Η αμερικανική λατρεία για στρατηγούς και η πτώση του Πετρέους

 Η πτώση του Αμερικανου Στρατηγου Ντέιβιντ Πετρέους έχει συγκλονίσει ένα ολόκληρο έθνος. Το παρακάτω άρθρο αναλύει το γιατι οι ΗΠΑ έχουν σε υψηλή εκτίμηση τους διοικητές του στρατού και κατ επέκτασην ποιές ειναι οι συνέπειες.

Πετρέους η αφορμή

Ο 12ος πρόεδρος της Αμερικής Ζάκαρυ Τέιλορ δεν ήταν ποτέ πολιτικοποιημένος. Όταν το 1848 έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν είχε ψηφίσει ποτέ. Όμως ο Τέιλορ ήταν ένας πετυχημένος στρατηγός, και αυτο ηταν αρκετό για να κερδίσει τις Αμερικανικές εκλογές.

Τώρα ο Στρατηγός Πετρέους, ένας απο τους σημαντικότερους στρατιωτικούς ηγέτες μιας ολόκληρης γενιάς, διοικητής της CIA και ισως ακόμη και μελλοντικός υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, ‘επεσε’, εμπλεκόμενος σε ενα σκάνδαλο με την βιογράφο του. Στο ίδιο σκάνδαλο με μια άλλη γυναίκα βρισκουμε τον διάδοχο του Πετρέους, τον Στρατηγό Τζόν Αλλεν, ο οποίος ειναι κατηγορούμενος για ‘ακατάλληλη ανταλλαγή ηλεκτρονικών μηνυμάτων’.

Με αφορμή το σκάνδαλο Πετρέους τα Διεθνή Μεσα Ενημέρωσης αρχίζουν να συζητούν τις αποτυχίες των Αμερικανών στρατιωτικών στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει συζητηθεί.

Η λατρεία της Αμερικής για τους Στρατηγούς της

Απο την ίδρυση της η Αμερική δείχνει μια λατρεία προς τους στρατηγούς της.

Ο πρωτος πρόεδρος, Τζόρτζ Ουάσινγκτον διοικούσε τον στρατό οταν η Αμερική απέκτησε την ανεξαρτησία της απο την Μεγάλη Βρετανία. Τότε η εθνική ταυτότητα των Αμερικανών ηταν ακόμη αδύναμη. Ο στρατός του Ουάσιγκτον ήταν από τα πρώτα εθνικά όργανα.

Απο τότε οι στρατηγοί αντιπροσωπεύουν αυτο που οι Αμερικανοί αγαπούν στην δημοκρατία τους.

Οι περισσότεροι Αμερικανοί θεωρουν οτι οι στρατηγοί εχουν εργαστεί σκληρά για να φτάσουν εκει που ειναι.
Για παραδειγμα ο Στρατηγός Γιουλίσις Γκραντ που οδήγησε τα νικηφόρα στρατεύματα της Ενωσης στο Εμφύλιο Πόλεμο ήταν γιός βυρσοδέψη.
Ο πρόεδρος Αντριου Τζάκσον ήταν γιος Σκωτσεζου/Ιρλανδού μετανάστη. Πριν γίνει πρόεδρος ηταν στρατηγός που νίκησε τους Βρετανούς στην μάχη της Νεας Ορλεάνης το 1812.
Οι στρατηγοί κερδίζουν την εμπιστοσύνη του κοινού με βάση τις ικανότητες τους και θεωρούνται λιγότερο διεφθαρμενοι απο τους πολιτικούς.

Οι λατρεία της Αμερικής για τους στρατηγούς της φαινεται στους αριθμούς στρατηγών που έγιναν πρόεδροι των ΗΠΑ καθώς συνολικά 10 στρατηγοί έγιναν προεδροι ενώ κατα την ίδια περίοδο μόνο ένας απόστρατος στρατηγός εγινε βρετανός πρωθυπουργος: ο Δούκας του Ουέλινγκτον.
Σε αντίθεση με την Βρετανία – όπου κάποιος πρέπει να αρχίσει απο κάτω πρός τα πάνω για να κάνει καριέρα στην πολιτική – στην Αμερική αν έχεις κάνει στρατιωτική καριέρα μπορεις ανετα να μπείς στην πολιτική ‘απο πάνω’!

Η πτώση ενός μύθου

Όπως το Βιετνάμ, ο πόλεμος στο Ιράκ, στον οποίο ο Στρατηγός Πετρέους κέρδισε δημοσιότητα, δίχασε το έθνος και θεωρήθηκε από πολλούς Αμερικανούς ως μια «ιμπεριαλιστική άσκηση.

Αλλά από τη δεκαετία του 1970, οι Αμερικανοί ειναι ειδήμονες στο να διακρίνουν τους στρατιώτες – και τον υποτιθέμενο ηρωισμό τους – από την αιτία του πολεμου.

Λίγοι Αμερικανοί μπορούν να δουν τον πόλεμο του Κόλπου ως μια ηρωική εθνική υπόθεση, αλλά στη δεκαετία του 1990 ο Στρατηγός Κόλιν Πάουελ είχε αναφερθεί ως προεδρικός υποψήφιος και αργότερα υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών.

Σήμερα, ο στρατός είναι ο πιο σεβαστός δημόσιος φορέας στην Αμερική και σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση 78% των Αμερικανών εμπιστεύονται τον στρατό.

Ο Στρατηγός Πετρέους έγινε γνωστός τον Ιανουάριο του 2007, όταν ο κ. Μπους τον διόρισε Διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ. Ο Πετρέους ηταν ο ήρωας που θα μπορούσε να αποδείξει οτι το Ιράκ δεν ηταν μια εντελώς χαμένη υπόθεση. 

Η δημόσια ‘πτώση’ του Πετρέους θα κάνει του Αμερικανούς να αρχισουν να αναρωτιούνται γιατι μετα απο 11 χρόνια πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανισταν δεν έχουν κερδισει απολύτως τίποτα. Το σκάνδαλο Πετρέους καταρρίπτει τον μύθο των «μεγάλων Στρατηγών».

BBC