Την Παρασκευή, ο εκλεγμένος Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε επίσημα μια σειρά από προσεχείς διορισμούς σε βασικές θέσεις εθνικής ασφάλειας. Τα ονόματα ακολουθούν τη γνωστή μέχρι τώρα θέση, δηλαδή της επιλογής έμπειρων πρώην κυβερνητικών αξιωματούχων που συνεργάστηκαν με τον Μπάιντεν υπό τον πρώην Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Οι αναμενόμενοι διορισμένοι σηματοδοτούν τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης να αντιμετωπίσει ρωσικές και ιρανικές ενέργειες, αλλά αρκετά άτομα στον κατάλογο αξιωματούχων είναι επίσης γνωστά στους ομολόγους τους στην Άγκυρα, αναφέρει σε άρθρο του στην Ahval ο Ian J. Lynch (*). Πολλοί διαθέτουν εκτεταμένη εμπειρία για την Τουρκία, αλλά ορισμένοι έχουν πολιτικές απόψεις που είναι διαμετρικά αντίθετες από αυτές του κυβερνητικού συνασπισμού της Τουρκίας, ιδίως όσον αφορά τον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Η υποψήφια του Μπάιντεν για υφυπουργός πολιτικών υποθέσεων, ο τρίτος αξιωματούχος στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Victoria Nuland, είναι συνταξιούχος διπλωμάτης καριέρας που διαχειρίστηκε τις σχέσεις των ΗΠΑ με δεκάδες χώρες της Ευρώπης και της Ευρασίας, καθώς και το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά τη διάρκεια της διοίκησης Ομπάμα.
Για την θέση του ανώτερου διευθυντή του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας (NSC) για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, ο Μπάιντεν θα διορίσει τη Δρ Amanda Sloat, υπεύθυνη για τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, την Κύπρο και την Ελλάδα, καθώς και την ευρωπαϊκή εμπλοκή σε θέματα Μέσης Ανατολής ως αναπληρώτρια υπουργός για τη νοτιοανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο υπό τον Ομπάμα.
Οι εντάσεις μεταξύ της Τουρκίας και των διατλαντικών συμμάχων της θα παραμείνουν μια πρόκληση για τη διοίκηση Μπάιντεν σε διάφορα περιφερειακά ζητήματα. Η Nuland και η Sloat δεν είναι μόνο έμπειρες σχετικά με την Τουρκία, αλλά έχουν επίσης εκτεταμένη εμπειρία στο συντονισμό της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ με Ευρωπαίους εταίρους.
Ενώ οι θέσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης συγκλίνουν σε μεγάλο βαθμό σε ζητήματα που σχετίζονται με την Τουρκία, αποκλίνουν από το πού βρίσκονται οι προτεραιότητές τους. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Μπάιντεν θα πρέπει να βασιστεί σε αξιωματούχους όπως η Nuland και η Sloat για να αναπτύξουν τις κοινές ανησυχίες με την Ευρώπη σε ουσιαστική δράση.
Αυτές, μαζί με άλλους στην ομάδα εθνικής ασφάλειας, πιθανώς μοιράζονται τη γενική εκτίμηση του Μπάιντεν σχετικά με τις πολιτικές της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια και τον καλύτερο τρόπο προσέγγισης της Άγκυρας. Σε μια συνέντευξη στους New York Times, ο Μπάιντεν χαρακτήρισε τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως «αυτοκράτορα», δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να στηρίξουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να προκαλέσουν τον Ερντογάν εκλογικά και είπε ότι θα υποστηρίξει τους Κούρδους εταίρους των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία έναντι της τουρκικής επιθετικότητας.
