Νεκρή είναι η Ντάρια Ντούγκιν, κόρη του φιλοσόφου και καθηγητή Πανεπιστημίου, Αλεξάντρ Ντούγκιν, που θεωρείται ο ιδεολογικός «πατέρας» του Ρώσου Προέδρου, Βλάντιμιρ Πούτιν.
Όπως μεταδίδεται από τη Μόσχα, το αυτοκίνητο της Ντάριας Ντούγκιν τινάχτηκε στον αέρα κοντά στο χωριό Βιαζιόμι, που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Μόσχας.
Κατά τις αναφορές, το θύμα έχασε τη ζωή της επιτόπου.
Η Ντούγκιν είχε πρόσφατα συμπεριληφθεί στη λίστα των κυρώσεων της Μεγάλης Βρετανίας, καθώς θεωρήθηκε ότι βοηθά τον πατέρα της στη διάδοση της ιδεολογίας του «Ρωσικού κόσμου».
Πρόσφατα η Ντάρια Ντούγκιν είχε επισκεφτεί το εργοστάσιο Azovstal στην Μαριούπολη, για να βγάλει – όπως αναφέρει το Visegrad 24 – «επινίκιες» φωτογραφίες, μετά την κατάληψή του από τους Ρώσους.
Ο Ντούγκιν, που έχει διατελέσει σύμβουλος του Πούτιν, είχε γράψει το 2014: «Οι Ουκρανοί πρέπει να σκοτωθούν, σκοτωθούν, σκοτωθούν. Σας το λέω αυτό ως καθηγητής».
Ο Ντούγκιν βρέθηκε αμέσως στο σημείο της έκρηξης, όπου καταγράφηκε ο οδυρμός του για τον θάνατο της κόρης του.
Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις δεν αποκλείεται να ήταν ο ίδιος στόχος της επίθεσης.
Ο Ντούγκιν αποτελεί «σημείο αναφοράς» για τα ριζοσπαστικά ακροδεξιά κινήματα σε πολλά μέρη του κόσμου. Έχει αγκαλιάσει διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, ενώ είναι πολέμιος της παγκοσμιοποίησης.
Στο έργο του «Τα θεμέλια της γεωπολιτικής: Το γεωπολιτικό μέλλον της Ρωσίας», που κυκλοφόρησε το 1997, σχεδόν «προφητικά» αναφέρει πολλά που στη συνέχεια πήραν σάρκα και οστά: Ρώσοι πράκτορες, λέει, οφείλουν να ενισχύσουν κάθε είδους διχαστική τάση στις ΗΠΑ, στηρίζοντας τους θιασώτες του απομονωτισμού· στη Βρετανία, πρέπει να γιγαντωθεί το ιστορικό χάσμα με την ηπειρωτική Ευρώπη και να ενισχυθούν τα αυτονομιστικά κινήματα. Η δυτική Ευρώπη πρέπει να «αγκαλιάσει» τη Ρωσία, με δόλωμα τους φυσικούς της πόρους. Τότε – κατά τον ίδιο – το ΝΑΤΟ θα διαλυθεί εκ των έσω, επισημαίνει.
Ο Πούτιν ακολούθησε πιστά τις «διδαχές» του Ντούγκιν. «Η Ουκρανία είναι ένα ανεξάρτητο κράτος με εδαφικές φιλοδοξίες, που συνιστά μείζονα κίνδυνο για την Ευρασία. Χωρίς την επίλυση αυτού του προβλήματος, δεν έχει νόημα η συζήτηση για την ευρωπαϊκή πολιτική», είχε γράψει και πάλι σχεδόν προφητικά.