Το κείμενο που δημοσιεύτηκε στους New York Times έχει προκαλέσει πραγματικό σεισμό. Και την οργή του Ντόναλντ Τραμπ. Αλλά αυτή είναι… συχνή. Εκείνο που δεν είναι συχνό είναι να παραδέχεται κάποιος, ανυπόγραφα και ανώνυμα όμως, πως μέσα στον Λευκό Οίκο έχουν αρχίσει να εξυφαίνονται σχέδια ανατροπής του προέδρου των ΗΠΑ.
Το κείμενο φέρεται να υπογράφει (τουλάχιστον έτσι δηλώνει ο ίδιος) ανώτερο στέλεχος της κυβέρνησης Τραμπ. ένας άνθρωπος που δηλώνει πως μαζί με άλλους προσπαθούν, εκ των έσω, να βάλουν φρένο σε έναν ανίκανο πρόεδρο. Πως αγωνίζονται εναντίον των χειρότερων παρορμήσεών του. Και θα το κάνουν μέχρι «με τον έναν ή τον άλλο τρόπο» να τελειώσει αυτή τη ιστορία. Να φύγει δηλαδή ο Τραμπ από το Οβάλ Γραφείο. Το θέμα είναι αν θα περιμένουν έως το 2021 (όταν λήγει η σημερινή θητεία του και αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές) ή αν θα τον αναγκάσουν να το εγκαταλείψει. Γιατί φαίνεται πως πρόθεσή τους, είναι το δεύτερο.
Ο Guardian επιχείρησε να αποκρυπτογραφήσει τα πέντε κυριότερα σημεία αυτού του κειμένου, πρωτοφανούς στα χρονικά των ΗΠΑ. «Είμαι μέλος της αντίστασης» είναι ο τίτλος του κειμένου. Ο συντάκτης του υποστηρίζει ότι πολλοί αξιωματούχοι της κυβέρνησης ανήκουν σε μια ομάδα «σιωπηρής αντίστασης».
«Εργάζομαι στις υπηρεσίες του προέδρου αλλά μαζί με άλλους, ομοίως σκεπτόμενους, συναδέλφους μου, έχω ορκιστεί ότι θα αποτρέπω κάποια σημεία της πολιτικής του και τις χειρότερες παρορμήσεις του» γράφει. Αναφερόμενος στα πρόσωπα αυτά χρησιμοποιεί τη φράση «adults in the room«.
Ένα παράδειγμα που δίνει ο συγγραφέας είναι οι πιέσεις για την επιβολή κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας παρά την αντίθεση του προέδρου σε αυτές. Σε όλο το φάσμα της κυβέρνησης υπάρχουν πρόσωπα που «επιλέγουν να βάζουν πρώτα τη χώρα«. Ο συγγραφέας λέει ότι δεν πρόκειται για «βαθύ κράτος» αλλά για «σταθερό κράτος».
Θέλουν να τον ρίξουν οι υπουργοί του
Η αστάθεια στον Λευκό Οίκο, υποστηρίζει ο συγγραφέας, έχει προκαλέσει «πρώιμους ψιθύρους» εντός του υπουργικού συμβουλίου για επίκληση της25ης Τροπολογίας. Αυτό επιτρέπει στον αντιπρόεδρο να πάρει την θέση του προέδρου σε περίπτωση απομάκρυνσής του από το αξίωμα, θανάτου, ανικανότητας ή παραίτησης του εν ενεργεία προέδρου. «Αλλά κανένας δεν ήθελε να προκαλέσει μια συνταγματική κρίση. Επομένως θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να οδηγήσουμε την κυβέρνηση προς την σωστή κατεύθυνση μέχρι -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- να τελειώσει η ιστορία«, αναφέρεται στο κείμενο.