Υπό την ηγεσία άλλου υποψηφίου του Μπάιντεν, του στρατηγού ε.α. Λόιντ Όστιν, η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM) δημιούργησε μια αποτελεσματική συνεργασία με τις κουρδικές συριακές δημοκρατικές δυνάμεις (SDF) στην εκστρατεία της κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) μετά την αποτυχία νωρίτερα της προσπάθειας να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει άλλες συριακές φατρίες. Αφού ηγήθηκε της αμερικανικής στρατιωτικής διοίκησης που είναι υπεύθυνη για τη Μέση Ανατολή, ο Όστιν – του οποίου ο διορισμός ως υπουργού Άμυνας έχει προκαλέσει κριτική από εμπειρογνώμονες σε πολιτικοστρατιωτικές σχέσεις – είναι καλά ενημερωμένος για τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Μιλώντας πρόσφατα στο τουρκικό Medyascope, ο Δρ Ömer Taşpınar από το Ίδρυμα Brookings, δήλωσε ότι ο Ώστιν ενοχλήθηκε σοβαρά από τον χειρισμό των μαχητών του ISIS από την Τουρκία, η οποία ταυτόχρονα έκανε ό, τι μπορούσε για να περιθωριοποιήσει τους Σύρους Κούρδους που συνεργάζονταν με την CENTCOM. Ο Taşpınar, ο οποίος διδάσκει επίσης στο Εθνικό Πολεμικό Κολλέγιο και έχει ενημερώσει τον στρατηγό στο παρελθόν, δήλωσε ότι ο Όστιν δεν θεωρεί τους Σύρους Κούρδους ως πραγματική απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας.
Τον Οκτώβριο του 2019, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έδωσε στον Ερντογάν το πράσινο φως για να εισβάλει στη βορειοανατολική Συρία σε εδάφη που κατείχε το SDF. Η Τουρκία ανησυχεί εδώ και καιρό ότι ο βασικός στρατιωτικός βραχίονας του SDF, οι Λαϊκές Μονάδες Προστασίας (YPG), συνδέονται στενά με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK). Το PKK διεξήγαγε μια δεκαετή εξέγερση στη νοτιοανατολική Τουρκία, στηριζόμενη σε ασφαλή ορμητήρια στη Συρία και το Ιράκ για να συνεχίσει τις προσπάθειές του.
Σε συνέντευξή του κατά τη διάρκεια της τουρκικής επιχείρησης στη Συρία, η Nuland χαρακτήρισε την εξέλιξη ως «στρατηγική τραγωδία» και σημείωσε ότι «όταν ο Τραμπ πήρε την απόφασή του, βρισκόμασταν στη μέση μιας πολύ έντονης διαπραγμάτευσης με την Τουρκία για το πώς θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ασφαλή ζώνη για να προστατεύσει τη δική της επικράτεια, χωρίς οι ΗΠΑ να πρέπει να φύγουν και με τρόπο που να διασφαλίζει ότι ούτε οι Ρώσοι, ούτε ο Άσαντ, ούτε το ISIS θα ανακτήσουν αυτό το έδαφος».
Από όλους τους διορισθέντες του Μπάιντεν, η επιλογή του Brett McGurk να είναι ο ανώτερος διευθυντής της NSC για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική θα προκαλέσει τη μεγαλύτερη ανησυχία στην Άγκυρα, κυρίως λόγω της κριτικής του για τις τουρκικές ενέργειες στη Συρία. Όπως και η Nuland, αντιτίθεται στην ώθηση της Τουρκίας να μεταφέρει τον έλεγχο της περιοχής στη Ρωσία και το καθεστώς Άσαντ σε βάρος της κουρδικής αυτοδιοίκησης.
«Το πολιτικό όραμα του McGurk δεν περιλαμβάνει μόνο την επαγρύπνηση ενάντια στην αναβίωση του ISIS, αλλά και εναντίον άλλων ισλαμιστών μαχητών, μερικοί από τους οποίους έχουν βρει καταφύγιο και υποστήριξη από την τουρκική κυβέρνηση», ανέφερε ο Aykan Erdemir, διευθυντής του Τουρκικού Προγράμματος στο Ίδρυμα Άμυνας των Δημοκρατιών , μιλώντας στην Ahval.
«Η σε βάθος και λεπτή κατανόηση του McGurk σχετικά με τη δυναμική της Συρίας και της ισλαμικής μαχητικότητας σε όλες τις μορφές του τον καθιστά «ύποπτο» στην Άγκυρα, καθώς η κυβέρνηση του Ερντογάν έχει έντονη συνειδητοποίηση ότι η συνήθης ρητορική της θα είναι αναποτελεσματική απέναντι σε έναν Αμερικανό αξιωματούχο που μπορεί να διαβάζει πίσω από τις γραμμές», κατέληξε ο Ερντεμίρ.
