Όπως αναφέρεται, στις 3 Μαϊου 1957 ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα συναντήθηκε με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και τον κάλεσε να αποκηρύξει τη βία και να ακολουθήσει τακτική πιο συμβατή με τη θρησκευτική του ιδιότητα. Ο πρεσβευτής Αλεν τόνισε ακόμη τη σημασία του τουρκικού παράγοντα.
Ο Μακάριος παρουσιάστηκε να αντιλαμβάνεται την ανάγκη για απομάκρυνση του Γρίβα από την Κύπρο αλλά εκτιμούσε ότι ο αρχηγός της ΕΟΚΑ θα ήταν απρόθυμος να συμμορφωθεί, με πολλούς από τους συνεργάτες του να εκτίουν πολύχρονες ποινές φυλάκισης. Ο Αρχιεπίσκοπος διερωτήθηκε αν μπορούσε να γίνει κάτι γι` αυτό αλλά δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση από τον Αμερικανό πρεσβευτή.
Εξάλλου, άλλα έγραφα αναφέρουν ότι οι Βρετανοί εξέταζαν το ενδεχόμενο να επιτρέψουν στον Μακάριο να επιστρέψει από την Αθήνα στην Κύπρο και να τον θέσουν υπό περιορισμό στη Μονή Σταυροβουνίου μετά τον τερματισμό της εξορίας του στις Σεϋχέλλες.
Τηλεγράφημα από το κυβερνείο στη Λευκωσία ανέφερε ότι ενώ το Σταυροβούνι εθεωρείτο για λόγους ασφάλειας κατάλληλος χώρος, το γεγονός ότι η Μονή είχε πολλούς επισκέπτες θα υπενθύμιζε στους πιστούς την κράτησή του.