ΗΠΑ: Είναι καιρός να πετάξουμε την Τουρκία εκτός του ΝΑΤΟ

Άρθρο – καταπέλτη για την Τουρκία συνυπογράφουν ο Αμερικανός Γερουσιαστής Ted Poe και ο James Clad, στο οποίο ζητούν την επ’ αόριστον αναστολή του συμμαχικού στάτους της Τουρκίας, το πάγωμα των μεταφορών οπλικών συστημάτων και τον αποκλεισμό της από τους σχεδιασμούς και τις ασκήσεις της Συμμαχίας.

Ο Ted Poe (Αντιπρόσωπος τους Τέξας) προεδρεύει στην υποεπιτροπή για την Τρομοκρατία, τη Μη-διασπορά όπλων και το Εμπόριο, της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, ενώ ο James Clad έχει διατελέσει αναπληρωτής υφυπουργός άμυνας των ΗΠΑ για την Ασία στην Κυβέρνηση του George W. Bush από το 2002 έως το 2010.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βγήκε νικητής, αυτή την εβδομάδα, σε έναν νέο γύρο εκλογών που ενισχύει την δύναμη και εξουσία στην Τουρκία για τα επόμενα χρόνια. Ενώ η εξουσία του επιβεβαιώνεται και πάλι μέσω της εκλογικής κάλπης, ο Ερντογάν απέχει πολύ από αυτό που θα αποκαλούσε κανείς έναν σθεναρό υπερασπιστή της δημοκρατίας. Αντίθετα, είναι ένας ισλαμιστής που επιζητά την αποκατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την ενθρόνιση του ως νέος σουλτάνος. Με τον τρόπο αυτό, ο Ερντογάν έχει παραμερίσει το κράτος δικαίου και το ΝΑΤΟ για να σύναψη εταιρικές σχέσεις με την Ρωσία του Πούτιν και τους αντάρτες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα στη Συρία. Ακόμα και για τους πιο αφελείς, είναι δύσκολο να δούμε την κατεύθυνση στην οποία βαδίζει η Τουρκία, ως κάτι άλλο παρά από αντίθετη στις δημοκρατικές αρχές και στα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Η συμμαχία της Αμερικής με την Τουρκία είναι ιστορικά και στρατηγικά σημαντική. Από τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώρισαν τη γεωγραφική σημασία της θέσης της Τουρκίας ως γέφυρα μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής και ως πύλη προς τη Μαύρη Θάλασσα. Όλα αυτά ενώ η Τουρκία ήταν μια χώρα κοσμική και με ολοένα και περισσότερο δυτικό προσανατολισμό. Η Τουρκία έβλεπε τη σχέση με την Αμερική ως απαραίτητη για να αποτρέψει τον σοβιετικό επεκτατισμό και ήταν πρόθυμη να συνεισφέρει στην αναδυόμενη Βορειοατλαντική συμμαχία. Όμως, αυτή ήταν η Τουρκία του παρελθόντος. Από τότε που ανέβηκε στην εξουσία ο Ερντογάν το 2003, διάβρωσε συστηματικά τον κοσμικό χαρακτήρα και τον πλουραλισμό που έκαναν την Τουρκία να ξεχωρίζει στην περιοχή, ενώ παράλληλα άρχισε να στρέφεται κατά των παραδοσιακών δυτικών συμμάχων της Άγκυρας, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Επί του παρόντος, η Τουρκία κρατά τουλάχιστον δύο αμερικανικούς πολίτες ομήρους, τον πάστορα Andrew Brunson και τον επιστήμονα της NASA Serkan Golge, καθώς και πολλούς ευρωπαίους πολίτες με ψευδής κατηγορίες για υποστήριξη της τρομοκρατίας και της κατασκοπείας. Ο Ερντογάν έχει προτείνει να ανταλλάξει τους ομήρους με αντάλλαγμα τον Τούρκο κληρικός Fethullah Gulen που βρίσκεται στις ΗΠΑ, τον οποίο ο Ερντογάν κατηγορεί για την ενορχήστρωση του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016. Σε μια ριζική απομάκρυνση από το κράτος δικαίου και τις δημοκρατικές αξίες, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε επίσης την προσπάθεια πραξικοπήματος για να φυλακίσει περίπου 100.000 Τούρκους πολίτες και να εκκαθαρίσει περισσότερους από 150.000 από τις θέσεις εργασίας τους κάτω από το προκάλυμμά της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης». Αυτές οι μαζικές κρατήσεις και πολιτικές εκκαθαρίσεις εμφανίζονται κυρίως να στοχεύουν τα κοσμικά και φιλελεύθερα μέλη της αντιπολίτευσης τα οποία ο νέος σουλτάνος της Τουρκίας θεωρεί ως εμπόδια στην αδιαμφισβήτητη βασιλεία του.

