Τα στρατηγικά υποβρύχια του ρωσικού στόλου στη Αρκτική εκσυγχρονίζονται. Τα μεταλλικά κύτη τους ενισχύονται και, έτσι, θα μπορούν πλέον να σπάνε τα ογκώδη στρώματα πάγου εν κινήσει, και να ανέρχονται πιο γρήγορα στην επιφάνεια.
Τα ρωσικά υποβρύχια που κινούνται στα ύδατα της Αρκτικής, σύντομα θα αναβαθμίσουν τις δυνατότητές τους. Πιο συγκεκριμένα, μέχρι το 2015 έχει προγραμματιστεί να ενισχυθούν τα κύτη των σκαφών με κατασκευαστικά στοιχεία που έχουν αναπτυχθεί ειδικά για τα βόρεια πλάτη, παρέχοντας έτσι στα υποβρύχια τη δυνατότητα της ασφαλούς διέλευσης μέσα από τα στρώματα πάγων της Αρκτικής κινούμενα με ταχύτητα! Και το σημαντικότερο, η διάτρηση των πάγων θα γίνεται χωρίς καμιά ζημιά στο εξωτερικό περίβλημα και στο κύτος του σκάφους.
Την υλοποίηση του έργου έχει αναλάβει το κεντρικό σχεδιαστικό γραφείο τεχνικής ναυπηγικής «Ρούμπιν». Στα σχέδια και στις τεχνικές μελέτες του φακέλου του έργου, αναφέρεται ότι η δυνατότητα της ταχείας ανάδυσης μέσα από τον πάγο μπορεί να απαιτηθεί είτε για την εκτέλεση μιας πολεμικής αποστολής ή για τη διάσωση του πληρώματος σε περίπτωση ατυχήματος. «Η ταχεία επαφή με τα στρώματα πάγου και η εγγυημένα ασφαλής για το κύτος του υποβρυχίου διάτρησή τους, είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των οπλικών συστημάτων, η επίτευξη των τακτικών στόχων, η επικοινωνία, η πρόσβαση στην ατμόσφαιρα και φυσικά, η διάσωση του πληρώματος», αναφέρεται στα σχετικά έγγραφα.
Τα μέσα που είναι διαθέσιμα στα υποβρύχια σήμερα για το σπάσιμο του πάγου, δεν επιτρέπουν στο σκάφος να βγει πολύ γρήγορα και με απόλυτη ασφάλεια στην επιφάνεια. Όπως εξήγησε ο πρώην διοικητής του πυρηνικού υποβρυχίου «Γιεκατερινμπούργκ», πρόεδρος της Λέσχης ναυτικών που υπηρέτησαν σε υποβρύχια στις βάσεις της Αγίας Πετρούπολης, Ίγκορ Κουρντίν, η ανάδυση ενός υποβρυχίου στην επιφάνεια της θαλάσσης που καλύπτεται από πάγο, γίνεται με δύο τρόπους: Ανάδυση χωρίς ταχύτητα ή σε ακραία συγκυρία, ταχεία ανάδυση εν κινήσει, με σπάσιμο του πάγου από το κύτος του σκάφους.
«Η ανάδυση του υποβρυχίου με ταχύτητα, ενέχει τον κίνδυνο να επιφέρει χτυπήματα και ζημιές στο εξωτερικό περίβλημα του σκάφους, στους εξωτερικούς κινητούς μηχανισμούς, στο σύστημα σόναρ και στους σωλήνες εκτόξευσης τορπιλών. Μέχρι σήμερα, δεν γνωρίζουμε τέτοιες περιπτώσεις διάτρησης του πάγου με ταχύτητα. Η ανάδυση χωρίς να αναπτύσσει ταχύτητα το σκάφος, είναι ένας τακτικός ελιγμός κανονικής λειτουργίας που χρησιμοποιείται συχνά στα υποβρύχια», δήλωσε ο Ίγκορ Κουρντίν.
Ο εμπειρογνώμονας διευκρίνισε ότι, πριν αναδυθεί σύμφωνα με την κανονική λειτουργία, το σκάφος «στέκεται» ακίνητο στο νερό και στη συνέχεια αρχίζει να ανέρχεται πολύ αργά, με μια ταχύτητα μερικών εκατοστών το λεπτό. Για να διασφαλιστεί η ασφαλής ανάδυση με ταχύτητα, θα πρέπει να ενισχυθεί το τμήμα πηδαλιούχησης και η πλώρη του σκάφους. Αυτά είναι τα μέρη του κύτους που απορροφούν τα περισσότερα χτυπήματα.
Νέα τεχνικά μέσα
Για την αναζήτηση των περιοχών με τα πιο λεπτά στρώματα πάγου, έχει δημιουργηθεί ένα ειδικό λογισμικό διοίκησης και πλοήγησης του σκάφους. Στο σχεδιασμό έχει επίσης προβλεφθεί και η λύση ενός άλλου προβλήματος. Μετά από μια επιτυχημένη ανάδυση μέσα από τον πάγο, στην επιφάνεια ακολουθεί το έργο του καθαρισμού των υπολειμμάτων πάγου στο κατάστρωμα. Ο Κουρντίν είπε, ότι συχνά καλύπτονται με πάγο τα πιο σημαντικά τμήματα των στρατηγικών υποβρυχίων: Τα σιλό εκτόξευσης των βαλλιστικών πυραύλων.
«Η ανάδυση μέσα από τον πάγο, γίνεται μόνο για ένα λόγο: Για την εκδήλωση πυρηνικής πυραυλικής επίθεσης από την επιφάνεια. Αυτό γίνεται μόνο στις περιοχές της Αρκτικής. Μετά την ανάδυση, οι ναύτες εξέρχονται στο κατάστρωμα που είναι καλυμμένο με τεράστια κομμάτια πάγου για να το καθαρίσουν. Ιδίως, τα ανοίγματα των σιλό πυραύλων», είπε ο βετεράνος αξιωματικός υποβρυχίων.
Ένα ξεχωριστό κομμάτι του έργου, αφορά στη δημιουργία ενός «παγοθραυστικού» θαλάμου διάσωσης για το πλήρωμα. Ενός υποβρυχίου οχήματος ειδικής κατασκευής, που θα πρέπει επίσης αναδυόμενο προς την επιφάνεια να μπορεί να διαπερνά τον πάγο, για πρόσβαση στον αέρα και επικοινωνία με τους διασώστες. Μετά την ανάδυση του θαλάμου στο επιπλέοντα στρώμα πάγου, σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί συσκευή που με την επίτευξη υψηλής θερμοκρασίας θα τον λιώνει. Ο θάλαμος διάσωσης θα είναι εξοπλισμένος με συστήματα ραδιοεπικοινωνίας, συσκευές πλοήγησης και πλωτούς σημαντήρες σηματοδότησης.
Σαν ένα επιπλέον στοιχείο ασφάλειας στη διάτρηση του πάγου από τα αρκτικά υποβρύχια, προτείνεται η δημιουργία ενός επίγειου κέντρου ελέγχου που θα αναλύει την κατάσταση του πάγου στην ευρύτερη περιοχή που πλέουν τα υποβρύχια. Τα πρώτα τέτοια μηχανήματα αναμένεται να τοποθετηθούν στα υποβρύχια της Αρκτικής μέσα στο 2016. Για την υλοποίηση του έργου, θα δαπανηθούν περίπου 6,5 εκατομμύρια ευρώ (285 εκ. ρούβλια).
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: izvestia.ru
ΠΗΓΗ: Η Ρωσία Τώρα
