Σε απόφαση- σταθμό που θωρακίζει την κυπριακή ΑΟΖ προχώρησε το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Μέσω σχετικής νομολογίας, η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το διεθνές δίκαιο της θάλασσας καθίσταται πλεον και δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η εξέλιξη είναι πολύ σημαντική, καθώς η Τουρκία αποφεύγει να υπογράψει τη συγκεκριμένη σύμβαση, όμως, ως χώρα που θέλει να ενταχθεί στην ΕΕ, θα πρέπει να εφαρμόσει πλήρως το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και ό,τι αυτό περιλαμβάνει.
Η Κύπρος αποκτά ακόμη ένα όπλο άσκησης πίεσης στην Τουρκία και σ’ ο,τι αφορά το σεβασμό της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της.
Οι πρόνοιες που περιλαμβάνει το δίκαιο της θάλασσας περιλαμβάνουν τα εξής:
- Η υφαλοκρηπίδα συνιστά φυσική προέκταση υπό τη θάλασσα του παράκτιου κράτους. Το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας του προς τον σκοπό της εξερευνήσεως και εκμεταλλεύσεως των φυσικών πόρων της.
- Μόνο το παράκτιο κράτος έχει δικαίωμα να τοποθετεί πλατφόρμες στη θαλάσσια περιοχή της υφαλοκρηπίδας του και οι εργασίες για εκμετάλλευση φυσικών πόρων στην υφαλοκρηπίδα πρέπει να λογίζονται ως εργασίες επί του εδάφους.
Η απόφαση αυτή ευνοήθηκε και από Ολλανδό… νοσοκόμο, που εργαζόταν σε εξέδρα άντλησης φυσικού αερίου. Το ερώτημα που κλήθηκε να απαντήσει το Δικαστήριο αφορούσε κατά πόσο ο εργαζόμενος, έχει τα ίδια δικαιώματα με εργαζόμενο επί του εδάφους της ίδιας χώρας.