Ως διευθυντής στο NSC, ο McGurk θα είναι επικεφαλής σύμβουλος του Λευκού Οίκου για την πολιτική σχετικά με τη Συρία, αλλά δεν θα επαναλάβει έναν άμεσο διπλωματικό ρόλο όπως αυτός που κατείχε ως ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για τον παγκόσμιο συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους κατά τη διάρκεια των διοικήσεων Ομπάμα και Τραμπ. Αντ ‘αυτού, η Τουρκία θα εμπίπτει στο χαρτοφυλάκιο της Sloat στο NSC. Η Sloat έχει δείξει περισσότερη κατανόηση για τις νόμιμες και ημινόμιμες ανησυχίες της κυβέρνησης του Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένων των συνδέσεων μεταξύ του YPG και του PKK.
Τούτου λεχθέντος, η Sloat υποστηρίζει από θέση αρχής την δέσμευση με την Τουρκία που, με δεδομένη την έφεση του Μπάιντεν για την υποστήριξη κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης και των δημοκρατικών εκλογικών διαδικασιών στη χώρα, βλέπει «πιό μακριά» από την τρέχουσα εποχή της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης της χώρας.
Ως ανώτερη συνεργάτης του Ιδρύματος Brookings το 2018, η Sloat έγραψε ότι «αυτό που κάνει την Τουρκία ένα τέτοιο πολιτικό αίνιγμα είναι ότι η προβληματική ηγεσία της αντιμετωπίζει πραγματικές απειλές, γεγονός που συχνά δεν το υπολογίζει η Δύση».
«Ταυτόχρονα, η ηγεσία της Τουρκίας γίνεται πιο αυταρχική και απομακρύνει τη χώρα από τα δημοκρατικά πρότυπα», συνέχισε. «Επιπλέον, η αντιδυτική ρητορική και και οι απαράδεκτες διεθνείς κινήσεις του Ερντογάν έχουν οδηγήσει ορισμένους στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη να αναρωτηθούν αν παίρνει στα σοβαρά τη διατλαντική συμμαχία».
Οι απόψεις της Sloat αντιμετωπίζουν τις τουρκικές ανάγκες για ασφάλεια ως αφετηρία για δέσμευση. Αναγνωρίζοντας τα κίνητρα της πολιτικής της Τουρκίας απέναντι στη Συρία, ζητά νέες διαπραγματεύσεις με το ΡΚΚ και υπογραμμίζει τις αποσταθεροποιητικές συνέπειες των αποφάσεων του Ερντογάν τόσο στο εσωτερικό της χώρας του, όσο και στη Συρία.
Στο οικονομικό μέτωπο, η Sloat υποστηρίζει επίσης την ανάγκη αναθεώρησης της ξεπερασμένης τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας. Θεωρεί ότι μια επιτυχημένη προσπάθεια αναβάθμισης της τελωνειακής ένωσης δεν θα ήταν μόνο επωφελής όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, αλλά θα απαιτούσε επίσης μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν τη διακυβέρνηση στην Τουρκία. Για να δώσουν προτεραιότητα σε έναν τέτοιο στόχο, τόσο η Sloat όσο και η Nuland έχουν την εμπειρία να συνεργάζονται με τους ευρωπαίους εταίρους για να διευκολύνουν τις οικονομικές διαπραγματεύσεις.
Η αναδυόμενη ομάδα εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν θα ακολουθήσει μια δραστικά διαφορετική προσέγγιση έναντι της Τουρκίας από ό, τι ο Τραμπ, αλλά οποιαδήποτε βελτίωση στη διμερή σχέση θα απαιτήσει επίσης από την κυβέρνηση Ερντογάν να προσαρμόσει τον προσανατολισμό της στις Ηνωμένες Πολιτείες και να είναι ανοιχτή σε συμβιβασμούς σε δύσκολα θέματα εξωτερικής πολιτικής.
- Ο Ian J. Lynch είναι ανεξάρτητος αναλυτής εξωτερικής πολιτικής με μεταπτυχιακές σπουδές στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και τις Μελέτες Ασφάλειας της Κεντρικής Ασίας από το Πανεπιστήμιο του St Andrews στη Σκωτία.
Πηγή: ahvalnews
