Ο αριθμός των ξένων μισθοφόρων στη Λιβύη μειώθηκε, εν μέρει εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, εκτιμούν ειδικοί του ΟΗΕ. Ο επικεφαλής τους, ο Τσαλόκα Μπεγιάνι, εξήγησε χθες Δευτέρα πως οι μισθοφόροι «βρήκαν αλλού αγορά» για τις υπηρεσίες τους. Ο ειδικός σε νομικά θέματα, με σπουδές στη Ζάμπια και τη Βρετανία, συγκεντρώνει στοιχεία για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις τάξεις ομάδας που έχει συγκροτήσει το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Ο αριθμός των μισθοφόρων του ρωσικού ομίλου Wagner στη Λιβύη επίσης μειώθηκε, σύμφωνα με τον κ. Μπεγιάνι. Η συγκεκριμένη εταιρεία μισθοφόρων χαρακτηρίζεται από τη Δύση σκιώδης ιδιωτικός στρατός που δρα για λογαριασμό του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, παρά τις επανειλημμένες διαψεύσεις του Κρεμλίνου πως υπάρχει οποιαδήποτε τέτοια σχέση.
Σύμφωνα με την υπηρεσία πληροφοριών του βρετανικού στρατού, η Μόσχα έχει πιθανόν αναγκαστεί να δώσει την προτεραιότητα στην Ουκρανία σε ό,τι αφορά τη δράση του Wagner, σε βάρος των επιχειρήσεων του ομίλου στην Αφρική ή στη Συρία.
Ωστόσο, κάθε άλλο παρά έχουν αποσυρθεί όλοι οι ξένοι μαχητές από τη Λιβύη, επισημαίνεται σε έκθεση που παρουσίασαν χθες ο κ. Μπεγιάνι και η ομάδα του. Σύμφωνα με το κείμενο, οι μισθοφόροι παρατείνουν τη σύρραξη στη χώρα και συχνά αψηφούν το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, το οποίο ορίζει ρητώς ότι οι άμαχοι πρέπει να προστατεύονται.
Βυθισμένη στο χάος μετά την πτώση του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011, υπονομευμένη από τις διενέξεις ανατολής και δύσης, η Λιβύη, η χώρα με τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Αφρική, παραμένει πιασμένη στο δόκανο αξεδιάλυτης θεσμικής κρίσης. Διάφορες ένοπλες ομάδες συνεχίζουν να μάχονται για ισχύ και επιρροή. Άλλα κράτη εμπλέκονται στη σύρραξη, ιδίως η Ρωσία και η Τουρκία. Ο ΟΗΕ εκτιμούσε στα τέλη του 2020 πως στη Λιβύη δρούσαν περίπου 20.000 ξένοι μαχητές ή/και μισθοφόροι.
Με πληροφορίες από: ΑΠΕ – ΜΠΕ / Φωτογραφία Reuters