Πριν από λίγο καιρό, οι Ηνωμένες Πολιτείες είδαν την τυραννική τακτική των Ερντογάν στους δρόμους της πρωτεύουσας της Αμερικής. Καθώς ο Τούρκος ηγέτης στεκόταν δίπλα και παρακολουθούσε, οι φρουροί ασφαλείας του επιτέθηκαν με περισσή βιαιότητα εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών που συγκεντρώθηκαν για να ασκήσουν το αμερικανικό τους δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου. Σε απάντηση, δεν υπήρξε απολογία ή εξήγηση από τους Τούρκους αξιωματούχους. Αντ ‘αυτού, υπήρξε απλώς μεγαλύτερη καταδίκη από τον υποτιθέμενο σύμμαχό μας για το ότι το θράσος να εκδοθούν κατηγορίες εναντίον των φρουρών του. Δυστυχώς, το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ έχει επιβραβεύσει την κακή συμπεριφορά της Τουρκίας με την άρση των κατηγοριών εναντίον έντεκα από τους δεκαπέντε φρουρούς που είχαν κατηγορηθεί. Το να παραβλέπεται με αυτό τον τρόπο, μια τέτοια κατάφορη εγκληματική συμπεριφορά υπονομεύει τις αξίες μας και παρέχει νομιμοποίηση στην βάρβαρη καταπίεση του Ερντογάν στην Τουρκία.

Η αδίστακτη επιδίωξη της εξουσίας από τον Ερντογάν έχει επίσης σοβαρές επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους. Στην μάταιη πολιτική του για την Συρία, ο Ερντογάν έχει σφυρηλατήσει συμμαχίες με βίαιους τζιχαντιστές που επιδιώκουν να επιτεθούν στις ΗΠΑ και στους συμμάχους τους, ενώ δείχνουν ασυμβίβαστη εχθρότητα προς τους κουρδικούς μαχητές που πολεμούσαν τον ISIS μαζί με τις αμερικανικές δυνάμεις και τις δυνάμεις του συνασπισμού. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν προχωρήσει ακόμη και στο να απειλήσουν άμεσα τις αμερικανικές δυνάμεις που εργάζονται για τη σταθεροποίηση της βόρειας Συρίας με τους Κούρδους. Μια νέα συμφωνία μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον έχει επιδιώξει να αντιμετωπίσει τις τουρκικές ανησυχίες και παράλληλα να εκπληρώσει τα συμφέροντα της Δύσης στη Συρία, αλλά ήδη εμφανίζονται διαφορετικές ερμηνείες του σχεδίου.

