Από τις οροσειρές του Αφγανιστάν και τους δρόμους της Βαγδάτης ως τα κελιά της φυλακής του Γκουαντάναμο, οι Λίβυοι από την Ντέρνα έχουν αναδείξει την μικρή τους πόλη σε μεγάλο όνομα στον παγκόσμιο τζιχάντ (ιερός πόλεμος).
Τώρα που ο εχθρός τους, ο Μουάμαρ Καντάφι, έχει φύγει από τη μέση, πολλοί βρίσκονται πλέον στην πατρίδα τους και δηλώνουν ότι η μάχη τους για ένα ισλαμικό κράτος μόλις άρχισε.
Ο θάνατος του Αμερικανού πρεσβευτή τον περασμένο μήνα από την επίθεση στο προξενείο των ΗΠΑ στη Βεγγάζη, στην ανατολική Λιβύη –επίθεση στην οποία σύμφωνα με την Ουάσινγκτον μπορεί να εμπλέκονται μαχητές που συνδέονται με την Αλ Κάιντα– έστρεψε παγκοσμίως τους προβολείς στους ένοπλους ισλαμιστές που βρίσκονται στην ανατολική Λιβύη.
Μία από τις συνέπειες των εχθρικών αντιδράσεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό ήταν ότι ορισμένες ισλαμιστικές οργανώσεις, μέρος των πολιτοφυλακών που καλύπτουν το κενό που άφησε πίσω του ο Καντάφι, προχώρησαν σε μια τακτική υποχώρησης από το επίκεντρο της προσοχής, με ορισμένες να δηλώνουν ότι διαλύθηκαν οι ταξιαρχίες τους.
Όμως οι ισλαμιστές πολεμιστές της Ντέρνα έχουν καταστήσει σαφές ότι θα εκδικηθούν για τα βάσανά τους, πολλά από τα οποία δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με τη θρησκεία, με ορισμένα να χρονολογούνται από την εποχή της αποικιοκρατίας και άλλα να έχουν τις ρίζες τους στο αίσθημα ότι τη νίκη τους στον πόλεμο κατά του Καντάφι, τον οποίο αυτοί άρχισαν πριν από χρόνια, τους την έκλεψαν οι πρώην έμπιστοί του και τα ανδρείκελα της Δύσης.
Αν και ο αριθμός των ανδρών τους, των όπλων τους και των συμμάχων τους είναι δύσκολο να υπολογιστεί, δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι η Ντέρνα, μια πόλη 100.000 ανθρώπων, που βρίσκεται σε απόσταση 5 ωρών με το αυτοκίνητο στα ανατολικά της Βεγγάζης, είναι το σπίτι εκατοντάδων ανθρώπων που έχουν σκληρύνει από τις μάχες και επιθυμούν την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους — και ένα μερίδιο του πετρελαϊκού πλούτου της χώρας τους, το οποίο πιστεύουν ότι στερήθηκε η ανατολή με την συντριβή από τον Καντάφι των προσδοκιών τους στις αιματοχυσίες που διήρκεσαν δεκαετίες.
Ο Σάλεμ Ντίρμπι, βετεράνος ισλαμιστής πολεμιστής, πιστεύει ότι οι πρώην έμπιστοι του Καντάφι, οι οποίοι έχουν επιστρέψει τώρα στην εξουσία, του έκλεψαν την επανάστασή του, ενώ αυτούς που «θυσίασαν το αίμα τους» για την ανατροπή του δικτάτορα τους έσπρωξαν στο περιθώριο.
»Πώς περιμένουν να έχουμε εμπιστοσύνη στο κράτος;», ρωτάει ο Ντίρμπι. «Βάζουν επάνω τους ίδιους τους παλιούς και απλώς αλλάζουν τους τίτλους τους για να ξεγελάσουν τον κόσμο», πρόσθεσε.
Ο Ντίρμπι πολέμησε πολλά χρόνια κατά του Καντάφι. Όπως πολλοί από τους διοικητές των ισλαμιστικών μονάδων που συνέβαλαν στην ανατροπή του Καντάφι πέρυσι, ο Ντίρμπι πέρασε χρόνια στα βουνά κατά τη διάρκεια του αιματηρού αντάρτικου εναντίον του συνταγματάρχη τη δεκαετία του 1990.
Η γενέτειρά του υπερηφανεύεται ότι έχει στείλει περισσότερους ισλαμιστές ενόπλους για να πολεμήσουν στους περισσότερους ιερούς πολέμους –στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στη Συρία– από οποιαδήποτε άλλη πόλη στον αραβικό κόσμο.
Οι σημερινοί ένοπλοι ισλαμιστές της πόλης δηλώνουν ωστόσο ότι είναι τα θύματα μιας συνωμοσίας, η οποία έγινε ολοφάνερη όταν τους κατηγόρησαν ότι αυτοί κρύβονται πίσω από την επίθεση στο αμερικανικό προξενείο στη Βεγγάζη.
»Το κράτος έχει εφεύρει αυτήν τη συνωμοσία. Το κράτος αγνοεί σκόπιμα το γεγονός ότι υπάρχει μια ισλαμική αναγέννηση», κατέληξε ο Ντίρμπι, σημειώνοντας: «Θέλω να δω τους άνδρες του Καντάφι να δικάζονται κι όχι να ανταμείβονται και να τους τιμούν».
«Στη Λιβύη έχει περάσει μόνον ένας χρόνος και η ιδέα της δημοκρατίας και των πολιτικών κομμάτων είναι δύσκολο να υιοθετηθεί από τον κόσμο. Ο λαός δεν έχει ανταποκριθεί σε αυτήν την εισαγόμενη, πακεταρισμένη δημοκρατία. Δεν θα την αποδεχθούμε. Έχουμε μια θρησκεία που πρέπει να ληφθεί υπόψη», σημείωσε παράλληλα ο 42χρονος Άμπντουλ Καντέρ Αζούζ, ο οποίος πέρασε σχεδόν μία δεκαετία στις φυλακές του Καντάφι.
Η νομιμότητα αυτού του νεοϊδρυθέντος λιβυκού κράτους είναι απολύτως αμφισβητήσιμη, υπογράμμισε ο Αζούζ. «Η επανάσταση έκανε το κράτος και ορισμένοι από τους καιροσκόπους που δεν συμμετείχαν στην επανάσταση και δεν έχυσαν καθόλου το αίμα τους για την επανάσταση είναι αυτοί που μας επιβάλουν τις διαταγές τους», πρόσθεσε ο Αζούζ και κατέληξε: «Η λύση είναι να καταρτιστεί ένα ισλαμικό Σύνταγμα (…) και να ιδρυθούν δικαστήρια που να επιβάλουν τη Σαρία (ισλαμικός νόμος) ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να πιστέψουν ότι αυτό το κράτος είναι ένα πραγματικό ισλαμικό κράτος».
ΛΙΒΥΗ: Η πτώση Καντάφι δεν έφερε δημοκρατία αλλά σκληροό ισλαμισμό
