Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ
Η Ελλάδα των μνημονίων χωρίς καμία ντροπή και συνυπολογισμό των γεωστρατηγικών επιπτώσεων πάνω στη Μεγαλόνησο, προχώρησε στο PSI. Δεν έλαβε κανένα ειδικό μέτρο να προστατεύσει την Κύπρο παρόλο που πλείστα όσα ομόλογα βρισκόντουσαν στα χέρια κυπριακών τραπεζών. Ενώ για τις ευρισκόμενες στην Ελλάδα τράπεζες προβλέφτηκαν διαδικασίες ανακεφαλοποίησης, κάτι τέτοιο δεν προβλέφτηκε ούτε για τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα, ούτε για τράπεζες που δραστηριοποιούνταν (κύρια η ελληνικής προέλευσης Μαρφίν) στην Κύπρο.
Σίγουρα η κυβέρνηση της Κύπρου έκανε τα τελευταία χρόνια σειρά λαθών, αλλά εξίσου σίγουρα είναι, ότι αυτά δεν ήταν τέτοιας έκτασης ώστε να οδηγηθεί η Μεγαλόνησο σε μια υπαρξιακή κρίση. Η κρίση της, να σημειωθεί, δεν προέκυψε πρωταρχικά από τα προβλήματα του δημοσίου, αλλά των τραπεζών. Με το PSI για το οποίο τόσο καμάρωναν οι ανεύθυνοι μνημονιακοί των Αθηνών, μετατράπηκε η κρίση ελλειμμάτων της Ελλάδας σε γεωστρατηγική κρίση του ελληνισμού. Βερολίνο και Βρυξέλλες επιδιώκουν με μοχλό τα αρνητικά αποτελέσματα του PSI, να μετατρέψουν την Κυπριακή Δημοκρατία σε αποικία χρέους.
Ήδη δύο περιοχές της Μεγαλονήσου, οι βάσεις, είναι ελεγχόμενες από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πρόκειται για τον απόηχο των αποικιοκρατικών αυτοκρατοριών. Το βόρειο τμήμα της είναι κατεχόμενο από την Τουρκία, υπόκειται σε μια μορφή «εξελισσόμενης» νεοαποικιοκρατίας. Τώρα, τέλος, το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου περνά στον έλεγχο των δανειστών που επιθυμούν να την μορφοποιήσουν σε δική τους αποικία χρέους. Συνολικά, εμπεδώνεται όλο και περισσότερο μια συνδυασμένη παρουσία μορφών αποικιοποίησης από διαφορετικές περιόδους. Η Μεγαλόνησος είναι πραγματικά μια μαρτυρική νήσος.
Οι δανειστές της Κύπρου γνωρίζουν καλά ότι τα μεγάλα προβλήματά της Μεγαλονήσου είναι αποτέλεσμα κύρια της δράσης κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα και ελληνικών στην Κύπρο. Για αυτό, ακόμα και το ΔΝΤ πρότεινε όπως χρεωθεί ο επικείμενος δανεισμός στις ανακεφαλαιοποιούμενες τράπεζες σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, το καλοκαίρι του 2012, όπως ήδη προβλέπεται για την Ιταλία και την Ισπανία. Να μην προσμετράτε, δηλαδή, ο δανεισμός προς ιδιωτικές τράπεζες προκλητικά αδίκως στο δημόσιο χρέος. Η Γερμανία με εσωτερικό κείμενο της που το απεύθυνε στο ΔΝΤ, απέρριψε αυτή την λογική και νόμιμη πρόταση. Με αυθαιρεσία απαίτησε και απαιτεί να χρεωθεί ο τραπεζικός δανεισμός εξ’ ολοκλήρου στο κυπριακό κράτος.
Η Γερμανία απαιτεί όπως συνοδεύεται η χρέωση της ανακεφαλαιοποίησης ιδιωτών στο κυπριακό κράτος, με ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων καθώς και με τη διασφάλιση ότι οι πιστωτές θα καρπώνονται τα έσοδα από την αξιοποίηση των οικοπέδων υδρογονανθράκων της Κύπρου. Αρχικά, εκτιμώ, θα συμβιβαστεί στο 1/3 των εσόδων και στην πρώτη αναπροσαρμογή της δανειακής σύμβασης, που θα έρθει, θ ζητήσει όλα τα ποσά. Τα ίδια επιδιώκει να κάνει στην Ελλάδα, κάτι που έχει ήδη επιβάλλει ως προς τα κοιτάσματα ανοικτά του Πρίνου.
Με την επιβολή των πιο πάνω, αποκτά η Γερμανία τον έλεγχο στον φυσικό πλούτο της Κυπριακής ΑΟΖ. Αποκτά, μοχλούς πιέσεων στην Κυπριακή Δημοκρατία όσον αφορά τις προοπτικές των σχέσεών της με τη δύναμη κατοχής, την Τουρκία, παραδοσιακή γεωστρατηγική φίλη της Γερμανίας. Διασφαλίζει δε, για πρώτη φορά στην ιστορία της, πρόσβαση στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Με άλλα λόγια, γίνεται κράτος που θα έχει λόγο για τα τεκταινόμενα σε αυτήν!
Η Κύπρος, θα οδηγηθεί σε τεχνική διόγκωση του δημόσιου χρέους και με αυτό τον τρόπο ο μεν Ελληνισμός οδηγείται σε μια ακόμα κρίση, ενώ, από την άλλη, αναβαθμίζεται άμεσα η Γεωστρατηγική θέση της Γερμανίας. Η μάχη που έχει ανοίξει ενάντια στο «βρώμικο» ρωσικό χρήμα που τμήμα του έχει ήδη μεταφερθεί στη Γερμανία μέσω τραπεζών στις βαλτικές χώρες, δεν αποσκοπεί σε μια «καθαρή» Κύπρο, αλλά σε μια πλήρως ελεγχόμενη Κύπρο.
Προκειμένου να πετύχει αυτό το σχέδιο της Γερμανίας και των Βρυξελλών, εργάζονται σκληρά και με πάθος για την αλλαγή πολιτικής και κυβέρνησης στην ίδια την Κύπρο. Επιθυμούν πολιτικούς που να βαδίζουν στα χνάρια της Αθήνας. Στην πλήρη υποταγή της Μεγαλονήσου στους τροϊκανούς και τα μνημόνια. Από πλευράς του, το Σύστημα Παρακμής των Αθηνών στηρίζει χωρίς αναστολές την υλοποίηση αυτών των σχεδίων.
Συμπέρασμα ένα και απλό: Οι προοδευτικοί και δημοκράτες Έλληνες οφείλουν να αντιληφθούν την γεωπολιτική κρίση και να επιδείξουν άμεση πρακτική συμπαράσταση στον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό της Κύπρου.