Εάν η νέα συμφωνία για τη βόρεια Συρία καταρρεύσει, θα προσθέσει ένα ακόμα στρώμα στην αυξανόμενη δυσπιστία μεταξύ της Τουρκίας και τους κλονιζόμενης συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Στη δυσπιστία συμβάλλουν και η αναθέρμανση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία. Μόλις πριν από τρία χρόνια, η Άγκυρα και η Μόσχα βρισκόντουσαν στα πρόθυρα του πολέμου όταν τα Τουρκικά μαχητικά κατέρριψαν ένα ρωσικό αεροπλάνο που είχε παραστρατήσει από την Συριακή επικράτεια στον εναέριο χώρο της. Σήμερα, ο Ερντογάν υπονομεύει άμεσα τη νοτιοδυτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ αγοράζοντας τα ρωσικά συστήματα αεροπορικής άμυνας S-400, τα οποία το Πεντάγωνο λέει ότι δεν μπορούν να ενσωματωθούν με άλλα συστήματα του ΝΑΤΟ και παραβιάζει τις αμερικανικές κυρώσεις. Ο Ερντογάν συνεργάζεται επίσης στενά με το Ιράν και τη Ρωσία για να διαιρέσει τη Συρία παρέχοντας νομιμοποίηση στη στρατιωτική παρουσία και των δύο κακών δρώντων στην στρατηγικής σημασίας Ανατολική Μεσόγειο. Εν τω μεταξύ, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις εντείνουν συνεχώς την επιθετική συμπεριφορά τους προς τους Έλληνες και Κύπριους γείτονες τους, παραβιάζοντας συχνά την εδαφική τους κυριαρχία.

Ο Ερντογάν έχει δείξει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα να ρίχνει λάδι στην φωτιά του εξτρεμισμού στις δυτικές χώρες. Απαντώντας στην πρόσφατη απόφαση της Αυστρίας να κλείσει επτά τζαμιά που χρηματοδοτούντο από ξένους δρώντες , ο Ερντογάν διακήρυξε ότι η ενε΄ργεια αυτή «οδηγούσε τον κόσμο προς έναν πόλεμο ανάμεσα στον σταυρό και την ημισέληνο», αναφερόμενος στα σύμβολα του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Η απόφαση να κλείσουν τα τζαμιά ήρθε όταν οι αυστριακές αρχές συνεργαζόμενες με μια τοπική οργάνωση της μουσουλμανικής κοινότητας διαπίστωσαν ότι τα τζαμιά – ορισμένα από τα οποία συνδέονται με την τουρκική κυβέρνηση – βρέθηκαν να προωθούν τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες και τον τουρκικό εθνικισμό. Από τότε ο Ερντογάν δεσμεύθηκε να προβεί σε αντίποινα, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να διατάξει το κλείσιμο των χριστιανικών εκκλησιών στην Τουρκία.

Η λίστα με τις τουρκικές προδοσίες είναι μεγάλη, και απολύτως καμία από αυτές δεν πρέπει να είναι αποδεκτές. Για να θεωρηθεί κανείς σύμμαχος των ΗΠΑ και μέλος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να απαιτούνται συγκεκριμένα πρότυπα όπως ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η δημοκρατία. Αυτά τα πρότυπα πρέπει να είναι συμπληρωματικά προς την προφανή προϋπόθεση να μην κλείνεται το μάτι και να υπάρχει συνεργασία με κακοήθη καθεστώτα και τρομοκρατικές ομάδες που υπονομεύουν την ασφάλεια των ΗΠΑ. Η Τουρκία του Ερντογάν δεν πληροί κανένα από αυτά τα πρότυπα.

Ως εκ τούτου, η θέση τους ως σύμμαχος στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και διμερώς με τις ΗΠΑ θα πρέπει να τεθεί σε αναστολή επ’ αόριστον. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει το άμεσο πάγωμα της μεταφοράς ευαίσθητων και προηγμένων οπλικών συστημάτων, όπως το stealth μαχητικό F-35 και στην αναθεώρηση του σχεδιασμού και των ασκήσεων του ΝΑΤΟ που θα αποκλείουν τη συμμετοχή της Τουρκίας. Τέλος, θα πρέπει να υπάρχουν σαφείς προϋποθέσεις ότι εάν ο Ερντογάν συνεχίσει να οδηγεί την χώρα του στην τρέχουσα πορεία που έχει χαράξει, θα υπάρξουν πιο σοβαρές κυρώσεις. Είναι καιρός να φέρουμε τους κακούς συμμάχους μας, όπως η Τουρκία, προ των ευθυνών τους πριν αποδυναμώσουν περαιτέρω τη συλλογική ασφάλεια της Αμερικής. Έτσι έχουν τα πράγματα.

Πηγή National Interest