Ο Τραμπ περιγράφεται με τα πιο μελανά χρώματα. Ο συντάκτης του κειμένου τονίζει πως όσοι συνεργάζονται με τον Ντόναλντ Τραμπ γνωρίζουν ότι «δεν έχει κάποιες σαφείς αξίες«. Τον επικρίνει για τις επιθέσεις εις βάρος του Τύπου και υποστηρίζει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος έχει αντιδημοκρατικά ένστικτα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι όλα… μαύρα στον Λευκό Οίκο του Τραμπ. Υπάρχουν και «φωτεινά σημεία», τα οποία η «σχεδόν αδιάκοπα αρνητική κάλυψη της διακυβέρνησης Τραμπ δεν τα αναδεικνύει». Επικαλείται τα παραδείγματα της απορρύθμισης, της ιστορικής φορολογικής μεταρρύθμισης και της ενίσχυσης του στρατού. «Αλλά οι επιτυχίες αυτές έχουν σημειωθεί παρά -και όχι χάρις- στο ηγετικό στυλ του προέδρου, ο οποίος ασκεί την εξουσία με τρόπο μικροπρεπή, παρορμητικό και αναποτελεσματικό».
Υπάρχουν ωστόσο αφανείς ήρωες εντός του Λευκού Οίκο και στο στενό κύκλο του, σημειώνει ο συγγραφέας, παρότι πολλοί έχουν χαρακτηριστεί καθάρματα από τα μέσα ενημέρωσης.
Η αναφορά στον ΜακΚέιν που «έδειξε»… Πενς
Ο συντάκτης κάνει ειδική αναφορά στον γερουσιαστή Τζον ΜακΚέιν, Ρεπουπλικάνο μεν αλλά πολέμιο του Τραμπ. Τόσο που δεν τον ήθελε ούτε στην κηδεία του. Ούτε και ο Τραμπ τον… συμπαθούσε, βέβαια. Ο συντάκτης του κειμένου χαρακτηρίζει τον εκλιπόντα γερουσιαστή «φωτεινό παράδειγμα εντιμότητας».»Πάντα θα τον έχουμε ως παράδειγμα–ένα αστέρι για την αποκατάσταση της εντιμότητας στον δημόσιο βίο και στον εθνικό μας διάλογο», τονίζει.
Η αναφορά στον Τζον ΜακΚέιν και η λέξη lodestar έκαναν κάποιους να πιστέψουν ότι ο συντάκτης του κειμένου είναι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς. Ο άνθρωπος που θα γίνει πρόεδρος αν πέσει ο Τραμπ. Αλλά εκείνος φρόντισε να διαψεύσει οποιαδήποτε εμπλοκή του.
Μέσω του εκπροσώπου του, ο Μάικ Πενς αρνήθηκε πως είναι ο συντάκτης του κειμένο. «Ο αντιπρόεδρος υπογράφει τα άρθρα γνώμης που γράφει«, αναφέρει σε μήνυμά του στο Twitter ο Τζάροντ Έιτζεν, διευθυντής του γραφείου επικοινωνίας του Πενς. «Οι New York Times θα έπρεπε να ντρέπονται, όπως και ο άνθρωπος που έγραψε αυτό το ψευδές, γελοίο και άνανδρο άρθρο«, πρόσθεσε και κατέληξε: «Είμαστε υπεράνω των ερασιτεχνικών χειρισμών αυτού του είδους«.
Αργότερα ακούστηκε και το όνομα του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο. «Δεν είναι δικό μου», δήλωσε ο Πομπέο κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στο Νέο Δελχί, στην Ινδία. Ο νυν ΥΠΕΞ και πρώην διευθυντής της CIA επέκρινε δημόσια τους Times για τη δημοσίευση του κειμένου.
«Αν είναι ακριβές (…) δεν θα έπρεπε να έχουν επιλέξει να πάρουν στα σοβαρά τα λόγια ενός δυσαρεστημένου, απατηλού, κακού ηθοποιού και να τα βάλουν στην εφημερίδα τους«, σημείωσε ο Πομπέο μιλώντας σε δημοσιογράφους.