους Patriot :